Συζήτηση:Ελληνική οικονομική κρίση χρέους (2009-2018)

Ανακάλυψα το άρθρο Δανειακή σύμβαση της Ελλάδας τον Μάιο του 2010 που ξεκίνησε ο ManosHacker μετά τη συγγραφή αυτού του άρθρου. Το σχέδιο είναι η μεταφορά του τμήματος που αφορά το μνημόνιο εκεί. Vanakaris, το κεφάλαιο "Βασικές γνώσεις" ίσως είναι καλύτερο να γίνει χωριστό άρθρο και να μπει σύνδεσμος από το άρθρο του Μνημονίου, ίσως κα ιαπό άλλα άρθρα. Τι λέτε; --Azimout 11:55, 6 Ιουλίου 2011 (UTC)

οκ αν νομίζεις, αλλά το ζουμί είναι μόλις αντικατασταθούν τα στοιχεία για Ελλάδα στους τύπους και φανεί η αρκετά ακραία μη-βιωσιμότητα, που οδήγησε και σε όλα τα παρακάτω, οπότε θα ρθει να δέσει κάπως--ワナカリ 13:32, 6 Ιουλίου 2011 (UTC)

Αναξιοπιστες Πηγες Πληροφορησης

Η πλειοψηφίο των πηγών είναι αναξιόπιστες.

Πρωτότυπη έρευνα

Στο άρθρο υπήρχε τμήμα το κείμενο του οποίου είναι σαφέστατη παραβίαση της απαίτησης της Βικιπαίδειας για μη πρωτότυπη έρευνα. Επειδή το κείμενο αυτό όμως είναι καλό και απλό, παρατίθεται παρακάτω. Ίσως κάποιος να το χρησιμοποιήσει σα βασική γνώση ή με κάποιο άλλο τρόπο. --Focal ^Point 07:17, 20 Αυγούστου 2011 (UTC)

ΑΡΧΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Παράρτημα: Βιωσιμότητα του χρέους

Διατηρησιμότητα ή βιωσιμότητα (sustainability) του χρέους είναι η συνθήκη ότι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ, D/Y, διατηρείται στα ίδια περίπου επίπεδα παρά τα πρόσθετα κάθε χρόνο ελλείμματα. Όταν ικανοποιείται η συνθήκη διατηρησιμότητας θεωρείται ότι το κράτος είναι αξιόχρεο. Αντίθετα όταν το D/Y αυξάνεται ανεξέλεγκτα υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης του κράτους.

Η συνθήκη διατηρησιμότητας διατυπώνεται με την ανισότητα,

(G - T)/Y ≤ (D/Y)·(g - r)

όπου G είναι η συνολική ετήσια κρατική δαπάνη, Τ είναι τα συνολικά ετήσια φορολογικά έσοδα, (G - T) είναι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού,g η διαχρονική τάση αύξησης του Y (μακροπρόθεσμος μη-κυκλικός ρυθμός ανάπτυξης) και r το επιτόκιο των κρατικών ομολόγων.

There is no consensus among economists about the correct criterion/definition to be used for fiscal sustainability.

Η μονη πραγματικη σχεση περι διατητηρησιμοτητας του χρεους ενος κρατους ειναι η σχεση επιτοκιου δανεισμου και αναπτηξης ολα τα αλλα ειναι παραμυθια. Τρανταχτο παραδειγμα η Ιαπωνια που τα τελευταια 20 χρονια τρεχει στο 205% , ενω αντιθετος η Αργεντινη κατερευσε με 60% του αεπ.

Ο τύπος παραπάνω δεν λέει τίποτε άλλο από το απλούστατο γεγονός ότι για βιωσιμότητα τα έξοδα, G+rD, δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα έσοδα, T+gD. Το πρόβλημα είναι ότι τα G, D, T, r, g αλληλοεξαρτώνται με μάλλον απρόβλεπτο και περίπλοκο τρόπο. Αν λ.χ. αυξηθεί το Τ, συνήθως πέφτει το g - επιχειρήσεις κλείνουν με αύξηση της φορολογίας αλλά πως, πότε και που άγνωστο. Επίσης αν το Τ είναι μεταβλητό, ξαναπέφτει το g -ποιος επενδύει σε περιβάλλον με μη σταθερούς φορολογικούς κανόνες; Αν μειωθεί το G συνήθως πέφτει το r αλλά πιο αργά διότι είθισται να διευκολύνεται στο δανεισμό η κυβέρνηση που μειώνει δαπάνες. Και πάει λέγοντας. Γενικά όμως είναι λογική προσέγγιση.

Η περίπτωση της Ελλάδας=

Παρακάτω γίνεται μια εντελώς ενδεικτική ανάλυση των στοιχείων που βρίσκονται αρκετά κοντά στη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας το 2009 - 2010. Οι τιμές είναι ενδεικτικές προσεγγίσεις και η ανάλυση που ακολουθεί δεν είναι επακριβώς σωστή διότι εφαρμόζουμε τις παρούσες συνθήκες στο σύνολο του χρέους, ενώ τμήμα του χρέους λήγει και πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί το 2010, τμήμα του χρέους το 2011, τμήμα του χρέους το 2012, και ούτω καθ εξής. Ωστόσο τα συμπεράσματα είναι ξεκάθαρα:

• Με συνολικό έλλειμμα d′ = 15% = 0.15 και λόγο χρέους προς ΑΕΠ της τάξης του b = 120% = 1.2, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης για να είναι το χρέος βιώσιμο θα έπρεπε να είναι g = 0.15/1.2 = 0.125 = 12.5%.
• Με λόγο χρέους προς ΑΕΠ της τάξης του b = 120% = 1.2 και πραγματικό ΑΕΠ στάσιμο, δηλαδή ονομαστική μεγέθυνση ίση με τον πληθωρισμό, g = 4% = 0.04, το συνολικό έλλειμμα για να είναι το χρέος βιώσιμο θα έπρεπε να είναι d′ = 1.2·0.04 = 0.048 = 4.8%.

Απο την αλλη με αναπτηξη 4% και δανεισμο 0,5% το 2008 δεν υπηρχε κανενας λογος προς ληψης μετρων για ελενχου του χρεους. Αρκετα με της ψευδες δηλωσεις του τυπου οτι ηταν αναγκαιο να παρ8ουν μετρα. Τα οποια "μετρα" τυναξαν το χρεος στο 180% του αεπ ...

