Συγκρότημα Μουραντιγιέ
Συντεταγμένες: 40°11′27″N 29°2′46″E / 40.19083°N 29.04611°E
| Συγκρότημα Μουραντιγιέ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Κουλιγιέ και διατηρητέα κληρονομιά |
| Αρχιτεκτονική | ισλαμική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°11′27″N 29°2′46″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Προύσα |
| Χώρα | Τουρκία |
| Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 2014) |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Συγκρότημα Μουραντιγιέ (τουρκικά: Muradiye Külliyesi) ή το Συγκρότημα του Σουλτάνου Μουράτ Β', του Οθωμανού σουλτάνου (βασίλεψε 1421–1451, με διακοπή 1444–46), βρίσκεται στην Προύσα της Τουρκίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το συγκρότημα κτισμάτων του τζαμιού, που παρήγγειλε ο σουλτάνος Μουράτ Β' στην Προύσα περιέχει δώδεκα τάφους (türbe, τουρμπές), οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκουν σε συγγενείς αυτού του σουλτάνου. [1] Η κατασκευή του συγκροτήματος ξεκίνησε μετά την ολοκλήρωση του Πράσινου Τζαμιού, το οποίο βρίσκεται στην ανατολική περιοχή της Προύσας. Ένας μεγάλος σεισμός το 1855 κατέστρεψε μεγάλο μέρος του συγκροτήματος Μουραντιγιέ και οι αναστηλώσεις ολοκληρώθηκαν στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. [2] Ένα περαιτέρω έργο αποκατάστασης ολοκληρώθηκε το 2015. [3]
Το μεγάλο συγκρότημα κτισμάτων αποτελείται από το Τζαμί Μουραντιγιέ, το Μεντρεσέ Μουραντιγιέ, το Λουτρό Μουραντιγιέ, το Άσυλο ανιάτων, ένα σιντριβάνι, επιτάφια επιγράμματα, τον τάφο του σουλτάνου Μουράτ Β', τον τάφο του ηγεμόνα Αχμέτ (γιός του Βαγιαζίτ Β'), τον τάφο του Τζεμ Σουλτάν, τον τάφο του ηγεμόνα Μαχμούτ, τον τάφο του ηγεμόνα Οσμάν, [4] τον τάφο του ηγεμόνα Μουσταφά, τον τάφο της Μαχιντεβράν Σουλτάνας Χατούν, τον τάφο του ηγεμόνα Μεχμέτ, τον τάφο της Γκιουλσάχ Χατούν , τον τάφο του Εμπέ Χατούν, τον τάφο της Χιουμά Χατούν, τον τάφο της Μουκριμέ Χατούν, τον τάφο της Σαραϊλιλάρ και τον τάφο της Σιρίν Χατούν. [5]
Το Τζαμί ήταν το πρώτο έργο στο συγκρότημα, που ολοκληρώθηκε το 1426. Το τζαμί είναι κτισμένο σε απλοποιημένη αντίστροφη κάτοψη Τ με θολωτή στοά μπροστά, κατασκευασμένη από τούβλα και με τέσσερις μεγάλους τρούλους. [6] Εξάγωνα πλακάκια σε τιρκουάζ και σκούρο μπλε διακοσμούν το εσωτερικό. Υπάρχουν δύο μιναρέδες, ένας παλιός και ένας νέος λόγω κατάρρευσης από τον σεισμό του 19ου αιώνα και ξαναχτίστηκε το 1904. Μια πυρκαγιά κατέστρεψε το τζαμί στις αρχές του 18ου αιώνα, και έτσι το μιχράμπ ξαναχτίστηκε επίσης, σε στυλ ροκοκό.
Ο μεντρεσές βρίσκεται στα δυτικά του τζαμιού. Αποτελείται από μια κεντρική αυλή, που περιβάλλεται από φοιτητικές αίθουσες και μια τάξη στο πίσω μέρος, που καλύπτεται από τρούλο. Το εξωτερικό είναι κατασκευασμένο με τούβλο και πέτρα. Ο ίδιος ο μεντρεσές δεν έχει οικοδομική επιγραφή λόγω πολυάριθμων αναστηλώσεων. Η επιγραφή στο τζαμί λέει ότι ο μεντρεσές κατασκευάστηκε επίσης το 1426 από τον Μουράτ Β'. [7] Σκούρα μπλε και τιρκουάζ πλακάκια διακοσμούν το εσωτερικό, ενώ τούβλα διακοσμούν την εξωτερική είσοδο.
Οι πηγές διίστανται ως προς την ημερομηνία κατασκευής του τάφου του Μουράτ Β', είτε πριν από το θάνατό του το 1451, είτε μετά από παραγγελία του γιου του Μωάμεθ Β' σύμφωνα με τη διαθήκη του Μουράτ Β'. [8] Το κτήριο είναι κατασκευασμένο από τούβλο και πέτρα, σε τετράγωνη κάτοψη με τρούλο που αφήνεται ανοιχτός στην κορυφή. Μια θολωτή στοά περιβάλλει τον τρούλο, που στηρίζεται σε βυζαντινά κιονόκρανα. Ένα μεγάλο εντυπωσιακό ξύλινο κουβούκλιο πάνω από την είσοδο είναι σκαλισμένο με ανάγλυφα και διακοσμημένο με σχέδια αστεριών. Ένα παράρτημα περιέχει τέσσερις πρόσθετους τάφους, που προσδιορίζονται ως εκείνοι του Αλααντίν Αλή (από τον οποίο το παράρτημα πήρε το όνομά του, «Μαυσωλείο του Αλααντίν»), του ηγεμόνα Αχμέτ, [9] του Ορχάν και του ηγεμόνα Χατούν.
