Ρέικσμουζεουμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 52°21′36″N 4°53′7″E / 52.36000°N 4.88528°E / 52.36000; 4.88528

Rijksmuseum
Ίδρυση1800
ΠεριοχήΆμστερνταμ, Ολλανδία
Επισκέπτες880,000 (2009)[1]
900,000 (2010)
995,000 (εκτ. 2011)
3ο στην Ολλανδία, 55ο στον κόσμο
Πλησιέστερος σταθμόςConcertgebouw, Hobbemastraat, Spiegelgracht (τραμ)
Ιστότοποςwww.rijksmuseum.nl

To Κρατικό Μουσείο (ολλανδικά: Rijksmuseum, [ˈrɛi̯ks myˈzeːjʏm]) είναι εθνικό μουσείο της Ολλανδίας. Βρίσκεται στην πρωτεύουσα της χώρας, Άμστερνταμ, στην Πλατεία (του) Μουσείου (Het Museumplein). Είναι αφιερωμένο στις τέχνες και την ιστορία. Είναι φημισμένο για τη μεγάλη συλλογή πινάκων από την ολλανδική χρυσή εποχή στη ζωγραφική (17ος αι.), που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά έργα ολλανδικής ζωγραφικής δημιουργών όπως ο Ρέμπραντ, ο Γιαν Στέιν, ο Βέρμεερ, καθώς και την εκτεταμένη του συλλογή ασιατικής τέχνης. Το μουσείο διαθέτει γύρω στο ένα εκατομμύριο αντικείμενα στη συλλογή του, δέχεται δε περίπου ισάριθμους επισκέπτες το χρόνο. Η είσοδος στο Μουσείο κοστίζει 17,50 € το άτομο (Νοέμβριος 2015).

Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μουσείο ιδρύθηκε στα 1800 στη Χάγη προκειμένου να στεγάσει τις συλλογές των Ολλανδών κυβερνητών (stadhouder), ακολουθώντας το παράδειγμα της Γαλλίας. Εκείνη την εποχή ήταν γνωστό σαν Εθνική Πινακοθήκη (στα ολλανδικά Nationale Kunst-Gallerij). Στα 1808 το μουσείο μεταφέρθηκε στο Άμστερνταμ, κατ' εντολήν του βασιλιά Λουδοβίκου Βοναπάρτη, αδελφού του Ναπολέοντα. Οι πίνακες των οποίων ήταν ιδιοκτήτης η πόλη, όπως η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ που είχε φιλοτεχνηθεί για το Δημαρχείο του Άμστερνταμ, έγιναν μερος της συλλογής του μουσείου.

Κτίριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κτίριο Κάιπερς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρόσθια όψη του Ρέικσμουζέουμ, γύρω στο 1895

Το 1863 έγινε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός προκειμένου να σχεδιαστεί ένα νέο κτίριο για το Ρέικσμουζέουμ. Μεταξύ άλλων συμμετείχε και ο μετέπειτα γνωστός αρχιτέκτονας Πιέρ Κάιπερς και το σχέδιό του κατέκτησε τη δεύτερη θέση, όμως τελικά καμία από τις συμμετοχές δεν θεωρήθηκε ικανοποιητική. Το 1876 έγινε νέος διαγωνισμός και αυτή τη φορά ο Κάιπερς κέρδισε. Το σχέδιο ήταν ένας συνδυασμός γοτθικής αρχιτεκτονικής και αναγεννησιακών στοιχείων. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με το Δημαρχείο του Παρισιού, σε "Γαλλικό Νεο-Αναγεννησιακό" στυλ. Όμως στο Ρέικσμουζεουμ τα γοτθικά στοιχεία φαίνονται να υπερισχύουν των αναγεννησιακών και το κτίριο, παρά τους αγγλικού στυλ Αναγεννησιακούς γωνιόλιθους και τις γαλλικού στυλ σκεπές τύπου σατώ (δηλ. των γαλλικών πύργων), θεωρείται συνήθως γοτθικό.[2]