Η επίδραση των επιτοκίων

• Με λόγο χρέους προς ΑΕΠ της τάξης του b = 120% = 1.2 και ονομαστικό επιτόκιο της τάξης του r = 10% = 0.1 (κοντά στη τάξη μεγέθους που αποτιμούν το Ελληνικό χρέος οι χρηματαγορές από τον Ιανουάριο του 2010 και έκτοτε), το συνολικό έλλειμμα αυξάνεται σε σχέση με το πρωτογενές κατά τον όρο που αντιστοιχεί στους τόκους: rD/Y = 1.2·0.1 = 0.12 = 12%. Αυτό σημαίνει ότι στο αμέσως προηγούμενο σενάριο η απαίτηση για συνολικό έλλειμμα 4.8% ισοδυναμεί με απαίτηση για πρωτογενές πλεόνασμα 7.2%.
• Με λόγο χρέους προς ΑΕΠ της τάξης του b = 120% = 1.2 και ονομαστικό επιτόκιο της τάξης του r = 4% = 0.04, το συνολικό έλλειμμα αυξάνεται σε σχέση με το πρωτογενές έλλειμμα κατά 1.2·0.04 = 0.048 = 4.8%. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση πολύ ευνοϊκού επιτοκίου (κοντά στον πληθωρισμό και θεωρητικά κοντά στην τάξη μεγέθους του επιτοκίου του «μηχανισμού στήριξης») η απαίτηση για 4.8% συνολικό έλλειμμα ισοδυναμεί με απαίτηση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού πλην τόκων, δηλαδή μηδενικό πρωτογενές έλλειμμα/πλεόνασμα.

ΤΕΛΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Έχω δει πινακάκια σε εφημερίδες με τέτοια νούμερα, κάτι που είναι σχετικό με το άρθρο. Όχι όμως η απόδειξη του πως βγαίνει ο πίνακας, ούτε υποθέσεις - αποτελέσματα πρωτότυπης έρευνας. --Focal ^Point 15:55, 20 Αυγούστου 2011 (UTC)

Δεν είναι πρωτότυπη, διότι δεν περιλαμβάνει κάποιο πρωτότυπο ισχυρισμό, ότι a είναι b ή ότι a ταυτίζεται με b κλπ. Κάνει απλή και ελέγξιμη εφαρμογή γενικά παραδεκτού ισχυρισμού. Αντιγράφω από πηγή "..It is well-known that a continuing primary budget deficit equivalent to a proportion d of GDP will lead to a debt to GDP ratio stabilising at b = d(g – r).." Μάλιστα η πρωτότυπη σχετική δημοσίευση είναι Domar (1944), στον οποίο και κάνουν σχετική αναφορά οι Arestis, Sawyer (2006) Ωστόσο δεν επιμένω, για να μην δίνω και το κακό παράδειγμα σε διάφορους, διάφορους που εισάγουν πράγματι πρωτότυπους ισχυρισμούς, σκόπιμα ή αφελώς, και επιμένουν μάλιστα.--ワナカリ 20:15, 21 Αυγούστου 2011 (UTC)

Μνημόνιο 2

Νομίζω πως ως Μνημόνιο 2 εννοούμε το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015. Και επίσης: 1η Ιουλίου 2010 θα ισχύουν τα ακόλουθα: - Ο κανονικός συντελεστής ΦΠΑ 21% αυξάνεται σε 23% - Ο μειωμένος συντελεστής 10% που εφαρμόζεται για μια σειρά από αγαθά και υπηρεσίες αυξάνεται σε 11% και ο συντελεστής 5% αυξάνεται σε 5,5%-

ΚΑΙ Αύξηση από την 1η Ιανουαρίου 2011 του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ 11% στο 13%. Η αύξηση αυτή θα συμπαρασύρει και το μειωμένο συντελεστή στο 6,5% από 5,5%

Μετονομασία

Προτείνω να μετονομαστεί σε Ελληνική κρίση χρέους όπως αναφέρεται συχνότερα από τον τύπο και χωρίς χρήση χρονικού προσδιορισμού αφού υπερβαίνει τα όρια του 2010 --Costas78 19:54, 8 Οκτωβρίου 2011 (UTC)

Συμφωνώ. Η χρονολογία ας παραμείνει, είναι η χρονολογία έναρξης της κρίσης - να μη τη μπερδεύουμε και με άλλες παρόμοιες στο παρελθόν. --Ttzavaras^{συζήτηση} 20:10, 8 Οκτωβρίου 2011 (UTC)

Εγώ προτείνω τη μετονομασία με το χρονικό προσδιορισμό 2009-2012 αφού όπως γίνεται γνωστό, κινήσεις για αντιμετώπιση της κρίσης με την μεσολάβηση του ΔΝΤ είχαν γίνει ήδη από Ιουνίο 2009 και φυσικά αφού αντιμετωπίζετο το 2009, υπήρχε το 2009. 184.163.214.100 14:35, 28 Φεβρουαρίου 2012 (UTC)

Και εγώ συμφωνώ με το αποπάνω σχόλιο. Η κρίση ξεκίνησε το 2009, παρά το γεγονός ότι έγινε αισθητή από το 2010 και μετά. Αν έπρεπε κάπου να τοποθετήσω την έναρξή της ως ιστορικό γεγονός, θα έλεγα την ανακοίνωση του Παπακωνσταντίου στο ECOFIN ότι το έλλειμμα θα είναι πολύ υψηλότερο στις 20 Οκτωβρίου του 2009. Μέχρι το τέλος του έτους η ελληνική οικονομία είχε ήδη υποβιβαστεί από όλους τους οίκους αξιολόγησης κ τα πρώτα ψήγματα μέτρων έκαναν την παρουσία τους. --alexandrosos 12:51, 1 Απριλίου 2012 (UTC)

Ν γίνει μετονομασία σε Ελληνική κρίση χρέους 2009-2018 αφού εχουμε βγει από τα μνημόνια.

Περαιτέρω μετονομασία και σπάσιμο του άρθρου

Προτείνω σπάσιμο του άρθρου ώστε να μείνουν εδώ τα γεγονότα μέχρι το 2010 και σε άλλο άρθρο τα γεγονότα του 2011, δεδομένου ότι άρχισε το 2010, αλλά δε θα τελειώσει σήμερα-αύριο. Για το νέο όνομα των κομματιών του άρθρου; Ίσως Ελληνική Οικονομία 2010 και Ελληνική Οικονομία 2011. Άλλες ιδέες; --Focal ^Point 20:03, 4 Νοεμβρίου 2011 (UTC)

Ας το αφήσουμε προσωρινά όπως είναι. Σύμφωνα με σημερινό άρθρο της Bild, το ελληνικό υπουργείο οικονομίας συζητεί την επαναφορά της δραχμής (εντός του 2011). Επειδή δεν προλαβαίνουν να τυπωθούν καινούργια χαρτονομίσματα, θα χρησιμοποιηθούν ευρώ με σφραγίδα της δραχμής. Οπότε, το άρθρο ίσως τελειώσει εδώ, και ένα καινούργιο θα ξεκινήσει. --Emmakampo 11:29, 5 Νοεμβρίου 2011 (UTC)

• Κατά. Το μόνο που θα καταφέρουμε με την διάσπαση είναι να στείλουμε το άρθρο που εμφανίζεται τώρα ως πρώτο αποτέλεσμα στην google και πλησιάζει τις 100 αναγνώσεις την ημέρα, στα αζήτητα. Επιπλεόν το άρθρο αφορά ένα συγκεκριμένο γεγονός και δεν μπορούμε να το εμφανίζουμε ως δύο διαφορετικά πράγματα επειδή υπερβαίνει σε διάρκεια το ένα έτος. Ακόμα η διάσπαση δεν μπορεί να γίνει επιλέγοντας αυθαίρετα ως χρονικό σημείο διαχωρισμού των γεγονότων την πρωτοχρονιά του 2011, ενώ δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική μεταβολή της κατάστασης σε εκείνο το χρονικό σημείο. Επειδή δηλαδή άλλαξε ο χρόνος σημαίνει πως πέρασε σε άλλη φάση το συγκεκριμένο γεγονός; Αν πάντως επιμείνουμε στην μετονομασία θα πρότεινα ελληνική κρίση χρέους (χωρίς χρονικό προσδιορισμό) και σε καμία περίπτωση διάσπαση του άρθρου με κριτήριο την αλλαγή του χρόνου, του μήνα ή επειδή έχουμε νέα πανσέληνο. --Costas78 12:11, 5 Νοεμβρίου 2011 (UTC)

Όσο για τις παραπάνω προτάσεις είναι σαν να προτείνουμε αντί άρθρου για την ελληνική επανάσταση του 1821 να φτιάξουμε άρθρα: ελληνική ιστορία 1821, ελληνική ιστορία 1822 κλπ. --Costas78 12:28, 5 Νοεμβρίου 2011 (UTC)

Το έλλειμμα συμφ με τη Φωτεινή Γεωργαντά

Μπορεί να παρέχει πιο αξιόπιστο έλεγχο των δεδομένων για το έλλειμμα η Φωτεινή ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Τούτο το ερώτημα αγγίζει για το εννοιολογικό πλαίσιο των δημοσιογράφων του MEGA τα έσχατα και θεμελιακά όρια όλης της δυνατής ανθρώπινης γνώσης. Είναι, δηλαδή, αδύνατον να απαντηθεί από ένα πεπερασμένο ον. Αν ένα τέτοιο ερώτημα απαντηθεί, το σύμπαν κινδυνεύει να τιναχτεί σε μια αντίστροφη μπιγκ μπανγκ και η διαγαλαξιακή ολότητα του Είναι να γίνει μια στιγμιαία λάμψη φωτός και μετά το απόλυτο μηδέν.--ワナカリ 18:33, 20 Ιανουαρίου 2012 (UTC)

Επιτέλους! Μάθαμε σήμερα και ποια είναι η "τεχνητή" διόγκωση σύμφωνα με τη Γεωργαντά. Πρόκειται για τη συμπερίληψη των χρεών των ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση (δες άρθρο για κατάθεση της στην εξεταστική της βουλής). Μιλάμε για άτομο γνώσεων και δεξιοτήτων νηπίου, αν δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταφοράς κεφαλαίου (capital transfer) και χρηματοπιστωτικής συναλλαγής σε μετοχές (equity transaction). Για όποιον ενδιαφέρεται, οι ορισμοί συμφ με τους οποίους χρηματοδοτήσεις της κυβέρνησης προς συγκεκριμένες ΔΕΚΟ είναι μεταφορά κεφαλαίου και λογίζονται στο χρέος γενικής κυβέρνησης δίνονται στο γλωσσάρι του ΟΟΣΑ εδώ.--83.235.22.226 09:38, 9 Μαρτίου 2012 (UTC)

