Τζίνα Λολομπρίτζιτα
| Τζίνα Λολομπρίτζιντα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gina Lollobrigida (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 4 Ιουλίου 1927[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11] Σουμπιάκο[12] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
| Περίοδος ακμής | 1946 - 1997 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Milko Škofič (1949–1971) |
| Συγγενείς | Γκουίντο Λολομπρίτζιντα (πρωτοξάδερφος) και Francesca Lollobrigida (μικρανηψιά) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός των Τεχνών και των Γραμμάτων (1985) Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1992) Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (27 Απριλίου 1987) Αστέρι στη Λεωφόρος της Δόξας του Χόλυγουντ (1 Φεβρουαρίου 2018)[13] Χρυσές Σφαίρες David di Donatello for Best Actress Flaiano Prize Nastro d'Argento for Best Actress Joseph Plateau Awards 1997 Karlovy Vary International Film Festival Rome Film Festival |
| Ιστότοπος | |
| archive | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα γεννήθηκε στο Σουμπιάκο, στην επαρχία της Ρώμης, στις 4 Ιουλίου 1927, κόρη του Τζιοβάνι Λολομπρίτζιτα (1897-1977), ενός πλούσιου κατασκευαστή επίπλων που έχασε όλη την περιουσία του εξαιτίας ενός αγγλο-αμερικανικού βομβαρδισμού, και της Τζιουζεπίνα Μερκούρη (1900-1970).[14] Όντας εγγονή της Kελιδόνια Μερόζι (1883-1995), υπεραιωνόβιας της Ιταλίας, η Τζίνα από νεαρή ηλικία, αποκαλύπτει έναν χαρακτήρα φιλόδοξο, αποφασιστικό και εριστικό, που δεν συμβιβάζεται.
Το 1944, πριν από την άφιξη των συμμάχων, η οικογένειά της μετακόμισε στη Ρώμη, όπου η Τζίνα μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών.
Την άνοιξη του 1947 ένας φίλος της την έπεισε να λάβει μέρος στο διαγωνισμό της Miss Roma την τελευταία στιγμή. Αν και δεν είχε ακόμη το κατάλληλο φόρεμα, κατέκτησε τη δεύτερη θέση και είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που προσκλήθηκε στη Στρέσα για τους τελικούς της Miss Italy όπου κατέκτησε την τρίτη θέση μετά τις Lucia Bosè και Gianna Maria Canale, μελλοντικά αστέρια του κινηματογράφου. Την ίδια χρονιά πήραν μέρος στην εκδήλωση και η Eleonora Rossi Drago, η οποία αποκλείστηκε επειδή δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις (ήταν ήδη παντρεμένη) και η Silvana Mangano. Και οι ίδιες αργότερα έγιναν γνωστές ηθοποιοί.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καριέρα στο Χόλιγουντ [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του πενήντα η Lollo, όπως ονομάζεται από τον Τύπο, γίνεται πρωταγωνίστρια διεθνών παραγωγών του Χόλιγουντ, όπως Πιο δυνατός απ' τον Διάβολο του Τζον Χιούστον, με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Τζένιφερ Τζόουνς, Διασταυρούμενα σπαθιά με τον Έρολ Φλιν και το Η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου, με τον Vittorio Γκασμαν, μια βιογραφική ταινία πάνω στη ζωή της σοπράνο Λίνα Καβαλιέρι. Σ 'αυτό το ρόλο η Λολομπρίτζιτα έδωσε μια καλή ερμηνεία ως τραγουδίστρια όπερας, και κέρδισε το βραβείο David di Donatello Α' Γυναικείου Ρόλου, βραβεία που ίδρυσε η Ιταλική Ακαδημία Κινηματογράφου εκείνη την χρονιά.
Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο Βαριετέ του Κάρολ Ριντ , δίπλα στον Burt Lancaster και τον Τόνι Κέρτις, στην ταινία Η Παναγία των Παρισίων (1956), όπου παίζει την όμορφη και αισθησιακή Esmeralda, δίπλα στον Άντονι Κουίν , ο οποίος υποδύεται τον Κουασιμόδο, Η ωραία της Καλκούτας του John Sturges, μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα), Ο Σολομών και η βασίλισσα του Σαβά (1959) του King Vidor, με τον Γιουλ Μπρίνερ (που αντικατέστησε τον Τάιρον Πάουερ, ο οποίος πέθανε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων).
Ιδιωτική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Τον Ιανουάριο του 1949 παντρεύτηκε τον Σλοβάκο γιατρό Milko Škofič, στο όρος Terminillo di Rieti, ο οποίος υπηρέτησε τους πρόσφυγες που στεγάζονταν προσωρινά στο κινηματογραφικό στούντιο «Cinecittà». Τον Ιούλιο του 1957 απέκτησαν έναν γιο, τον Andrea Milko Škofič, ο οποίος τους χάρισε έναν εγγονό, τον Δημήτρη, που γεννήθηκε το 1994. Το 1971 χώρισε τον σύζυγό της, με τον οποίο ζούσε τουλάχιστον 5 χρόνια χωριστά, καθώς εκείνος είχε ήδη αρχίσει μια σχέση με αυστριακή τραγουδίστρια της όπερας.