Η κατασκευή ξεκίνησε στις 1 Οκτωβρίου 1876. Για την πλούσια διακόσμηση του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού του κτιρίου, που θα ήταν αφιερωμένη στην ιστορία της Ολλανδικής τέχνης και περιελάμβανε γλυπτά, κεραμικά ταμπλώ, βιτρώ και ζωγραφική, έγινε ξεχωριστός διαγωνισμός. Το νέο κτίριο άνοιξε τις πόρτες του στις 13 Ιουλίου 1885.[3]

Η μπροστινή όψη του κτιρίου βλέπει στη λεωφόρο Stadhouderskade και το παρακείμενο κανάλι, η άλλη του πλευρά όμως δεσπόζει στην Πλατεία των Μουσείων, απέναντι από το Μουσείο Βαν Γκογκ, το Δημοτικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και την Αίθουσα Συναυλιών του Άμστερνταμ.

Προσθήκες και ανακαινίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1890 προστέθηκε ένα κτίριο κατασκευασμένο από τμήματα κατεδαφισμένων κτιρίων, αντιπροσωπευτικών της ιστορίας της αρχιτεκτονικής του Άμστερνταμ, που σήμερα είναι γνωστό σαν Νότια Πτέρυγα ή Πτέρυγα Φίλιπς. Το 1906 η αίθουσα της "Νυχτερινής Περιπόλου" ξαναχτίστηκε. Κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960 έγιναν αλλαγές στη διακόσμηση, και οι περισσότερες έγχρωμες διακοσμήσεις των τοίχων καλύφθηκαν με μπογιά. Επίσης τη δεκαετία του 1960 οι δυο αυλές του κτιρίου μετασκευάστηκαν σε επιπλέον εκθεσιακούς ορόφους και αίθουσες. Μικρότερες ανακαινίσεις και επισκευές έγιναν το 1984, 1995-96 και 2000.[4]

Το "Νέο" Ρέικσμουζέουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2003 έως το 2013[5] το Ρέικσμουζέουμ αποκαταστάθηκε και ανακαινίστηκε σύμφωνα με σχέδια των Ισπανών αρχιτεκτόνων Αντόνιο Κρουζ και Αντόνιο Ορτίζ. Πολλές από τις παλιές διακοσμήσεις του εσωτερικού, καθώς και οι αυλές, αποκαταστάθηκαν. Οι εργασίες υπολογίζεται ότι κόστισαν συνολικά 322 εκατομμύρια ευρώ. Μετά την ανακαίνιση στο μουσείο εκτίθενται αντικείμενα της τέχνης και του πολιτισμού της Ολλανδίας που χρονολογούνται από το 1100 έως το 2000.

Για τους σκοπούς των εργασιών το μεγαλύτερο μέρος του μουσείου είχε κλείσει για το κοινό από τον Δεκέμβριο του 2003. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης μόνο τετρακόσια από τα πιο γνωστά από τα έργα της συλλογής του μουσείου ήταν προσβάσιμα από το κοινό, σε μια έκθεση με τίτλο Τα Αριστουργήματα, στην Πτέρυγα Φίλιπς που ανακαινίστηκε νωρίτερα, το 1996.[6]

Αν και η ανακαίνιση αρχικά ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει λίγα μόνο χρόνια, λόγω διάφορων καθυστερήσεων η διάρκειά της παρατάθηκε σε περίπου μια δεκαετία: τον Φεβρουάριο του 2008 ανακοινώθηκε ότι θα ολοκληρωθεί το πρώτο μισό του 2013. Οι εργασίες τελείωσαν στις 16 Ιουλίου του 2012, και το μουσείο άνοιξε ξανά στις 13 Απριλίου του 2013, ενώ τα εγκαίνια έκανε η τότε βασίλισσα Βεατρίκη. Δυο εβδομάδες πριν, τα κύρια εκθέματα μετακινήθηκαν από την Πτέρυγα Φίλιπς στο κυρίως κτίριο. Ο πίνακας του Ρέμπραντ Νυχτερινή Περίπολος είναι το μόνο από τα εκθέματα που επέστρεψε στην αρχική του θέση, στη δική της αίθουσα στο κέντρο του κτιρίου.

Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ στην Πτέρυγα Φίλιπς
Η Γαλατού του Γιοχάνες Βερμέερ (1658–1660)

Η συλλογή του μουσείου το 2011 αριθμούσε περίπου ένα εκατομμύριο αντικείμενα. Είναι χωρισμένη σε τρεις μικρότερες συλλογές: Συλλογή Τέχνης (έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, εφαρμοσμένων τεχνών και ασιατικής τέχνης), Συλλογή Ιστορίας (τέχνεργα και έργα τέχνης, ένδυση, όπλα, φωτογραφίες) και Συλλογή Σχεδίων, Τυπογραφίας και Φωτογραφιών (χαρακτική, τυπογραφία, εικονογραφία, πορτρέτα).

Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκονται επίσης η πρύμνη του πλοίου HMS Royal Charles, λάφυρο από την επιδρομή στο Μέντγουεϊ κατά τον δεύτερο Αγγλο-Ολλανδικό πόλεμο καθώς και ο δίσκος του Χάρτογκ, παλαιότερο τεκμήριο της άφιξης Ευρωπαίων στα παράλια της Αυστραλίας.

Συλλογή Τέχνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Συλλογή Τέχνης είναι αναμφίβολα η γνωστότερη του μουσείου. Περιλαμβάνει έργα μερικών από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 17ου αιώνα, Χρυσής Εποχής της Ολλανδίας. Περίοπτη θέση ανάμεσα σε αυτά κατέχουν έργα του Ρέμπραντ (Νυχτερινή Περίπολος, Οι σύνδικοι της συντεχνίας των υφασματεμπόρων, Η Εβραία Νύφη, Αυτοπροσωπογραφία ως Απόστολος Παύλος) αλλά και των μαθητών του. Φιλοξενούνται επίσης έργα των Γιοχάνες Βερμέερ (Η Γαλατού, Το Δρομάκι), Φρανς Χαλς, Γιαν Στέιν, Γιάκομπ φαν Ράουσντελ, Χέντρικ Άφερκαμπ κ.α.

Βιβλιοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ερευνητική Βιβλιοθήκη του Ρέικσμουζεουμ είναι η μεγαλύτερη δημόσια επιστημονική βιβλιοθήκη τέχνης στην Ολλανδία. Ιδρύθηκε το 1885 και σήμερα διαθέτει πάνω από 350.000 τίτλους. Το αναγνωστήριό της είναι ανοιχτό στο κοινό κατόπιν δωρεάν εγγραφής, και διατηρεί στο Διαδίκτυο κατάλογο με 200.000 από τους τίτλους της. Λειτουργεί σε δικό της κτίριο, λίγο νοτιότερα από την Πλατεία (του) Μουσείου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Rijksmuseum in 2009 succesvol in buitenland Αρχειοθετήθηκε 2012-10-11 στο Wayback Machine.. Rijksmuseum Amsterdam. Ανακτήθηκε την 20102-10-14.
  2. The Netherlands State Museum
  3. «Stadhouderskade 42. Rijksmuseum (1876/85)». Monumenten en Archeologie in Amsterdam. Δήμος του Άμστερνταμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2007. 
  4. «Stadhouderskade 42. Rijksmuseum (1876/85). Interieur». Monumenten en Archeologie in Amsterdam. Δήμος του Άμστερνταμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2007. 
  5. «Rijksmuseum reopening delayed until 2013». DutchNews.nl. 2008-02-27. http://www.dutchnews.nl/news/archives/2008/02/rijksmuseum_reopening_delayed.php. Ανακτήθηκε στις 2012-10-14. 
  6. «Open despite construction works». The Rijksmuseum: renovating, restoring, renewing. Rijksmuseum Amsterdam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]