Μετονομασία 2

Το ζήτημα είναι να καθορίσουμε σωστά την έναρξη και το πέρας.
Έναρξη
Για τα αρχικά αίτια της κρίσης χρέους μπορεί να πάει κανείς ως τον Περικλή τον Αθηναίο, για παράδειγμα. Ωστόσο πρέπει να ακολουθήσουμε τις αξιόπιστες πηγές.
Αίτια
Για παράδειγμα το IMF στην έκθεση Greece: Ex Post Evaluation of Exceptional Access under the 2010 Stand-By Arrangement, May 20, 2013, σημειώνει τα αίτια ξεκινώντας το στόρι από τις θετικές επιδράσεις της εισόδου στο ευρώ το 2000, ενώ αναφέρει την δυναμική πορεία του χρέους από το 1995. Και αναφέρει διάφορες αιτίες, αρνητικές επιδράσεις και πολιτικές όλα τα χρόνια μέχρι το 2008.
Έναυσμα
Και μετά έχει επόμενη ενότητα για το έναυσμα (trigger) της κρίσης. Αυτό τοποθετείται αμέσως μετά την κρίση της Lehman, Σεπτέμβριος 2008 οπότε τα spread των ελληνικών σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα πήγαν από τις 50 μβ (0.5% το χρόνο) στις 300 μβ (δλδ 3%). Ο λόγος ήταν διότι διεθνώς αμέσως μετά τη διεθνή ύφεση άλλαξαν παντού τον τρόπο υπολογισμού των χρηματικών κινδύνων. Αλλά στην Ελλάδα αρμενίζανε βαρκούλες. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Ουγγαρία, η Λατβία και η Ρουμανία πήγανε άμεσα στο IMF και επίσης ταυτόχρονα πήραν βοήθεια και από ΕΕ το 2008 και το 2009 (πηγή για την τελευταία πληροφορία Christodoulakis, 2011).
Αποκορύφωμα ή φούντωμα
Ωστόσο άλλες πηγές εντοπίζουν χρονικά την κρίση στο αποκορύφωμα ή αν θέλετε στο φούντωμα της το οποίο σηματοδοτείται τον Δεκέμβρη 2009, εντός του οποίου συνέβησαν τα 3 καθοριστικά διαδοχικά γεγονότα: 1.υποβάθμιση από Fitch, 2.αμέσως μετά προειδοποίηση του ECB προς τις τράπεζες ότι τα ελληνικά ομόλογα είναι πιθανό σύντομα να πάψουν να γίνονται αποδεκτά ως εγγυήσεις, δηλαδή απλά «ευρώ τέλος» (οι Συνθήκες της ΟΝΕ απαγορεύουν χρηματοδότηση του ECB προς κράτος μέλος για σκοπιμότητα εκτός νομισματικής πολιτικής και η σκοπιμότητα ήταν πλέον δημοσιονομική και όχι νομισματική), και 3.αμέσως μετά την ανακοίνωση της ECB ένα τεράστιο κύμα παγκοσμίως credit default swaps για το ελληνικό χρέος. Είχαμε πια πάρει φωτιά για τα καλά.
Αποκαΐδια ή έναρξη κατάσβεσης
Και τέλος, κάλιο αργά παρά ποτέ, η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση πήραν από κοινού δράση όταν είχαμε αποκαεί πια. Αυτό σηματοδοτείται ουσιαστικά από το σημείο και μετά, τον Απρίλη του 2010, που η καμπύλη των spread είχε γίνει όχι απλά αύξουσα αλλά κατακόρυφη (κάθετη). Η χρεοκοπία δεν ήταν πιθανότητα αλλά βεβαιότητα και είχε συγκεκριμένη ημερομηνία, μετρημένες στα δάκτυλα μέρες μέχρι τη λήξη του επόμενου ομολόγου. Η χρεοκοπία βέβαια συνέβη τελικά όχι υπό τη μορφή του default αλλά υπό τη μορφή του διακανονισμού, δηλαδή ένα bail-out (χωρίς προηγούμενο στα χρονικά, σε όγκο). Αν προτιμά κάποιος θα μπορούσε να το πει μεταφορικά έναρξη κατάσβεσης αλλά η έναρξη κατάσβεσης δεν αναφέρεται πλέον στην κρίση αλλά στην μετά-κρίσης κατάσταση. Σε πιο ακριβείς τεχνικούς όρους μιλάμε για χρηματική κρίση (που σε μεταφορικούς όρους σημαίνει τα λεφτά είχαν καεί) και μετά για τις επιπτώσεις της στην πραγματική οικονομία.
Πέρας
Είναι περίεργο ότι χρησιμοποιείται η έκφραση ότι «διανύουμε την κρίση αυτή τη στιγμή (το 2013)». Κατά τη γνώμη μου είναι άκριτο να έχουμε τέτοια εντύπωση και να χρησιμοποιούμε αυτή την έκφραση. Η κρίση πάει συνέβη το 2009-2010 και τώρα διανύουμε περίοδο ύφεσης. Είναι όχι απλή ύφεση, που σημαίνει μείωση του ρυθμού μεγέθυνσης αλλά «μεγάλη ύφεση» με αρνητικό ρυθμό. Δηλαδή όχι απλά απώλεια προϊόντος σε σχέση με το δυνητικό, αλλά πραγματική απώλεια προϊόντος. Αλλά δεν υπάρχει πηγή αυτή τη στιγμή που να αναφέρεται στη «μεγάλη ελληνική ύφεση» για να την ονομάσουμε έτσι και να την πάρουμε από το 2008 που ξεκίνησε και πιο πριν αν κριτήριο είναι η απώλεια δυνητικού μέχρι όταν θα τελειώσει (τα forecast λένε για μεγέθυνση +0.6% και πέρας της ύφεσης το 2014). Υπάρχουν επομένως 3 λόγοι που δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ύφεσης για να δούμε ποια θα είναι η τελική ονομασία στον τίτλο του άρθρου: 1.Το άρθρο για τη «μεγάλη ύφεση» είναι άλλο (μελλοντικό) και για την «κρίση χρέους 2009-2010» είναι άλλο (αυτό εδώ). 2.Η ύφεση δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει. 3.Ακόμα κι όταν θα σηματοδοτηθεί το πέρας της ύφεση τα στοιχεία είναι στην πραγματικότητα προσωρινά και θα αναθεωρηθούν. Την τελική πραγματική εικόνα θα την έχουμε μερικά χρόνια μετά. Αναφέρω τέλος ως παράδειγμα το «πρόγραμμα μείωσης του πληθωρισμού» στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 80'. Τα χρόνια σωρευτικής ύφεση ήταν τελικά από ολόκληρο το 1980 και μέχρι και το 1987, δηλαδή σωρευτική απώλεια προϊόντος για 7 χρόνια και ίση με -25,7%, με αποκορύφωμα το 1982 με -7.6%. Και το πιο σημαντικό εδώ είναι ότι αν χρησιμοποιήσουμε το κριτήριο της απώλειας προϊόντος για να μετρήσουμε την ύφεση, τότε αυτή δεν τελειώνει ούτε όταν η μεγέθυνση θετική αλλά τελειώνει όταν η ανεργία πάει σε προ κρίσης επίπεδα. (βέβαια πριν την κρίση η οικονομία ήταν σε προ-κυκλική υπερθέρμανση και το δυνητικό είναι δύσκολο να υπολογιστεί αλλά είναι κάπου μεταξύ μίας (1) ως τεσσάρων (4) ποσοστιαίων μονάδων πάνω από το πραγματικό) (Πηγή Dornbusch, Fischer 1990).
Συμπέρασμα
Πιο σωστή ονομασία για το άρθρο είναι κρίση χρέους 2009-2010, είτε κάποιος θεωρεί (σύμφωνα με τις πηγές) έναρξη το 2009 και πέρας το 2010, είτε κάποιος θεωρεί απλά το 2009 ή το 2010 ως έναρξη (όπως είναι η κοινή αλλά εσφαλμένη κατά μια έννοια αντίληψη) και το πέρας άγνωστο. Παρακαλώ για σχόλια και αν δεν υπάρχει διαφωνία παρακαλώ κάποιος χρήστης να κάνει μετακίνηση σε Ελληνική κρίση χρέους 2009-2010 που είναι πιο σωστός τίτλος. Επίσης Ελληνική κρίση χρέους ή Ελληνική κρίση χρέους 2009 ή Ελληνική κρίση χρέους 2010 είναι οποιοδήποτε από τα τέσσερα καλύτερο από το τωρινό Ελληνική κρίση χρέους 2010-2013. Και μάλιστα ίσως τελικά το καλύτερο από όλα είναι χωρίς καθόλου χρονολογία στον τίτλο.--87.203.68.60 22:35, 19 Αυγούστου 2013 (UTC)

