Παππαγιαννάδες Λασιθίου
Συντεταγμένες: 35°05′35″N 26°04′18″E / 35.09298°N 26.07173°E
| Παπαγιαννάδες | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Δήμος | Σητείας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Λασιθίου |
| Υψόμετρο | 480 |
Οι Παππαγιαννάδες ή Παπαγιαννάδες είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του δήμου Σητείας, της περιφερειακής ενότητος Λασιθίου, στην ανατολική Κρήτη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχουν 55 κατοίκους. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 480 μέτρων, 19,7 χιλιόμετρα νότια της Σητείας.[2]
Ιστορία
Στο ύψωμα Άη Λιας, σε υψόμετρο 440, βρισκόταν ιερό κορυφής. Στη θέση Μοναστηράκι σώζονται λείψανα μινωικού οικισμού. Το χωριό δεν αναφέρεται στις ενετικές απογραφές. Η παλαιότερη μνεία του είναι στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, όπου αναφέρεται ως Papa-Jannadho με 8 χριστιανικές οικογένειες. Ο Χουρμούζης Βυζάντιος το 1842 το αναφέρει ως Παπαγιαννάδο. Το 1881 αναφέρεται ως Παπαγιαννάδω με 77 κατοίκους, όλοι χριστιανοί, και ανήκε στο δήμο Χαντρά. Στην απογραφή του 1900 αναφέρεται ως Παπαγιαννάδων, το 1920 ως Παπαγιαννάδοι, το 1928 ως Παπαγιαννάδα και από το 1940 ως Παπ(π)γιαννάδες. Το όνομα του χωριού ετυμολογείται από το επώνυμο των οικιστών του, του Παπαγιαννάδες.[2]
Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[2] | 109 | 135 | 137 | 157 | 160 | 154 | 122 | 109 | 79 | 55 |
Κοινότητα Παππαγιαννάδων
Εκτός από την έδρα της, η Κοινότητα Παππαγιαννάδων περιλαμβάνει και τους οικισμούς Βορί, Σκλάβοι και Συκέα. Η απογραφή του 2011 αναφέρει:
- Βορίον, το (13)
- Παππαγιαννάδες, οι (55)
- Σκλάβοι, οι (18)
- Συκέα, η (182)
Συνολικά η κοινότητα έχει 268 κατοίκους.
Η Κοινότητα εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο κ. Στέφανο Κοντογιαννάκη.
Κοινοτάρχες Παππαγιαννάδων
Οι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Παππαγιαννάδων.
| περίοδος | όνομα |
|---|---|
| 1978–1990 | Μοζάκης Γεώργιος |
| 1990–1994 | Δασκαλάκης Εμμανουήλ |
| 1994–1998 | Βουτυράκης Νικόλαος |
| 2010–2014 | |
| 2014– | Κοντογιαννάκης Στέφανος |
Σημεία ενδιαφέροντος
Στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Ελεούσας, με διατηρημένες αγιογραφήμενες. Στην κτητορική επιγραφή αναφέρεται το έτος 6872, το οποίο αντιστοιχεί στο έτος 1363-1364. Σύμφωνα με τον Gerola μέρος της επιγραφής λέει «του Παριλίου και Σοφρονίας μοναχής της σηνοδίας αυτών...επί της βασιλείας Ιωάννου του Παλαιολόγου και Ανδρόνικου του ειού αυτού Έτος ςΩΟΒ».[2] Το χωριό φημίζεται για το λάδι του και στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται η φάμπρικα (το παλαιό ελαιοτριβείο).[3]
Παραπομπές
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελίδες 610–1.
- ↑ Γιάννης Τούντας. «Λασίθι: οι Παπαγιαννάδες και... η έπαυλη De Mezzo!». diakopes.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |