Τα χρυσά κορίτσια (αμερικανική σειρά)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα χρυσά κορίτσια (αμερικανική σειρά)
Είδοςκωμωδία
ΔημιουργοίΣούζαν Χάρις
ΠρωταγωνιστέςΜπίατρις Άρθουρ

Μπέτι Γουάιτ

Ρου Μακλάναχαν

Εστέλ Γκέτι

Μουσική τίτλωνThank You for Being a Friend
Συνθέτης(ες)Άντριου Γκολντ
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσααγγλικά
Αριθμός κύκλων7
Αριθμός επεισοδίων180
Παραγωγή
Διάρκεια22-24 λεπτά
ΔιανομήBuena Vista Television
Προβολή
Τηλεοπτικός σταθμόςNBC
Προβολή14 Σεπτεμβρίου 1985–
9 Μαΐου 1992

Τα χρυσά κορίτσια (αγγλικά: The Golden Girls) είναι μια αμερικανική κωμική σειρά που δημιουργήθηκε από τη Σούζαν Χάρι και πρωτοπροβλήθηκε στο NBC από τις 14 Σεπτεμβρίου 1985 έως τις 9 Μαΐου 1992, με συνολικά 180 ημίωρα επεισόδια, που εκτείνονται σε επτά κύκλους. Με πρωταγωνίστριες τις Μπι Άρθουρ, Μπέτι Γουάιτ, Ρου Μακλάναχαν και Εστέλ Γκέτι, η σειρά έχει θέμα τέσσερις ηλικιωμένες γυναίκες που μοιράζονται ένα σπίτι στο Μαϊάμι της Φλόριντας. Η παραγωγή της σειράς έγινε από την Witt/Thomas/Harris Productions σε συνεργασία με την Touchstone Television.

Τα χρυσά κορίτσια κέρδισαν την αποδοχή των κριτικών καθ' όλη τη διάρκεια της προβολής τους και απέσπασαν πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερης Κωμικής Σειράς δύο φορές. Η σειρά κέρδισε επίσης τρεις Χρυσές Σφαίρες Καλύτερης Τηλεοπτικής Σειράς – Μιούζικαλ ή Κωμωδία. [1] Καθεμία από τις τέσσερις πρωταγωνίστριες έλαβε ένα βραβείο Έμμυ, κάνοντας τη σειρά μία από τις μόλις τέσσερις κωμικές εκπομπές στην ιστορία των βραβείων που το πέτυχαν αυτό. Η σειρά κατατάχθηκε επίσης στην πρώτη δεκάδα της αξιολόγησης Nielsen για έξι από τους επτά κύκλους της. [2] Το 2013, το περιοδικό TV Guide κατέταξε Τα χρυσά κορίτσια στην 54η θέση του καταλόγου με τις 60 καλύτερες σειρές όλων των εποχών. [3] Το 2014, το Writers Guild of America τοποθέτησε τη κωμική σειρά στο νούμερο 69 του καταλόγου με τις «101 Καλύτερες Τηλεοπτικές Σειρές Όλων των Εποχών». [4] Ο Λάρι Τανγκ του Associated Press ανέφερε ότι η σειρά συνεχίζει να προσελκύει νέους τηλεθεατές τον 21ο αιώνα και τη χαρακτήρισε ως παράδειγμα κωμικής σειράς που παλιώσει καλά. [5]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πλοκή της σειράς περιστρέφεται γύρω από τέσσερις μεγαλύτερες ανύπαντρες γυναίκες (τρεις χήρες και μία διαζευγμένη) που μοιράζονται ένα σπίτι στο Μαϊάμι. Ιδιοκτήτρια του σπιτιού είναι μια χήρα με το όνομα Μπλαντς Ντέβερο, η οποία συγκατοικεί με τη χήρα Ρόουζ Νάιλαντ και τη διαζευγμένη Ντόροθι, από τότε που οι δυο τους απάντησαν σε μια αγγελία στον πίνακα ανακοινώσεων του τοπικού παντοπωλείου έναν χρόνο πριν από την έναρξη της σειράς. Στο πιλοτικό επεισόδιο, στην παρέα των τριών προστίθεται η ογδοντάχρονη χήρα μητέρα της Ντόροθι, Σοφία Πετρίλο, αφού ο οίκος ευγηρίας όπου ζούσε έχει καεί. [6] [7]

Πιλοτικό επεισόδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρώτο επεισόδιο συμμετέχει ένας μάγειρας/μπάτλερ που ονομάζεται Κόκο, αλλά ο ρόλος αυτός αφαιρέθηκε από τη σειρά πριν από το δεύτερο επεισόδιο. Οι συγγραφείς παρατήρησαν ότι σε πολλά από τα προτεινόμενα σενάρια, η κύρια επαφή μεταξύ των γυναικών γινόταν στην κουζίνα κατά την προετοιμασία και την κατανάλωση φαγητού. Έτσι, αποφάσισαν ότι η παρουσία ενός μάγειρα θα αποσπούσε την προσοχή από τη φιλία τους. Επιπλέον, ο ρόλος της Σοφίας είχε αρχικά προγραμματιστεί ως περιστασιακός ρόλος γκεστ σταρ, αλλά είχε θετική ανταπόκριση στο κοινό της προεπισκόπησης, έτσι οι παραγωγοί αποφάσισαν να την κάνουν μόνιμο ρόλο. [8]

Το πιλοτκό επεισόδιο γυρίστηκε στις 17 Απριλίου 1985. [9]

Φινάλε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χρυσά κορίτσια τελείωσαν όταν η Bea Arthur επέλεξε να αποχωρήσει από τη σειρά. Στο διάρκειας μίας ώρας φινάλε της σειράς, που προβλήθηκε τον Μάιο του 1992, η Ντόροθι γνωρίζει και παντρεύεται τον θείο της Μπλαντς, Λούκας (Λέσλι Νίλσεν) και μετακομίζει στην Ατλάντα. Η Σοφία πρόκειται να έρθει μαζί της, αλλά στο τέλος, μένει πίσω με τις άλλες γυναίκες στο Μαϊάμι. Αυτό οδήγησε στη συνέχεια της σειράς, με τίτλο The Golden Palace.

Το φινάλε της σειράς Τα χρυσά κορίτσια παρακολούθησαν 27,2 εκατομμύρια τηλεθεατές. Από το 2016, ήταν το 17ο τηλεοπτικό φινάλε με τις περισσότερες προβολές. [10]

Διανομή και ρόλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπέτι Γουάιτ στην τελετή απονομής των Βραβείων Έμμυ το 1988

Βασικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εστέλ Γκέτι στα 41α ετήσια Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης το 1989
  • Μπίατρις Άρθουρ ως Ντόροθι Σμπόρνακ (το γένος Πετρίλο), αναπληρώτρια δασκάλα, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης από Σικελούς μετανάστες, τη Σοφία και τον Σαλβατόρε (Σαλ) Πετρίλο. Η Ντόροθι έμεινε έγκυος ενώ ήταν ακόμα στο λύκειο, με αποτέλεσμα να παντρευτεί τον Στάνλεϊ Σμπόρνακ (Χερμπ Έντελμαν) για να δώσει το όνομά του στο μωρό. Ο Σταν και η Ντόροθι χώρισαν μετά από 38 χρόνια, όταν ο Σταν έφυγε με μια νεαρή αεροσυνοδό. Από τον γάμο τους, απέκτησαν δύο παιδιά, την Κέιτ και τον Μάικλ. Στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς, η Ντόροθι παντρεύεται τον θείο της Μπλανς, Λούκας Χόλινγκσγουορθ, και μετακομίζει στην Ατλάντα. Στο έβδομο επεισόδιο του πρώτου κύκλου, αναφέρεται ότι η Ντόροθι είναι 55 ετών. Ως χαρακτήρας, είναι πρακτική, σαρκαστική, θυμώνει εύκολα, παρακολουθεί τα τρέχοντα γεγονότα, ενώ ένα συχνό κωμικό στοιχείο είναι η υποτιθέμενη έλλειψη ελκυστικότητάς της.
  • Μπέτι Γουάιτ ως Ρόουζ Νάιλαντ (το γένος Λίντστρομ), Νορβηγομερικανίδα, είναι από τη μικρή αγροτική πόλη Σεντ Όλαφ στη Μινεσότα. Συχνά αφελής και γνωστή για τις χιουμοριστικά παράξενες ιστορίες της ζωής της από τα παιδικά της χρόνια, η Ρόουζ έκανε έναν ευτυχισμένο γάμο με τον Τσάρλι Νάιλαντ, με τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες, τις Κίρστεν, Μπρίτζετ και Γκανίλα, και δύο γιους, τους Άνταμ και Τσάρλι Τζούνιορ. Μετά τον θάνατο του Τσάρλι, η Ρόουζ μετακόμισε στο Μαϊάμι. Τελικά βρίσκει δουλειά σε ένα κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης, αλλά αργότερα αλλάζει καριέρα και γίνεται βοηθός ρεπόρτερ αγοράς σε έναν τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. Σε μεταγενέστερους κύκλους, η Ρόουζ κάνει αισθηματικό δεσμό με τον καθηγητή κολεγίου Μάιλς Γουέμπερ. Κατά τη διάρκεια του έκτου κύκλου, αποκαλύπτεται ότι ο Μάιλς συμμετείχε στο Πρόγραμμα Προστασίας Μαρτύρων. Η σχέση τους συνεχίζεται σε όλη τη σειρά και σύντομα στη συνέχεια της σειράς, με τίτλο The Golden Palace. Ως χαρακτήρας, η Ρόουζ είναι γλυκιά, ευγενική και πολύ ανταγωνιστική. [11] [12] Πολλά από τα αστεία για τη Ρόουζ επικεντρώνονται στην υποτιθέμενη μειωμένη αντιληπτική της ικανότητα.
  • Ρου Μακλάναχαν ως Μπλαντς Ντέβερο (το γένος Χόλινγκσγουορθ), μια νότια καλλονή, εργάζεται σε μια γκαλερί. Προερχόμενη από πλούσια οικογένεια, η Μπλαντς μεγάλωσε σε μια φυτεία έξω από την Ατλάντα της Τζόρτζιας, πριν μετακομίσει στο Μαϊάμι, όπου ζούσε με τον σύζυγό της, Τζορτζ, μέχρι τον θάνατό του. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο κόρες, τις Τζάνετ και Ρεμπέκα, και τέσσερις γιους, τους Νταγκ, Μπιφ, Σκίπι και Μάθιου. Η χήρα Μπλαντς απεικονίζεται ως εγωπαθής και πεινασμένη για άντρες. Έχει δύο αδελφές, τη Βιρτζίνια και τη Σαρμέιν, και έναν μικρότερο αδερφό, τον Κλέιτον. Ένας άλλος αδερφός της Μπλαντς, ο Ταντ, εμφανίζεται στη συνέχεια της σειράς. Πολλά αστεία για την Μπλανς επικεντρώνονται στον ακόλαστο χαρακτήρα της.
  • Εστέλ Γκέτι ως Σοφία Πετρίλο, μητέρα της Ντόροθι, που γεννήθηκε στη Σικελία. Η Σοφία μετακόμισε στη Νέα Υόρκη αφού δραπέτευσε από ένα συνοικέσιο με τον Γκίντο Σπιρέλι. Παντρεύτηκε τον Σαλβατόρε (Σαλ) Πετρίλο, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά, την Ντόροθι, την Γκλόρια και τον παρενδυτικό Φιλ, που αργότερα πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Αρχικά κατοικούσε στον οίκο ευγηρίας Shady Pines μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί πριν από την έναρξη της σειράς, αλλά μετακόμισε με τις άλλες τρεις μετά από μια πυρκαγιά στο ίδρυμα. Η Σοφία απεικονίζεται ως έξυπνη, ντόμπρα και εξαιρετική μαγείρισσα.