Από τα παραπάνω, η πρόταση για να μην υπάρχει χρονολογία με βρίσκει αντίθετο. Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι το παρόν είναι πιο σημαντικό από το παρελθόν. Ελληνική κρίση χρέους είχαμε και με τον Τρικούπη και όχι μόνο. --Focal ^Point 07:50, 22 Αυγούστου 2013 (UTC)

Για να είναι προφανής ο καλύτερος τίτλος, θα πρέπει να γίνει ανάπτυξη χωριστών λημμάτων. Η αρχική «κρίση χρέους» (Ελληνική κρίση χρέους 2009-2010;), έκλεισε με το Μνημόνιο Ελλάδας - Τρόικας 2010 (ή βρείτε καλύτερο τίτλο). Η μετέπειτα ιστορία, είτε γραφεί σε λήμμα με τίτλο η Ελληνική κρίση χρέους 2011-2012 ή καλύτερα Οικονομία της Ελλάδας 2012, Οικονομία της Ελλάδας 2013 μπορεί να γράφει και για το δεύτερο μνημόνιο και για το επερχόμενο τρίτο κλπ. --Focal ^Point 07:50, 22 Αυγούστου 2013 (UTC)

Ναι σωστό, υπήρξαν και άλλες χρεοκοπίες, άρα να μπει χρονολογία. Συμφωνώ όπως το λες, και προτείνω μια παραλλαγή της πρότασης σου, δηλαδή ένα άρθρο για την κρίση χρέους 2009-10 και από ένα για κάθε μνημόνιο (το aftermath της κρίσης). Άλλωστε υπάρχει ήδη το Δανειακή σύμβαση της Ελλάδας τον Μάιο του 2010 το οποίο μπορεί να συγχωνευτεί με το υλικό από δω για να γίνει άρθρο Μνημόνιο-1, και ούτω καθ εξής. Αυτό θα είναι καλό από άποψη καλύτερης έκτασης ανά άρθρο αλλά και ακριβέστερο εννοιολογικά.--85.73.204.88 21:22, 22 Αυγούστου 2013 (UTC)

επιπλέον σημεία σε σχέση με την ορολογία

Αν είναι σαφής σύμφωνα με τα παραπάνω τη διάκριση μεταξύ των όρων κρίση και ύφεση γιατί παρόλα αυτά γίνεται μπέρδεμα των δύο όρων και εξακολουθούμε να μιλάμε για παρούσα το 2013 «κρίση» και ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει? Πράγματι στα ΜΜΕ χρησιμοποιείται ο όρος κρίση αντί του όρου ύφεση. Πρώτα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι από πλευράς βικιπαίδειας η επιλογή του ενός όρου ή του άλλου πρέπει να γίνει με βάση την αξιοπιστία της πηγής. Και επίσης με βάση τον πρώτο πυλώνα ότι η βικιπαίδεια είναι εγκυκλοπαίδεια. Άρα σε σχέση με μια ορολογία που αναπαράγει μια οσοδήποτε συνηθισμένη σύγχυση προτιμάται η ορολογία που είναι πιο ενημερωτική και εκπαιδευτική επιλύοντας τη σύγχυση - πάντα εφόσον ταυτόχρονα αυτή προέρχεται από την πιο αξιόπιστη πηγή. Η καλύτερη πηγή που έχω υπόψη είναι Greece: Ex Post Evaluation of Exceptional Access under the 2010 Stand-By Arrangement, IMF, May 20, 2013. Λεπτομερώς έχουμε ότι η λέξη «κρίση» χρησιμοποιείται στην πηγή αυτή 31 φορές. Εξ αυτών οι 3 είναι στον πίνακα περιεχομένων, οι 7 στις βιβλιογραφικές αναφορές, οι 3 στην κρίση της Lehman, οι 3 στη διεθνή κρίση 2007-08, οι 2 στην έννοια του όρου κρίση γενικά και 10 στην ελληνική κρίση χρέους. Εξ αυτών των 10 οι 8 αναφέρονται στην κρίση χρέους σαν διακριτό χρονικά γεγονός που συνέβη το 2009 και επιλύθηκε (resolved) το 2010 ενώ χρησιμοποιείται και παρελθοντικός χρόνος. Ενώ σε 1 περίπτωση ο όρος αναφέρεται πιο γενικά στην πιθανότητα αναζωπύρωσης και σε 1 περίπτωση αναφέρεται σε όλη τη μέχρι τώρα διάρκεια του προγράμματος.
Από τα στατιστικά αυτά νομίζω προκύπτει σαφώς ως βασικότερη η χρήση του όρου κρίση ως διακριτό γεγονός στο παρελθόν.
Τέλος κάνω κάποιες υποθέσεις για τους λόγους που είναι συνηθισμένη η ακατάλληλη για τη βικιπαίδεια ορολογία, δηλαδή η ορολογία των ΜΜΕ. Το τρίτο είναι μια μεταπαιδική συζήτηση και δεν αφορά αυτό άρθρο (ενδεχομένως αφορά κάποιο άλλο επόμενο άρθρο). Οι λόγοι είναι τρείς:
-Κάποιοι μπερδεύουν την χρηματική κρίση με τις συνέπειες της δηλαδή την οικονομική ύφεση.
-Κάποιοι, χωρίς να τα μπερδεύουν, χρησιμοποιούν τις φράσεις «κρίση χρέους» για το ένα και «οικονομική κρίση» για το άλλο. Όμως αυτό είναι λάθος, δεν υφίσταται «οικονομική κρίση» ως αυστηρά επιστημονικός όρος. Ο όρος είναι ύφεση.
-Κάποιοι δεν μπερδεύουν ούτε χρησιμοποιούν λάθος όρους αλλά εννοούν ότι η κρίση χρέους εξακολουθεί. Και εννοούν με αυτό ότι δεν είμαστε ως χώρα σε μια φυσιολογική κατάσταση αλλά είμαστε εκτός αγορών. Αυτό είναι λάθος χρήση ορολογίας διότι κρίση χρέους αυτή τη στιγμή (2013) δεν υφίσταται διότι η χρηματοδότηση αυτή τη στιγμή είναι εξασφαλισμένη. Για την ακρίβεια είναι εξασφαλισμένη μέχρι το 2014, και εφόσον τηρούνται από την πλευρά της Ελλάδας οι όροι. Ακριβώς αυτό το τελευταίο κάνει ξεκάθαρο γιατί είναι λάθος να λέμε ότι η κρίση εξακολουθεί. Νέα κρίση θα προκύψει αν υποθέσουμε ότι συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο μέλλον η χρηματοδότηση πάψει να είναι εξασφαλισμένη. Αλλά τώρα το 2013 δεν υπάρχει, η κρίση έχει επιλυθεί από το 2010. Για να είμαστε σωστοί αυτό σημαίνει ότι υφίστανται οι συνθήκες ώστε ανά πάσα στιγμή να αναζωπυρωθεί και να έχουμε έτσι νέα κρίση. Δεν έχουν επιλυθεί τα θεμελιώδη προβλήματα και συγκεκριμένα η βιωσιμότητα του χρέους. Νέα κρίση όμως μπορεί να μην προκύψει και αν προκύψει θα προκύψει σε διακριτή χρονική στιγμή και άρα δικαίως θα της αντιστοιχεί νέο διακριτό άρθρο.--87.203.68.60 17:55, 20 Αυγούστου 2013 (UTC)