Οι υπόλοιποι έντεκα τάφοι ανήκουν στην υπόλοιπη οικογένεια του σουλτάνου στα νότια του τζαμιού και του μεντρεσέ. Είναι διακοσμημένα με πολύχρωμα εφυαλωμένα πλακάκια κυρίως σε μπλε χρώμα, εκτός από τους τάφους των ηγεμόνα Μουσταφά και Μαχιντεβράν Σουλτάνας, που είναι διακοσμημένοι με ζωγραφισμένα πλακάκια Ιζνίκ από τον 16ο αιώνα με πολύχρωμη τεχνική.
Στη δεκαετία του 1950 ο μεντρεσές έγινε κλινική για φυματίωση και τώρα στεγάζει ένα ιατρικό κέντρο. [10]
Εκθεσιακός χώρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Μπροστά από τον τάφο του Τζεμ Σουλτάν -
Εσωτερικός τάφος Τζεμ Σουλτάν -
Εσωτερικός τάφος Τζεμ Σουλτάν -
Εσωτερικός τάφος Τζεμ Σουλτάν -
Είσοδος στον τάφο Γκιουλσάχ Χατούν -
Εσωτερικός τάφος Γκιουλσάχ Χατούν -
Εσωτερικό του τάφου Χιουμά Χατούν -
Διακόσμηση τάφου Χιουμα Χατούν -
Μιχράμπ στην επάνω πλευρά του τάφου Μουκριμέ Χατούν -
Εσωτερικό του τάφουΜουκριμέ Χατούν -
Εξωτερικό τάφο Μουκριμέ Χατούν -
Είσοδος τάφος Μουράτ Β' -
Εξωτερικό Τζαμί Μουραντιγιέ -
Εσωτερικό του τζαμιού Μουραντιγιέ -
Μαυσωλείο του Σουλτάνου Αλααντίν cs στον τάφο Μουράτ Β' -
Ο τάφος του Μουράτ Β' -
Εσωτερικό του τάφου του Ηγεμόνα Μαχμούτ -
Εξωτερικό του τάφου του Ηγεμόνα Μαχμούτ -
Θέα στον τάφο Σαραϊλάρ -
Εξωτερικό του τάφου Ηγεμόνα Αχμέτ -
Εσωτερικό του τάφου Ηγεμόνα Αχμέτ (λεπτομέρεια διακόσμησης πάνω από το μιχράμπ) -
Εσωτερικό του τάφου του Ηγεμόνα Αχμέτ -
Διακόσμηση τάφου του Ηγεμόνα Μαχμούτ -
Εξωτερικό του τάφου Ηγεμόνα Μουσταφά -
Διακόσμηση του τάφου Ηγεμόνα Μουσταφά -
Διακόσμηση τάφου του Ηγεμόνα Μουσταφά -
Εσωτερικό του τάφου Σιρίν Χατούν -
Εσωτερικό του τάφου Σιρίν Χατούν
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Overview in: Richard H. Turnbull, “The Muradiye Complex in Bursa and the Development of the Ottoman Funerary Tradition,” PhD dissertation, Institute of Fine Arts, New York University, 2004.
- ↑ On the 19th-century restorations, see: Beatrice St. Laurent, “Léon Parvillée: His Role as Restorer of Bursa’s Monuments after the 1855 Earthquake and his Contribution to the Exposition Universelle of 1867,” in l'Empire ottoman, la République de Turquie et la France, ed. Hâmit Batu and Jean-Louis Bacqué-Grammont. Istanbul: Isis, 1986, 247–282.
- ↑ «150 YILLIK SIVANIN ALTINDAN 550 YILLIK TARİH ÇIKTI | Haberler». www.bursa.bel.tr (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Sehzade Mustafa, Cihangir, Mehmed Tomb, Muhtesem Yuzyil». YouTube. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2023.
- ↑ Richard H. Turnbull, “The Muradiye Complex in Bursa and the Development of the Ottoman Funerary Tradition,” PhD dissertation, Institute of Fine Arts, New York University, 2004.
- ↑ Aptullah Kuran, The Mosque in Early Ottoman Architecture. Chicago: University of Chicago Press, 1968, 71–72.
- ↑ Albert Gabriel, Une capitale turque: Brousse, Bursa. Paris: E. de Boccard, 1958, vol. 1, p.111; Robert Mantran, “Les inscriptions arabes de Brousse,” Bulletin d’Etudes Orientales XIV (1954): 87–114, at 94.
- ↑ On the testament, see: Mithat Sertoğlu, “İkinci Murad’ın Vasiyetnamesi,” Vakıflar Dergisi 8 (1969): 67–69 and İsmail Hakkı Uzunçarşılı, . “Sultan II. Murad’ın Vasiyetnamesi,” Vakıflar Dergisi IV (1958): 1–18.
- ↑ Albert Gabriel, Une capitale turque: Brousse, Bursa. 2 vols., Paris: E. de Boccard, 1958, vol. 1, 118
- ↑ «Muradiye Complex in Bursa, Turkey». Lonely Planet. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Συμπλεγμα Μουραντιέ." Δημοσιεύσεις του Κυβερνήτη της Προύσας. 2004.
- Αναλυτικές φωτογραφίες του συγκροτήματος
- Συγκρότημα Muradiye, Προύσα, Archnet