Επαναλαμβανόμενοι ρόλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χερμπ Έντελμαν ως Στάνλεϊ Σμπόρνακ, πρώην μοιχός σύζυγος της Ντόροθι, την οποία εγκατέλειψε για να παντρευτεί μια νεαρή αεροσυνοδό, η οποία αργότερα τον εγκατέλειψε με τη σειρά της. Ο Σταν παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, την Κάθριν, στον τέταρτο κύκλο, αλλά χώρισαν εκτός οθόνης στον πέμπτο κύκλο. Ο Στάνλεϊ ήταν αποτυχημένος πωλητής νεωτερισμών, μέχρι που έγινε επιτυχημένος επιχειρηματίας εφευρίσκοντας το "Spornie", ένα σκεύος που άνοιγε ψητές πατάτες. Πολλές από τις ατάκες του Σταν επικεντρώνονται στο γεγονός ότι η Ντόροθι του κρατά ακόμα κακία για το διαζύγιό τους και για τον τρόπο που την άφησε. Τόσο ο Σταν όσο και η Ντόροθι έκαναν προσπάθειες συμφιλίωσης σε όλη τη σειρά, ιδιαίτερα στο επεισόδιο 12 του πρώτου κύκλου [13] και στα επεισόδια 16 και 17 του έκτου κύκλου. [14] Έκαναν εκεχειρία στο φινάλε της σειράς, όταν ο Σταν δέχεται να παντρευτεί άλλον η Ντόροθι [15]
  • Χάρολντ Γκουλντ ως καθηγητής Μάιλς Γουέμπερ, δεσμός της Ρόουζ από τον πέμπτο κύκλο και μετά. Στον έκτο κύκλο, ο Μάιλς αποκαλύπτει ότι είχε ενταχθεί σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων επειδή ήταν λογιστής ενός μαφιόζου. Ο Γκουλντ έπαιξε επίσης ως γκεστ σταρ στην πρώτη σεζόν ως Άρνι Πίτερσον, ο πρώτος σοβαρός δεσμός της Ρόουζ μετά τον θάνατο του συζύγου της, Τσάρλι.
  • Σιντ Μέλτον ως Σαλβατόρε (Σαλ) Πετρίλο, ο εκλιπών σύζυγος της Σοφίας, εμφανίζεται συνήθως σε όνειρα ή σε σκηνές αναδρομής στο παρελθόν. Ο Μέλτον εμφανίζεται και ως Ντον, σερβιτόρος σε ένα εστιατόριο με μεσαιωνικό θέμα στον έκτο κύκλο.
  • Σον Σεπς και Ντέμπρα Ενγκλ, ως κόρη της Μπλαντς, Ρεμπέκα Ντέβερο, ένα υπέρβαρο πρώην μοντέλο σε μια συναισθηματικά καταπιεστική σχέση, που αργότερα αδυνάτισε και απέκτησε με τεχνητή γονιμοποίηση ένα κοριτσάκι που ονομάστηκε Ορόρα.
  • Μόντι Μάρκαμ και Σερί Νορθ ως αδέρφια της Μπλαντς, Κλέιτον Χόλινγκσγουορθ και Βιρτζίνια Χόλινγκσγουορθ Γουόρεν αντίστοιχα. Αποξενώθηκαν από την Μπλαντς στον πέμπτο κύκλο, μετά την κηδεία του πατέρα τους. Ο Κλέιτον είναι ένας κρυφός γκέι που δυσκολευόταν να παραδεχτεί τις προτιμήσεις του στην Μπλανς, η οποία τελικά τις αποδέχεται, όταν ο Κλέιτον και ο νέος του φίλος παντρεύονται.
  • Μπιλ Ντάνα και Νάνσι Γουόκερ, τα αι τα αδέρφια της Σοφίας, Άντζελο Γκριζάντι και Άντζελα Γκριζάντι Βέκιο. Ο Ντάνα εμφανίζεται σε επτά επεισόδια (κύκλοι 3-7), ενώ παίζει και τον πατέρα της Σοφίας σε ένα επεισόδιο του τέταρτου κύκλου. Η Γουόκερ πρωταγωνιστεί σε δύο επεισόδια του δεύτερου κύκλου.
  • Ντόρις Μπέλακ και Ντίνα Ντίτριχ ως Γκλόρια Πετρίλο-Χάρκερ, μικρότερη αδερφή της Ντόροθι, που είναι παντρεμένη με έναν πλούσιο άνδρα στην Καλιφόρνια. Σε ένα επεισόδιο δύο μερών, χάνει όλα της τα χρήματα και κάνει δεσμό με τον Σταν, αλλά τελικά τον χωρίζει.
  • Σκοτ Τζέικομπι, ο γιος της Ντόροθι, μουσικός Μάικλ Σμπόρνακ. Στον τρίτο κύκλο, παντρεύεται τη Λορέν, μια μεγαλύτερη Αφροαμερικανίδα που τραγουδά στο συγκρότημά του, αλλά μέχρι τον πέμπτο κύκλο, έχουν χωρίσει.
  • Λίνι Γκριν, ως νεότερη Ντόροθι σε αναδρομές στο παρελθόν.
  • Λίζα Τζέιν Πέρσκι και Ντίνα Φρίμαν ως κόρη της Ντόροθι, Κέιτ Σμπόρνακ, διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων στη Νέα Υόρκη, που είναι παντρεμένη με τον Ντένις, ποδίατρο.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Έτρεχα σε όλο το σπίτι αρπάζοντας όποιον άκουγε. Τους διάβαζα διαρκώς σκηνές και τους έλεγα: «Θεέ μου, είναι υπέροχο [. . . ] Δεν υπάρχει τίποτα μοντέρνο σε αυτήν την εκπομπή. Δεν υπάρχουν κόλπα. Είναι κλασική».
— Το στέλεχος του NBC Γουόρεν Λίτλφιλντ για την ανάγνωση του πιλοτικού σεναρίου [16]