Ουδετερότητα

Αναρωτιέμαι αν το λήμμα το έχει γράψει το ΔΝΤ; — ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 46.176.49.11 (συζήτηση • συνεισφορά) 08/07/2014.

Θα συμφωνήσω ότι λήμμα χρειάζεται ισχυρή ουδετεροποίηση. Τώρα σε πολλά σημεία μοιάζει με ομιλία κυβερνητικών προσώπων. exc 08:17, 8 Ιουλίου 2014 (UTC)

Εγω το βρίσκω μια χαρα!Δεν ξερω τι λετε εσεις,αλλα καλο ειναι να μην επηρεαζομαστε απο αντιμνημονιακες κορωνες.Λες και το προβλημα ειναι το μνημονιο και οχι το δημοσιονομικο χρεος και η απουσια παραγωγικης βασης στην χωρα μας.— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη Panosk85 (συζήτηση • συνεισφορά) .

Να μην επηρεαζόμαστε ούτε από μνημονιακές κορώνες, τότε. exc 14:45, 21 Νοεμβρίου 2014 (UTC)

Εξακολουθείτε να βλέπετε το δέντρο και οχι το δάσος,κυριε!— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη Panosk85 (συζήτηση • συνεισφορά) .

Μα βέβαια, όπως λέει και στο παρών λήμμα, για την ελληνική κρίση χρέους φταίνε τα πάντα, εκτός από το ευρώ, το ευρώ άλλωστε όπως λένε και οι γραφές είναι σωτηρία

2010-2014;

Γιατί αλλάξατε τον τίτλο του λήμματος; Πού είναι τα μη κυβερνητικά στοιχεία ότι η κρίση τελείωσε, Polugap; exc 13:17, 21 Νοεμβρίου 2014 (UTC) Όταν λέτε "μη κυβερνητικά" εννοείτε τις απόψεις των ΑΝΕΛ,ΣΥΡΙΖΑ κλπ?Αν είναι δυνατόν!— ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη Panosk85 (συζήτηση • συνεισφορά) .

Απάντηση σε λάθος μήνυμα. Μάλλον κάνετε κάποιο λάθος. Τέτοια ζητήματα, οι εγκυκλοπαίδειες, τα γράφουν με αντικειμενικές και ανεξάρτητες πηγές, όχι με κυβερνητικές ανακοινώσεις. Να υποθέσω ότι δεν έχετε απολύτως καμία κατάλληλη για εγκυκλοπαίδεια πηγή; exc 14:25, 21 Νοεμβρίου 2014 (UTC)

Η μετονομασία του τίτλου είναι εσφαλμένη, συμφωνώ με τον χρήστη Exc. Και μάλλον κακώς το συζητάμε, πρέπει να επαναφέρουμε την προηγούμενη ονομασία. —ΖῷονΠολιτικόν ^{(παρακαλῶ...)} 14:31, 21 Νοεμβρίου 2014 (UTC)

Ιδιαίτερα ξεπερασμένο σε στοιχεία λήμμα--Kalogeropoulos (συζήτηση) 20:42, 28 Ιουλίου 2015 (UTC)

Πινακας με στοιχεια

Ο παρακάτω πίνακας αναφέρει την πορεία της οικονομίας της χώρας απο το 1970 ως σήμερα . Πιστέυω οτι θα ήτανε καλό να μπεί στο λήμμα.

Greek government budget balance, GDP growth and debt-to-GDP ratio (1970–2017)
Source: Eurostat and European Commission

