Τζένι Πάτεβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζένι Πάτεβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Жени Божилова-Патева (Βουλγαρικά)
Γέννηση1  Δεκεμβρίου 1878
Gradets
Θάνατος17  Ιουνίου 1955
Σόφια
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βουλγαρίας
Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά
Γαλλικά
Γερμανικά
Ρωσικά
Σπουδές"Nancho Popovich" Natural Sciences High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδασκάλα
συγγραφέας
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙβάν Πάτεβ

Η Τζένι Πάτεβα (Jeni Bojilova-Pateva, Zheni Bozhilova-Pateva, βουλγάρικα: Жени Божилова-Патева; 1 Δεκεμβρίου 1878 - 17 Ιουνίου 1955) ήταν Βουλγάρα δασκάλα, συγγραφέας, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και σουφραζέτα, η οποία συμμετείχε στο ειρηνιστικό κίνημα. Αφού αποφοίτησε με τα διαπιστευτήρια διδασκαλίας το 1893, ξεκίνησε να εξασκεί το επάγγελμά της αλλά της απαγορεύτηκε η διδασκαλία όταν ψηφίστηκε νόμος το 1898 που περιόριζε τα δικαιώματα των παντρεμένων γυναικών. Στράφηκε προς τον ακτιβισμό και τη δημοσιογραφία, συμμετέχοντας στο διεθνές γυναικείο κίνημα εκείνης της χρονιάς. Εξαιρετικά διακεκριμένη φεμινίστρια, ήταν μία από τις ιδρύτριες της Βουλγαρικής Ένωσης Γυναικών το 1901. Το 1905 στο Μπουργκάς ίδρυσε την φεμινιστική ομάδα Αυτογνωσία και διετέλεσε πρόεδρός της για 25 χρόνια. Ως εκδότρια της Φωνής της Γυναίκας, δημοσίευε άρθρα σχετικά με τις εξελίξεις στο γυναικείο κίνημα στη Βουλγαρία και στο εξωτερικό καθώς και για θέματα που αφορούσαν τις γυναίκες. Κατά την διάρκεια της καριέρας της, δημοσίευσε πάνω από 500 άρθρα και βιβλία.

Πιστή στο δικαίωμα ψήφου των γυναικών, η Πάτεβα συμμετείχε σε πολυάριθμα διεθνή συνέδρια ως ομιλήτρια. Το βιβλίο της Να Βοηθήσουμε τις Γυναίκες (βουλγαρικά: В помощ на жената), που γράφτηκε το 1908, έγινε θεμελιώδες για την ιδεολογία της Βουλγαρικής Ένωσης Γυναικών, καθορίζοντας τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για τις πολιτικές που αφορούν τις γυναίκες και τα παιδιά. Όταν το 1915 ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Γυναικών για την Ειρήνη και την Ελευθερία, έγινε εξέχον μέλος του ειρηνιστικού κινήματος. Το 1944, όταν εγκαθιδρύθηκε ο σοσιαλισμός στη Βουλγαρία, οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου αλλά ο Σύνδεσμος ήταν μεταξύ των πολλών οργανώσεων που καταργήθηκαν. Όταν η Πάτεβα ζήτησε άδεια για να ανοίξει μια πολιτιστική και εκπαιδευτική εταιρεία το 1945, χαρακτηρίστηκε εχθρός του λαού. Δυο χρόνια αργότερα, οι διαμαρτυρίες της για την θανατική ποινή και την καταδίκη του Νίκολα Πέτκοφ είχαν ως αποτέλεσμα να κρατικοποιηθεί το σπίτι της και το εργοστάσιο του γιου της, αφήνοντάς τους άφραγκους.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]