Η ιδέα για μια κωμική σειρά με γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας προέκυψαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ειδικής τηλεοπτικής εκπομπής στα στούντιο του NBC στο Μπέρμπανκ της Καλιφόρνιας, τον Αύγουστο του 1984. [16] Ο αντιπρόεδρος του NBC, Γουόρεν Λίτλφιλντ, ήταν μεταξύ των εκτελεστικών παραγωγών που οραματίστηκαν μια σειρά βασισμένη σε αυτήν την ιδέα. [16]

Το πιλοτικό επεισόδιο περιελάμβανε έναν ομοφυλόφιλο οικονόμο, τον Κόκο, που ζούσε με τα κορίτσια. Στη συνέχεια, ο ρόλος του Κόκο αφαιρέθηκε από τη σειρά. [17] [18]

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρου Μακλάναχαν το 2007

Ο ρόλος της Σοφίας Πετρίλο ήταν ο πρώτος από τους τέσσερις ρόλους που καλύφθηκαν. Η Εστέλ Γκέτι πέρασε από ακρόαση και κέρδισε τον ρόλο ως η ιδιόρρυθμη μητέρα της Ντόροθι Σμπόρνακ. Η Γκέτι σκέφτηκε ότι θα ήταν η τελευταία της ευκαιρία να βρει δουλειά στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο. Θα επέστρεφε στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη, αν δεν τα κατάφερνε.

Η διευθύντρια κάστινγκ Τζούντιθ Γουάινερ εντυπωσιάστηκε από την ακρόαση της Γκέτι για τον ρόλο της μητέρας του Στίβεν Κίτον για ένα επεισόδιο του Family Ties. Αν και η Γκέτι ήταν εντυπωσιακή, οι παραγωγοί της σειράς ήθελαν άλλη ηθοποιό. Η Γκέτι ήρθε στο μυαλό της Γουάινερ αμέσως μετά, όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσει το κάστινγκ για Τα χρυσά κορίτσια. [19]

Η Γκέτι, η οποία πέρασε από τρίωρη μεταμόρφωση για να γίνει Σοφία, φόρεσε βαρύ μακιγιάζ, χοντρά γυαλιά και λευκή περούκα για τον ρόλο. [20] Η Γκέτι είχε συνεχώς τρακ κατά τη διάρκεια της θητείας της στην εκπομπή. Σε μια συνέντευξή της το 1988, σχολιάζει ότι συνεργασία με μεγάλα ονόματα, όπως η Άρθουρ και η Γουάιτ, την άγχωνε ακόμα περισσότερο. Κατά καιρούς, πάγωνε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. [21]

Ο σκηνοθέτης Τζέι Σάντριχ, που προσλήφθηκε για να γυρίσει το πιλοτικό επεισόδιο, έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στο κάστινγκ των Μπλαντς Ντέβερο και Ρόουζ Νάιλαντ. Σκέφτηκε τόσο τη Ρου Μακλάναχαν όσο και την Μπέτι Γουάιτ, καθώς η σειρά Mama's Family, στην οποία συμπρωταγωνιστούσαν οι δυο τους, είχε σταματήσει από το NBC. Οι παραγωγοί ήθελαν να παίξει ο Μακλάναχαν τη Ρόουζ και η Γουάιτ την Μπλαντς με βάση ρόλους που έπαιξαν στο παρελθόν.Θέλοντας να αποφύγουν την τυποποίηση, η ηθοποιοί δέχτηκαν την πρόταση του Σάντριχ και άλλαξαν ρόλους την τελευταία στιγμή. [16] [18]

Αν και η Χάρις είχε δημιουργήσει τον ρόλο της Ντόροθι έχοντας κατά νου τον «τύπο της Μπι Άρθουρ», ο Λίτλφιλντ και οι παραγωγοί αρχικά σκέφτηκαν την ηθοποιό Έλειν Στριτς για τον ρόλο. [18] Ωστόσο, η ακρόαση της Στριτς απέτυχε και, έχοντας την εντύπωση ότι ο Άρθουρ δεν ήθελε να συμμετάσχει, η Χάρις ρώτησε τη Μακλάναχαν αν μπορούσε να πείσει την Άρθουρ, με την οποί είχε δουλέψει στην κωμική σειρά του CBS, Maude, να αναλάβει τον ρόλο.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκπομπή ήταν η δεύτερη τηλεοπτική σειρά παραγωγής της Walt Disney με την ετικέτα Touchstone Television και στη συνέχεια διανεμήθηκε από την Walt Disney Studios Motion Pictures). [22]

