Τέοντορ Μόμσεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Τέοντορ Mόμσεν
ΌνομαΤέοντορ Mόμσεν
Γέννηση30 Νοεμβρίου 1817[1]
Γκάρντινγκ, Σλέσβιχ (στη σημερινή Γερμανία)[1]
Θάνατος1 Νοεμβρίου 1903 (85 ετών)[1]
Charlottenburg, Γερμανία[1]
Επάγγελμα/
ιδιότητες
ιστορικός της κλασσικής αρχαιότητας, νομισματολόγος, νομικός[2], δημοσιογράφος, νομικός ιστορικός, συγγραφέας[3], διδάσκων πανεπιστημίου, πολιτικός[2], επιγραφολόγος, κλασικιστής, κλασικός αρχαιολόγος, ιστορικός[2] και γερμανολόγος[4]
ΕθνικότηταΓερμανός
ΥπηκοότηταΒασίλειο της Πρωσίας και Δουκάτο του Σλέσβιχ
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο του Κιέλου και Christianeum Hamburg
Σύζυγος(οι)Maria Auguste Mommsen (1854)
ΤέκναKarl Mommsen, Marie Mommsen, Konrad Mommsen, Ernst Mommsen, Hans Georg Mommsen, Wolfgang Mommsen και Lisbet Mommsen
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Κρίστιαν Ματίας Τέοντορ Μόμσεν (Christian Matthias Theodor Mommsen, 30 Νοεμβρίου 1817 - 1 Νοεμβρίου 1903) ήταν Γερμανός κλασικιστής, νομικός και ιστορικός. Υπήρξε επίσης επιφανής πολιτικός, μέλος του πρωσικού και του γερμανικού κοινοβουλίου. Του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1902. Οι εργασίες του για το ρωμαϊκό δίκαιο και για το νόμο των υποχρεώσεων άσκησαν σημαντική επίδραση στο γερμανικό αστικό κώδικα (BGB). Ανακάλυψε τον Jordanes Getica, του οποίου τα έργα είχαν χαθεί.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τέοντορ Mόμσεν γεννήθηκε στο Γκάρντινγκ της επαρχίας Σλέσβιχ και ήταν γιος ενός φτωχού ιερέα. Μεγάλωσε στο Ολντέσλοε και τελείωσε το γυμνάσιο στην Αλτόνα του Αμβούργου. Μελέτησε αργότερα τα ελληνικά και τα λατινικά και έλαβε το δίπλωμά του το 1837, ως διδάκτωρ του ρωμαϊκού δικαίου. Δεδομένου ότι δεν μπόρεσε να περάσει τα οικονομικά, γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Κιέλου, όπου μελέτησε τη νομολογία από το 1838 έως το 1843. Χάρη σε μια δανική επιχορήγηση, ήταν σε θέση να επισκεφτεί τη Γαλλία και την Ιταλία. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1848 στη Γερμανία, ο Mόμσεν εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Ρέντσβμουρκ, που υποστήριζε την προσάρτηση του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και της συνταγματικής μεταρρύθμισης. Έγινε καθηγητής της Νομικής στο ίδιο έτος στο πανεπιστήμιο της Λειψίας. Όταν διαμαρτυρήθηκε για το νέο σύνταγμα της Σαξωνίας το 1851, έπρεπε να παραιτηθεί. Εντούτοις, το επόμενο έτος έλαβε μια καθηγεσία για το ρωμαϊκό δίκαιο στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Το 1854 έγινε καθηγητής της Νομικής στο πανεπιστήμιο του Μπρεσλάου, όπου συνάντησε τον Jakob Bernays. Ο Mόμσεν έγινε ερευνητικός καθηγητής στην ακαδημία του Βερολίνου των επιστημών το 1857. Βοήθησε αργότερα στη δημιουργία και διαχείριση γερμανικού αρχαιολογικού ιδρύματος στη Ρώμη. Το 1858 διορίστηκε ως μέλος της ακαδημίας των επιστημών στο Βερολίνο, και έγινε επίσης καθηγητής της ρωμαϊκής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου το 1861, όπου παρέμεινε μέχρι το 1887. Είναι ένας από τους πολύ λίγους non-fiction συγγραφείς που έλαβε το βραβείο Νόμπελ στη λογοτεχνία. Ο Mόμσεν είχε δεκαέξι παιδιά με τη σύζυγό του Marie (κόρη του συντάκτη Karl Reimer από τη Λειψία), μερικά από την οποία πέθαναν σε νεαρή ηλικία. Δύο από τους δισέγγονούς του, ο Χανς και ο Βολφγκαγκ, ήταν Γερμανοί ιστορικοί.

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Mόμσεν δημοσίευσε εκατοντάδες εργασίες (βιβλιογραφικοί κατάλογοι του 1905 αναφέρουν πάνω από 1.000) και θέσπισε αποτελεσματικά ένα νέο πλαίσιο για τη συστηματική μελέτη της ρωμαϊκής ιστορίας. Αν και ατελής, η «ιστορία της Ρώμης» έχει θεωρηθεί η κύρια εργασία του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Theodor Mommsen - Facts». Nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2013. 
  2. 2,0 2,1 2,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/94426. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  3. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. skuk0000903. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.