Greek national account	1970	1980	1990	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001a	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015b	2016b	2017c
Public revenued (% of GDP)	Πρότυπο:NA	Πρότυπο:NA	31.0d	37.0d	37.8d	39.3d	40.9d	41.8d	43.4d	41.3d	40.6d	39.4d	38.4d	39.0d	38.7	40.2	40.6	38.7	41.1	43.8	45.7	47.8	45.8	48.1	45.8	TBA
Public expenditured (% of GDP)	Πρότυπο:NA	Πρότυπο:NA	45.2d	46.2d	44.5d	45.3d	44.7d	44.8d	47.1d	45.8d	45.5d	45.1d	46.0d	44.4d	44.9	46.9	50.6	54.0	52.2	54.0	54.4	60.1	49.3	50.2	47.9	TBA
Budget balanced (% of GDP)	Πρότυπο:NA	Πρότυπο:NA	-14.2d	-9.1d	-6.7d	-5.9d	-3.9d	-3.1d	-3.7d	-4.5d	-4.9d	-5.7d	-7.6d	-5.5d	-6.1	-6.7	-9.9	-15.3	-11.1	-10.2	-8.7	-12.3	-3.5	-2.1	-2.2	TBA
Structural balancee (% of GDP)	Πρότυπο:NA	Πρότυπο:NA	−14.9f	−9.4g	−6.9g	−6.3g	−4.4g	−3.6g	−4.2g	−4.9g	−4.5g	−5.7h	−7.7h	−5.2h	−7.4h	−7.8h	−9.7h	−14.7h	−9.8	−6.3	-0.6	2.2	0.4	-1.4	-2.3	TBA
Nominal GDP growth (%)	13.1	20.1	20.7	12.1	10.8	10.9	9.5	6.8	5.6	7.2	6.8	10.0	8.1	3.2	9.4	6.9	4.0	−1.9	−4.7	−8.2	−6.5	−6.1	−1.8	-0.7	3.6	TBA
GDP price deflatori (%)	3.8	19.3	20.7	9.8	7.7	6.2	5.2	3.6	1.6	3.4	3.5	3.2	3.0	2.3	3.4	3.2	4.4	2.6	0.8	0.8	0.1	−2.3	−2.6	-1.2	0.7	TBA
Real GDP growthj (%)	8.9	0.7	0.0	2.1	3.0	4.5	4.1	3.1	4.0	3.7	3.2	6.6	5.0	0.9	5.8	3.5	−0.4	−4.4	−5.4	−8.9	−6.6	−3.9	0.8	0.5	2.9	TBA
Public debtk (billion €)	0.2	1.5	31.2	87.0	98.0	105.4	112.1	118.8	141.2	152.1	159.5	168.3	183.5	212.8	225.3	240.0	264.6	301.0	330.3	356.0	304.7	319.2	317.1	320.4	319.6	TBA
Nominal GDPk (billion €)	1.2	7.1	45.7	93.4	103.5	114.8	125.7	134.2	141.7	152.0	162.3	178.6	193.0	199.2	217.8	232.8	242.1	237.4	226.2	207.8	194.2	182.4	179.1	177.8	184.3	TBA
Debt-to-GDP ratio (%)	17.2	21.0	68.3	93.1	94.7	91.8	89.2	88.5	99.6	100.1	98.3	94.2	95.1	106.9	103.4	103.1	109.3	126.8	146.0	171.4	156.9	175.0	177.1	180.2	173.4	TBA
- Impact of Nominal GDP growth (%)	−2.3	−3.7	−10.6	−10.0	−9.1	−9.3	−7.9	−5.7	−4.7	−6.7	−6.3	−9.0	−7.1	−2.9	−9.2	−6.7	−3.9	2.1	6.3	13.0	12.0	10.1	3.3	1.3	−6.3	TBA
- Stock-flow adjustment (%)	N/A	N/A	2.9	1.5	3.9	0.5	1.4	1.9	12.1	2.7	−0.3	−0.8	0.3	9.2	−0.4	−0.4	0.3	0.0	1.9	2.1	−35.1	−4.4	−4.7	−0.2	−2.6	TBA
- Impact of budget balance (%)	N/A	N/A	14.2	9.1	6.7	5.9	3.9	3.1	3.7	4.5	4.9	5.7	7.6	5.5	6.1	6.7	9.9	15.3	11.1	10.2	8.7	12.3	3.5	2.1	2.2	TBA
- Overall yearly ratio change (%)	−2.3	−0.9	6.5	0.6	1.5	−2.9	−2.6	−0.7	11.1	0.4	−1.8	−4.0	0.8	11.8	−3.4	−0.4	6.2	17.5	19.2	25.3	−14.5	18.1	2.1	3.1	−6.8	TBA
Notes: a Year of entry into the Eurozone. b Forecasts by European Commission pr 5 May 2015. c Forecasts by the bailout plan in April 2014. d Calculated by ESA-2010 EDP method, except data for 1990–2005 only being calculated by the old ESA-1995 EDP method. e Structural balance = "Cyclically-adjusted balance" minus impact from "one-off and temporary measures" (according to ESA-2010). f Data for 1990 is not the "structural balance", but only the "Cyclically-adjusted balance" (according to ESA-1979). g Data for 1995–2002 is not the "structural balance", but only the "Cyclically-adjusted balance" (according to ESA-1995). h Data for 2003–2009 represents the "structural balance", but are so far only calculated by the old ESA-1995 method. i Calculated as yoy %-change of the GDP deflator index in National Currency (weighted to match the GDP composition of 2005). j Calculated as yoy %-change of 2010 constant GDP in National Currency. k Figures prior of 2001 were all converted retrospectively from drachma to euro by the fixed euro exchange rate in 2000.

Σχόλιο 22-11-2017

Κατάσταση:	νέα κοινοποίηση

Πιστεύω ότι το παρόν άρθρο δεν ασχολείται με άλλες πτυχές της Κρίσης όπως η κοινωνική. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η κρίση δεν αναφέρεται μονάχα ως απλά ένα οικονομικό φαινόμενο και έχει γενικότερα μεγάλο αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Αναφορά: 87.203.99.91 22:11, 21 Νοεμβρίου 2017 (UTC)

Σχόλιο 29-7-2019

Κατάσταση:	νέα κοινοποίηση

Νομίζω πως ο τίτλος (2009-2018) είναι εντελώς άστοχος, καθώς η οικονομική κρίση δεν εξαρτάται μόνο από την έξοδο από τα μνημόνια (που επήλθε με πολυετή επιτήρηση) Αναφορά: 2A02:1388:192:5CE2:216A:499A:F726:5740 13:59, 29 Ιουλίου 2019 (UTC)

Ανώνυμε, εάν θεωρείτε άστοχο ως κριτήριο την ολοκλήρωση των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής, ποιο προτείνετε να χρησιμοποιηθεί ως όριο λήξης της περιόδου της οικονομικής κρίσης; Ασμοδαίος (συζήτηση) 14:26, 1 Αυγούστου 2019 (UTC)

Κανένα, διότι μια κρίση δεν είναι ψηφιακή on/off. Καλύτερα να παραμείνει μόνο το έτος έναρξης. 94.66.222.144 14:33, 1 Αυγούστου 2019 (UTC)