Εξωτερικά και εσωτερικά γυρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διεύθυνση του σπιτιού των Χρυσών κοριτσιών υποτίθεται ότι ήταν Ρίτσμποντ 6151, στο Μαϊάμι. [23] Το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για τις εξωτερικές λήψεις του σπιτιού από τον τρίτο κύκλο έως το τέλος της σειράς ήταν μέρος της του στούντιο της Disney στο Χόλιγουντ. Αυτή η πρόσοψη υπέστη ζημιά από τυφώνα που οδήγησε στην απόφαση της Disney το 2003 να το ισοπεδώσει. Η πρόσοψη βασίστηκε σε ένα πραγματικό σπίτι στο Γουέστ Γκέιτ Χάιτς του Λος Άντζελες. [24] Οι παραγωγοί χρησιμοποίησαν αυτήν την κατοικία για εξωτερικές λήψεις κατά τους δύο πρώτους κύκλους. [25] Το 2020, οι ιδιοκτήτες διέθεσαν το ακίνητο στην αγορά έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων. [26]

Κοστούμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σχεδιάστρια κοστουμιών Τζούντι Έβανς δημιούργησε ξεχωριστές εμφανίσεις για καθεμία από τις τέσσερις ηθοποιούς που ταιριάζουν στις προσωπικότητες του ρόλου τους και αντανακλούν το σκηνικό της Φλόριντας. Σύμφωνα με την Έβανς «Ήθελα μια σέξι, αιθέρια και ρευστή εμφάνιση για τη Ρου, μια αυστηρή, δεμένη εμφάνιση για την Μπι, μια κομψή εμφάνιση για την Μπέτι και άνεση για την Εστέλ». [27]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις πρώτες προβολές στο NBC, η εκπομπή έλαβε αμέσως πλήρη παραγγελία 12 επεισοδίων. [28]

Με άμεση επιτυχία τηλεθέασης, Τα χρυσά κορίτσια έγιναν βασική εκπομπή του NBC τα βράδια του Σαββάτου. [29]

Η εκπομπή πραγματεύτηκε πολλά αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως το coming out, ο γάμος ομοφυλοφίλων, [30] η φροντίδα ηλικιωμένων, η έλλειψη στέγης, η φτώχεια, το HIV/AIDS και οι διακρίσεις σε βάρος ατόμων με HIV/AIDS, η μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ, η σεξουαλική παρενόχληση, η εφηβική εγκυμοσύνη, η τεχνητή γονιμοποίηση, η μοιχεία, η κακή ιατρική περίθαλψη, ο σεξισμός, οι διαφυλετικοί γάμοι, οι διακρίσεις λόγω ηλικίας, ο περιβαλλοντισμός, ο εθισμός σε παυσίπονα, ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια, ο πυρηνικός πόλεμος, ο θάνατος και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία. [31]

Βραβεία και υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της αρχικής προβολής τους, Τα χρυσά κορίτσια έλαβαν 68 υποψηφιότητες για βραβείο Έμμυ, 11 βραβεία Έμμυ, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες και δύο βραβεία θεατών για την ποιότητα της τηλεόρασης. Όλες οι πρωταγωνίστριες κέρδισαν βραβεία Έμμυ για τις ερμηνείες τους στην εκπομπή. Τα χρυσά κορίτσια είναι μία από τις τέσσερις ζωντανές εκπομπές, μαζί με τα All in the Family, Will & Grace και Schitt's Creek, στα οποία όλοι οι πρωταγωνιστές έχουν κερδίσει τουλάχιστον ένα EΈμμυmmy.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 3 Ιουλίου 1989, το NBC πρόσθεσε επαναλήψεις της σειράς κατά τη διάρκεια της ημέρας, αντικαθιστώντας τον μακροχρόνιο Τροχό της τύχης (που είχε μετακομίσει στο CBS) στο πρόγραμμά του στις 11:00 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1990.

Στην Ελλάδα, η σειρά προβαλλόταν επί σειρά ετών στην τηλεόραση (αρχικά στην ΕΡΤ2 και αργότερα σε επανάληψη στο Mega Channel) [32] με ελληνικούς υποτίτλους. Λόγω της μεγάλης της επιτυχίας, προσαρμόστηκε στα ελληνικά και προβλήθηκε από την ΕΤ1 μεταξύ 9 Ιανουαρίου 2008 και 10 Μαρτίου του 2009. [33] Η νέα εκπομπή είχε τον τίτλο με τη μεταφρασμένη αμερικάνικη σειρά, Τα χρυσά κορίτσια.

Εστιατόριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2017, άνοιξε ένα εστιατόριο με θέμα Τα χρυσά κορίτσια, το Rue la Rue Cafe που ανήκει στον στενό φίλο της Ρου Μακλάναχαν, Μάικλ Λα Ρου, ο οποίος κληρονόμησε πολλά προσωπικά αντικείμενα της σταρ και διακόσμησε το εστιατόριο με αυτά. Το εστιατόριο άνοιξε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης [34] και λειτούργησε μέχρι τον Νοέμβριο του 2017. [35]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «'L.A. Law' and 'Golden Girls' Win Series Emmys» (στα αγγλικά). The New York Times. Associated Press. September 21, 1987. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 14, 2013. https://web.archive.org/web/20131114073153/http://www.nytimes.com/1987/09/21/arts/la-law-and-golden-girls-win-series-emmys.html. Ανακτήθηκε στις November 8, 2013. 
  2. ↑ Galician, Mary-Lou· Merskin, Debra L. (2007). Critical Thinking About Sex, Love, and Romance In the Mass Media: Media Literacy Applications (στα Αγγλικά). Psychology Press. σελ. 109. ISBN 978-0-8058-5615-6. 
  3. ↑ «TV Guide Magazine's 60 Best Series of All Time». TV Guide (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2020. 
  4. ↑ «'101 Best Written TV Series Of All Time' From WGA/TV Guide: Complete List». Deadline Hollywood (στα Αγγλικά). 2 Ιουνίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  5. ↑ «'Golden Girls' appears to get better with pop culture age». AP NEWS (στα Αγγλικά). 21 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. ↑ Bosman, Julie (November 8, 2005). «The Grandchildren of 'The Golden Girls'» (στα αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 5, 2013. https://web.archive.org/web/20130705054511/http://www.nytimes.com/2005/11/08/business/media/08adco.html. Ανακτήθηκε στις November 8, 2013. 
  7. ↑ Du Brow, Rick (April 28, 1992). «'Golden Girl' Getty Will Miss Her TV 'Daughter'» (στα αγγλικά). Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 7, 2014. https://web.archive.org/web/20140307122446/http://articles.latimes.com/1992-04-28/entertainment/ca-840_1_golden-girls. Ανακτήθηκε στις November 8, 2013. 
  8. ↑ Kovalchik, Kara (22 Ιουλίου 2008). «7 Things You Might Not Know About The Golden Girls». Mental Floss (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  9. ↑ «The Golden Girls - Cast/Crew Documentary (2/9)» (στα Αγγλικά). YouTube. 31 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022. 
  10. ↑ Morin, Natalie. «These Are the Most-Watched TV Series Finales of All Time: 17». PrettyFamous (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017. 
  11. ↑ Drake, Jim (1985-11-02), The Competition, Witt/Thomas/Harris Productions, Touchstone Television, https://www.imdb.com/title/tt0589837/?ref_=ttep_ep7, ανακτήθηκε στις 2021-04-27 
  12. ↑ Diamond, Matthew (1991-01-12), Sister of the Bride, Witt/Thomas/Harris Productions, Touchstone Television, https://www.imdb.com/title/tt0589815/?ref_=ttep_ep14, ανακτήθηκε στις 2021-04-27 
  13. ↑ Colucci, Jim (2016). Golden girls forever (στα Αγγλικά). New York, NY. ISBN 978-0-06-242290-3. 
  14. ↑ Diamond, Matthew (1991-02-02), There Goes the Bride: Part 1, Witt/Thomas/Harris Productions, Touchstone Television, https://www.imdb.com/title/tt0589857/?ref_=ttep_ep16, ανακτήθηκε στις 2021-04-27 
  15. ↑ Passaris, Lex (1992-05-09), One Flew Out of the Cuckoo's Nest, Witt/Thomas/Harris Productions, Touchstone Television, https://www.imdb.com/title/tt0589798/?ref_=ttep_ep23, ανακτήθηκε στις 2021-05-01 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Fonseca, Nicholas (April 24, 2009). «Golden Girls: A 20th Anniversary Oral History» (στα αγγλικά). Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 21, 2012. https://web.archive.org/web/20120521193727/http://www.ew.com/ew/article/0,,1100651_2,00.html. Ανακτήθηκε στις June 7, 2011. 
  17. ↑ Colucci, Jim (2006). The Q Guide to the Golden Girls (στα Αγγλικά). Alyson Books. σελίδες 8, 43–55. ISBN 978-1-5558-3985-7. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 Bloom, Ken· Vlastnik, Frank (2007). Sitcoms: The 101 Greatest TV Comedies of All Time (στα Αγγλικά). Black Dog Publishing. σελ. 137. ISBN 978-1-57912-752-7. 
