Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ράμνικου Βάλτσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ρίμνικου Βίλτσεα)

Συντεταγμένες: 45°6′17″N 24°22′32″E / 45.10472°N 24.37556°E / 45.10472; 24.37556

Ράμνικου Βάλτσα

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ράμνικου Βάλτσα
45°6′17″N 24°22′32″E
ΧώραΡουμανία
Διοικητική υπαγωγήΤζουντέτς της Βάλτσα
Γεωγραφική υπαγωγήΟλτενία
Διοίκηση
 • mayor of Râmnicu VâlceaΜίρτσα Γκούταου (από 2016)[1]
Έκταση89,52 km²
Υψόμετρο250 μέτρα
Πληθυσμός93.151 (1  Δεκεμβρίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.240011–240763
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ράμνικου Βάλτσα (ρουμανικά: Râmnicu Vâlcea, προφέρεται: [ˈrɨmniku ˈvɨlt͡ʃe̯a]) είναι πόλη της Ρουμανίας και έδρα της επαρχίας Βίλτσεα (στην ιστορική περιοχή της Ολτενίας (δυτική Βλαχία)), 176 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός της πόλης είναι 92.573[3] κατ.

Η Ράμνικου Βάλτσα αναφέρεται πρώτη φορά τον 14ο αιώνα σαν τοπικό εμπορικό κέντρο κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.[4] Η βιομηχανική ανάπτυξη της πόλης ήταν ραγδαία μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , με εργοστάσια χημικών, επεξεργασίας ξύλου και μηχανημάτων εξόρυξης πετρελαίου.

Στα πρόσφατα χρόνια η πόλη έγινε γνωστή έξω από τα σύνορα της Ρουμανίας με το παρωνύμιο Hackerville, ως κέντρο ηλεκτρονικής απάτης μέσω του Διαδικτύου.[5]

Η Ράμνικου Βάλτσα βρίσκεται στο νοτιοκεντρικό τμήμα της Ρουμανίας. Η πόλη είναι χτισμένη κατά μήκος του ποταμού Ολτ στούς πρόποδες των νότιων Καρπαθίων σε σπουδαίο συγκοινωνιακό σημείο, καθώς η κοιλάδα του ποταμού Ολτ είναι από τη φύση της η μόνη που τέμνει κάθετα τα Καρπάθια, επιτρέποντας την επικοινωνία μεταξύ της παραδουνάβιας πεδιάδας της Βλαχίας με την Τρανσυλβανία. Η πόλη βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα από τα Ορη Κόζια και περίπου 40 χιλιόμετρα από τα Ορη Φάγκαρας και Λοτρουλούι. Το νότιο όριο της Ράμνικου Βάλτσα σχηματίζεται από το Οροπέδιο Γκέτικ και την κοιλάδα του Ολτουλούι.

Tην πόλη διασχίζει η Ευρωπαϊκή Οδός Ε81, μια από τις κύριες εθνικές οδούς της Ρουμανίας.

Aγορά στη Ράμνικου Βάλτσα, ακουαρέλα του 1869 του Αμεντέο Πρετσιόζι
Μνημείο του Πολέμου της Ρουμανικής Ανεξαρτησίας, του 1915
Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1912 9.628 —    
1930 15.648 +62.5%
1948 17.238 +10.2%
1956 18.984 +10.1%
1966 23.867 +25.7%
1977 66.321 +177.9%
1992 113.624 +71.3%
2002 107.656 −5.3%
2011 92.573 −14.0%

Η περιοχή έχει κατοικηθεί από τους Δακικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους και ήταν η περιοχή ενός castrum (οχυρωμένο ρωμαϊκό στρατόπεδο). Ένα νέο φρούριο χτίστηκε στη θέση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Η Ράμνικου Βάλτσα για πρώτη φορά αναφέρεται επί του Πρίγκιπα Μιρτσέα τσελ Μπατράν, ως πριγκηπική πόλη του Ρίμνιτς (4 Σεπτεμβρίου 1388) και ορίστηκε έδρα της Επαρχίας Βάλτσα την ίδια περίοδο (8 Ιανουαρίου 1392).

Η σφραγίδα της πόλης χρονολογείται από το 1505. Η Cetăţuia, το πραγματικό φρούριο, χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία των Μπαν της Ολτενίας και, από το 1504, των Ορθοδόξων επισκόπων της Επισκοπής του Ρίμνιτς. Το 1543 ο Πρίγκιπας Ράντου ντε λα Αφουμάτσι σκοτώθηκε στην Cetăţuia από συνωμοσία βογιάρων.

Επί της διοίκησης των Ματέι Μπασαράμπ και Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνουέγινε σημαντικό πολιτιστικό κέντρο. Εδώ χτίστηκαν το πρώτο χαρτοποιείο και τυπογραφείο στη Ρουμανία (βλέπε Άνθιμος ο Ίβηρας). Η πόλη υπέστη σοβαρές ζημιές κατά την κατάληψη της Ολτενίας από τους Αψβούργους μεταξύ 1718 και 1739, και ο ρόλος της περιορίστηκε και πάλι σε εκείνο ενός φρουρίου.

Κατά την Επανάσταση της Βλαχίας, στις 29 Ιουλίου 1848, το Desteapta-teεθνικός ύμνος της Ρουμανίας), με στίχους από τον Αντρέι Μουρεσάνου και μουσική του Aντον Παν (του οποίου το μνημείο-σπίτι βρίσκεται στο κέντρο της πόλης), τραγουδήθηκε για πρώτη φορά στη Ρίμνικου Βίλτσεα. Ο Γκεόργκε Μαγκέρου συγκέντρωσε τη στρατιωτική του δύναμη στο Ριουρένι, τώρα μέρος της πόλης, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τις αντεπαναστατικές δυνάμεις της Αυτοκρατορικής Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Τη δεκαετία του 1980, η πόλη ανοικοδομήθηκε εξ ολοκλήρου σε ρυθμό που συνδυάζει το Σοσιαλιστικό ρεαλισμό με την τοπική λαϊκή αρχιτεκτονική.

Η πόλη ήταν το κέντρο και κορυφαίο σημείο ολικής συσκότισης της έκλειψης ηλίου της 11 Αυγούστου 1999.

Η Oltchim S.A. Ramnicu Valcea ήταν μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες χημικών προϊόντων στη Ρουμανία. Παρήγε χημικά προϊόντα από το 1966, ήταν ένας εξαγωγέας χλωροσοδικών, πολυαιθερικών πολυολών και οξειδίου του προπυλενίου στις αγορές της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης και ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός PVC στην περιοχή.

Το 2009 και το 2010, η εταιρεία μείωσε την παραγωγή και απέλυσε οι εργαζόμενους, λόγω της οικονομικής κρίσης και έγινε μία από τις πρώτες εταιρείες που έλαβαν ενισχύσεις από την κυβέρνηση, αλλά τελικά το 2012 κηρύχθηκε σε πτώχευση.

  • Ιον Εμάνουελ Φλορέσκου (1819 – 1893), πρωθυπουργός (Απρίλιος 1876 και Μάρτιος-Δεκέμβριος 1891)
  • Νικολάε Μανολέσκου (γ. 1939), κριτικός λογοτεχνίας
  • Ραούλ Ρουσέσκου (γ. 1988), ποδοσφαιριστής