Από τη δεκαετία του '50 ζει σε μια μεγάλη βίλα στην Αππία οδό στη Ρώμη.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Ταινία | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1946 | Lucia di Lammermoor | ||
| 1946 | This Wine of Love | ||
| 1946 | Black Eagle | Girl at party | |
| 1947 | When Love Calls | ||
| 1947 | Pagliacci | Nedda | |
| 1947 | Flesh Will Surrender | Dancer | |
| 1947 | Vendetta nel sole | Young girl | |
| 1948 | Mad About Opera | Dora | |
| 1949 | Alarm Bells | Agostina | |
| 1949 | The Bride Can't Wait | Donata Venturi | |
| 1949 | The White Line | Donata Sebastian | |
| 1950 | A Dog's Life | Rita Buton | |
| 1950 | Miss Italy | Lisetta Minneci | |
| 1950 | Alina | Alina | |
| 1951 | A Tale of Five Cities | Maria Severini | |
| 1951 | The Young Caruso | Stella | |
| 1951 | Four Ways Out | Daniela | |
| 1951 | Love I Haven't... But... But | Gina | |
| 1951 | Attention! Bandits! | Anna | |
| 1952 | Wife For a Night (Moglie per una notte) | Ottavia | |
| 1952 | Times Gone By | Mariantonia Desiderio | |
| 1952 | Fanfan la Tulipe | Adeline La Franchise | |
| 1952 | Beauties of the Night | Leila, Cashier | |
| 1953 | The Wayward Wife | Gemma Vagnuzzi | |
| 1953 | Bread, Love and Dreams | Maria De Ritis | Nominated – BAFTA Award for Best Foreign Actress Nastro d'Argento for Best Actress |
| 1953 | Le infedeli | Lulla Possenti | |
| 1953 | Beat the Devil | Maria Dannreuther | UK-USA-Italy |
| 1954 | Woman of Rome | Adriana | |
| 1954 | Bread, Love and Jealousy | Maria De Ritis | |
| 1954 | Crossed Swords | Francesca | |
| 1954 | Le Grand Jeu | Sylvia Sorrego, Helena Ricci | |
| 1955 | The World's Most Beautiful Woman | Lina Cavalieri | David di Donatello for Best Actress |
| 1956 | Trapeze | Lola | |
| 1956 | The Hunchback of Notre Dame | Esmeralda | |
| 1958 | Anna of Brooklyn | Anna | |
| 1959 | The Law | Marietta | |
| 1959 | Never So Few | Carla Vesari | |
| 1959 | Solomon and Sheba | Queen of Sheba | |
| 1961 | Go Naked in the World | Giulietta Cameron | |
| 1961 | Come September | Lisa Helena Fellini | Golden Globe Henrietta Award, World Film Favorite – Female |
| 1962 | Lykke og krone (documentary) | ||
| 1962 | La bellezza di Ippolita | Ippolita | |
| 1963 | Venere Imperiale | Paulette Bonaparte | David di Donatello for Best Actress Nastro d'Argento for Best Actress |
| 1963 | Mad Sea | Margherita | |
| 1964 | Woman of Straw | Maria Marcello | |
| 1965 | Me, Me, Me... and the Others | Titta | |
| 1965 | Le Bambole (The Dolls) | Beatrice | |
| 1965 | Strange Bedfellows | Toni Vincente | |
| 1965 | The Love Goddesses (documentary) | ||
| 1966 | Pleasant Nights | Domicilla | |
| 1966 | The Sultans | Liza Bortoli | |
| 1966 | Hotel Paradiso | Marcelle Cotte | |
| 1967 | Cervantes | Giulia Toffolo | |
| 1968 | Stuntman | Evelyne Lake | |
| 1968 | Death Laid an Egg | Anna | |
| 1968 | The Private Navy of Sgt. O'Farrell | Maria | |
| 1968 | Buona Sera, Mrs. Campbell | Carla Campbell | Nominated – Golden Globe Award for Best Actress – Motion Picture Musical or Comedy David di Donatello for Best Actress |
| 1969 | That Splendid November | Cettina | |
| 1971 | Bad Man's River | Alicia | |
| 1972 | King, Queen, Knave | Martha Dreyer | |
| 1973 | No encontre rosas para mi madre | ||
| 1983 | Wandering Stars (documentary) | ||
| 1995 | Les cent et une nuits de Simon Cinéma | L'épouse médium du professeur Bébel | |
| 1997 | XXL | Gaby | |
| 2011 | Box office 3d | herself | (cameo appearance) |
Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Ταινία | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1958 | Portrait of Gina (documentary) | ||
| 1972 | The Adventures of Pinocchio | The Fairy with Turquoise Hair | |
| 1984 | Falcon Crest | Francesca Gioberti | 5 episodes Nominated – Golden Globe Award for Best Supporting Actress – Series, Miniseries or Television Film |
| 1985 | Deceptions | ||
| 1986 | The Love Boat | ||
| 1988 | Woman of Rome | Adriana's mother | television remake |
| 1996 | Una donna in fuga | ||
| 2018 | herself |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: «Gina Lollobrigida». Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0518178. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «Gina Lollobrigida». RKDartists. 306377.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) SNAC. w6w392m7. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gina-Lollobrigida. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 filmportal.de. a2ded58385cd40adbacd28759b87d9ec. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 FemBio. 17832. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Discogs. 1896657. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 The Fine Art Archive. 79084. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 10,0 10,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. lollobrigida-gina. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 11,0 11,1 Czech National Authority Database. xx0010729. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Gina Lollobrigida». Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλυγουντ. 1 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ http://books.google.it/books?id=fockq2WHKtMC&pg=PA187&dq=imperial+gina+mother+dies+1970&hl=it&sa=X&ei=i57XT--eJanj4QSxnrSnAw&ved=0CDgQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false. Missing or empty
|title=(βοήθεια)Missing or empty|title=(βοήθεια)