  19. ↑ Colucci, Jim (26 Ιουλίου 2016). Golden Girls Forever: An Unauthorized Look Behind the Lanai (στα Αγγλικά). HarperCollins. ISBN 978-0-0624-2292-7. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020. 
  20. ↑ Kinosian, Janet (1 Φεβρουαρίου 1988). Making Up Is Hard to Do (στα Αγγλικά). σελ. 157. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2013. 
  21. ↑ «20 Fun Facts About 'The Golden Girls'». Mental Floss (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016. 
  22. ↑ «ABC Studios» (στα Αγγλικά). The TV IV. 30 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2012. 
  23. ↑ Terrace, Vincent (2011). Encyclopedia of Television Shows, 1925 Through 2010 (στα Αγγλικά). McFarland. σελ. 2528. ISBN 978-0-7864-8641-0. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2013. 
  24. ↑ «245 N Saltair Ave». HomeFacts (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ 34°03′58″N 118°26′51″W / 34.066°N 118.4474°W / 34.066; -118.4474
  26. ↑ Breen, Kerry (16 Ιουλίου 2020). «'Golden Girls' house goes on sale — see what the inside really looks like». Today (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  27. ↑ Colucci, 2016, p. 333
  28. ↑ Hunt, Stacey Wilson. «The Golden Girls Creators On Finding a New Generation of Fans» (στα αγγλικά). Vulture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 2, 2019. https://web.archive.org/web/20190602134629/https://www.vulture.com/2017/03/the-golden-girls-creators-on-finding-new-fans.html. Ανακτήθηκε στις March 3, 2017. 
  29. ↑ «'Golden Girls' Tops Ratings» (στα αγγλικά). Los Angeles Times. Associated Press. September 17, 1985. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 18, 2013. https://web.archive.org/web/20131218133423/http://articles.latimes.com/1985-09-17/news/mn-20345_1_golden-girls. Ανακτήθηκε στις November 8, 2013. 
  30. ↑ «Gays and Closets—a TV Controversy» (στα αγγλικά). Los Angeles Times. April 21, 1991. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 4, 2012. https://web.archive.org/web/20121104193837/http://articles.latimes.com/1991-04-21/entertainment/ca-650_1_golden-girls-closets-weinstein. Ανακτήθηκε στις November 8, 2013. 
  31. ↑ «'The Golden Girls' And Gay Marriage: Classic Sitcom Showed Support 20 Years Before Obama» (στα αγγλικά). The Huffington Post. May 10, 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 9, 2013. https://web.archive.org/web/20131109041556/http://www.huffingtonpost.com/2012/05/10/the-golden-girls-and-gay-marriage_n_1506091.html. Ανακτήθηκε στις August 15, 2013. 
  32. ↑ «Και οι Τέσσερεις Ήταν Υπέροχες - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  33. ↑ «Το ξένο είναι πιο γλυκό; 9 διεθνή format που μίλησαν ελληνικά». Philenews. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  34. ↑ Jorgensen, Jillian (February 8, 2017). «'Golden Girls' cafe Rue La Rue has soft opening in Washington Heights» (στα αγγλικά). AM New York. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 29, 2017. https://web.archive.org/web/20171229074222/https://www.amny.com/eat-and-drink/golden-girls-cafe-rue-la-rue-has-soft-opening-in-washington-heights-1.13075453. Ανακτήθηκε στις January 18, 2018. 
  35. ↑ «'Golden Girls' Cafe in Manhattan Closes After Less Than a Year» (στα αγγλικά). WNBC News. November 20, 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 19, 2018. https://web.archive.org/web/20180119120534/https://www.nbcnewyork.com/news/local/Golden-Girls-Cafe-in-Manhattan-Closes-After-Less-Than-a-Year-458880873.html. Ανακτήθηκε στις January 18, 2018. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Colucci, Jim (2016). Golden Girls Forever: An Unauthorized Look Behind the Lanai. New York: Harper Collins. ISBN 978-0-06-242290-3. 

White, Betty (2010). Here We Go Again: My Life in Television. New York: Scribner. ISBN 978-1451613698. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τα_χρυσά_κορίτσια_(αμερικανική_σειρά)&oldid=10498640"