Ανώνυμε, είστε ο ίδιος με τον προηγούμενο ανώνυμο; Ρωτώ γιατί είχε γραφεί ότι "η οικονομική κρίση δεν εξαρτάται μόνο από την έξοδο από τα μνημόνια" υπονοώντας ότι πρέπει να πληρωθεί και κάποια άλλη προϋπόθεση για να μιλήσουμε για έξοδο από την κρίση, την οποία ζητώ να μάθω. Εννοείται ότι μία "κρίση" της οικονομικής δραστηριότητας δεν είναι φαινόμενο που ξεκινά ή σταματάει ξαφνικά σε μία συγκεκριμένη στιγμή εν ριπή οφθαλμού όπως ανοιγοκλείνουμε ένα διακόπτη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να εντοπιστεί κάποιο όριο λήξης της περιόδου αυτής της οικονομικής ιστορίας μιας χώρας, όπως ακριβώς εντοπίζουμε και ένα έτος έναρξης, παρότι οι αιτίες της κρίσης αυτής μπορεί να επωάζονται ήδη για πολλά χρόνια πρίν. Γι' αυτό το λόγο διαφωνώ κατ'αρχάς με την πρόταση να επανέρθει το λήμμα στον προηγούμενο τίτλο του ("Ελληνική οικονομική κρίση (2009-σήμερα)"), ο οποίος προφανώς δεν μπορεί να παραμείνει έτσι ες αεί -- π.χ. για τριάντα χρόνια...-- επειδή (πράγματι) το τέλος της κρίσης δε λαμβάνει χώρα ξαφνικά από τη μία μέρα στην άλλη. Ασμοδαίος (συζήτηση) 15:01, 1 Αυγούστου 2019 (UTC)

ΥΓ. Καλό θα ήταν να εξετάσετε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός λογαριασμού για τις συνεισφορές σας στην εγκυκλοπαίδεια για λόγους που αναλύονται εδώ. Ασμοδαίος (συζήτηση) 15:01, 1 Αυγούστου 2019 (UTC)

Είναι ή ήταν μέρος της...

Ο τίτλος άλλαξε, η εισαγωγή παραμένει όμως σε χρόνο ενεστώτα. Λάθος ο τίτλος ή η εισαγωγή; Πώς θα προσδιορίσουμε το τέλος της κρίσης; Σύμφωνα με τα κοινωνικά δεδομένα, διαφορετικά για τον καθένα από εμάς, τη λήξη του τρίτου μνημονίου, πώς; Η αγγλική έκδοση χρησιμοποιεί τη λήξη του τρίτου μνημονίου. Κατά τη γνώμη όταν αρθούν πλήρως οι κεφαλαιακοί έλεγχοι και αναβαθμιστεί η πιστοληπτική ικανότητα μπορούμε να πούμε ότι πλέον έχει τελειώσει. Επίσης κι άλλες χώρες αντιμετώπισαν οικονομική κρίση όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Αργεντινή κι ένα πρόσφατο παράδειγμα η Τουρκία χωρίς κάποιο "μνημόνιο". Επιπλέον το δεύτερο έληξε στις 02/07/2015 και το τρίτο υπεγράφη 11 ημέρες αργότερα, δηλαδή η χώρα βγήκε από την κρίση και ξαναμπήκε ή εισήλθε στην κρίση τον Μάιο του 2010; Νομίζω ότι το επιχείρημα "μνημόνιο" είναι αβάσιμο.--Politicslover2 (συζήτηση) 23:20, 7 Αυγούστου 2019 (UTC)

Δε νομίζω ότι από το να χρησιμοποιηθεί η λήξη των προγραμμάτων προσαρμογής ως ύστερο όριο της περιόδου της οικονομικής κρίσης συνεπάγεται ότι τις λίγες εκείνες ημέρες του 2015 κατά τις οποίες δεν υπήρχε κάποιο πρόγραμμα είχε εξαφανιστεί η οικονομική κρίση ούτε ότι η περίοδος αυτή ξεκινάει μετά την έναρξη της υλοποίησής τους. Άλλωστε, [φαντάζομαι ότι] και όποιος/-α προτείνει να χρησιμοποιηθεί ως όριο αντί της λήξης των προγραμμάτων η άρση των κεφαλαιακών ελέγχων δεν υποστηρίζει ότι η οικονομική κρίση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2015, όταν επιβλήθηκαν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων... Ο λόγος για τον οποίο θεωρώ προσφορότερο ως όριο τη λήξη των προγραμμάτων είναι ότι η οικονομική κρίση σχετίζεται κατά κύριο λόγο με την αδυναμία του ελληνικού κράτους να δανειστεί από την αγορά, η ανάκτηση της οποίας δυνατότητας φαίνεται να επιβεβαιώνεται (πέρα από τις όποιες "εξόδους" στην αγορά και από την ανοδική πορεία της βαθμολόγησης της πιστοληπτικής του ικανότητας από διεθνείς οίκους, που έχουν ήδη λάβει χώρα [βλ. εδώ ]) από την ανυπαρξία πλέον κάποιου προγράμματος δανεισμού από άλλους φορείς. Ασμοδαίος (συζήτηση) 09:13, 10 Αυγούστου 2019 (UTC)

Εγώ θεωρώ ως αφετηρία της κρίσης τον Ιανουάριο του 2009 οπόταν και αρχίζει να υποβαθμίζεται η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και ως λήξη την αναβάθμισή της. Ας μη ξεχνάμε δε ότι μεν τελείωσε το πρόγραμμα αλλά η οικονομία βρίσκεται υπό στενή επιτήρηση και θα βρίσκεται μέχρι και το 2023. Δεν νομίζω ότι μπορούμε αυτό να το θεωρήσουμε ως έξοδο από την κρίση όταν η πιστοληπτική ικανότητα είναι B+ (Standard and Poor's), BB- (Fitch) και Β1 (Moody's), όταν το χρέος είναι το 181,1% του ΑΕΠ, υπάρχουν κεφαλαιακοί έλεγχοι και ο πληθωρισμός είναι -0,2%. Το μόνο θετικό είναι η αύξηση κατά 1,9% του ΑΕΠ. Ήραν ήδη κάποιους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων όμως δεν παύουν να υπάρχουν--Politicslover2 (συζήτηση) 10:36, 11 Αυγούστου 2019 (UTC)

Είτε η κρίση δεν σχετίζεται με το χρέος είτε δεν τελείωσε το 2018

Το ελληνικό χρέος πλέον (2020) είναι πάνω από 200% του ΑΕΠ, πολύ περισσότερο από όσο ήταν το 2009, οπότε είτε τα περί χρέους ήταν απλά μια βολική δικαιολογία ώστε να είναι πιο εύπεπτη η λητοτητα είτε απλά η κρίση δεν τέλειωσε το 2018.