Αχλάδια Λασιθίου

Αχλάδια
	Άποψη από τα δυτικά
	Αχλάδια
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Αποκεντρωμένη Διοίκηση	Κρήτης
Περιφέρεια	Κρήτης
Περιφερειακή Ενότητα	Λασιθίου
Δήμος	Σητείας
Δημοτική Ενότητα	Σητείας
Δημοτική Κοινότητα	Αχλαδίων
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Κρήτη
Νομός	Λασιθίου
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	723 00
Τηλ. κωδικός	2843
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 35°10′0″N 26°3′16″E / 35.16667°N 26.05444°E / 35.16667; 26.05444

Τα Αχλάδια είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του δήμου Σητείας στην Περιφερειακή Ενότητα Λασιθίου.^[1] Βρίσκεται σε υψόμετρο 250 μέτρων και απέχει 9 χιλιόμετρα από την Σητεία, με διακλάδωση μετά το Πισκοκέφαλο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό είναι πολύ παλιό αφού στην περιοχή του υπάρχουν ερείπια από οικισμό που καταστράφηκε από σεισμό και περιλαμβάνεται σε όλες της γνωστές απογραφές της εποχής των Ενετών και των μετέπειτα χρόνων. Συγκεκριμένα, το αναφέρει ο Φραγκίσκος Μπαρόκιος (22 ρ) ως Agladea το 1577, ο Καστροφύλακας (Κ. 138) ως Aghladia, με 258 κατοίκους το 1583, και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα (Μνημεία Κρ. Ιστ. V. 114) ως Achladia. Το 1881 είχε 358 κατοίκους στο δήμο Λιμένος Σητείας, το 1900 είχε 341 και το 1928 είχε 440.

Στη θέση Ρίζα του χωριού ανασκάφτηκε μεγάλη τετράγωνη αγρέπαυλη της Μεσομινωικής IIΙ Περιόδου και στη θέση Πλατύσκυνος μεγάλος θολωτός τάφος. Ανάμεσα στα Αχλάδια και Σκοπή, σε καταπράσινη ρεματιά βρίσκεται ο σχεδόν εγκαταλελειμμένος οικισμός Κιμουριώτης με την αρχαία όπως λέγεται πηγή Λαψανάρι.

Τον Ιούνιο του 1821 οι Τούρκοι συγκέντρωσαν στα Αχλάδια 300 Χριστιανούς από τα γύρω χωριά (Χαμαίζι, Σκοπή, Κιμουργιώτη, Σκλαβεδιάκου) και τους έσφαξαν όλους (Στειακά, Β' 52).

Τα Αχλάδια προσέφεραν πολλά στους αγώνες για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και ήταν έδρα της Επιτροπής της επανάστασης της Θερίσου (1905).

Αρχαιολογικοί χώροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τάφος Αχλαδίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη θέση «Πλατύσκινος» έχει ανασκαφεί ένας υπόγειος θολωτός τάφος με διάδρομο, μοναδικός στην Ανατολική Κρήτη για την εποχή του Χαλκού και εξαιρετικά σπάνιος σε όλο το νησί. Χρονολογείται την περίοδο 1400-1220π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε για περισσότερο από έναν αιώνα.

Ένας μνημειώδης κτιστός δρόμος μήκους 9μ. οδηγεί στην είσοδο του τάφου. Ο θάλαμος είναι κυκλικός με διάμετρο 4,08μ. και ύψος 4,16μ. Ο θόλος είναι κτισμένος με μεγάλους ογκόλιθους εκφορικά και έχει σχήμα σχεδόν κωνικό. Ακριβώς απέναντι από την κύρια είσοδο του τάφου υπάρχει μια δεύτερη μικρότερη είσοδος, η οποία ερμηνεύτηκε ως άνοιγμα για την συμβολική επικοινωνία του νεκρού με τον άλλο κόσμο, ίσως όμως να αποτελούσε την είσοδο ενός πλευρικού θαλάμου, η κατασκευή του οποίου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Τόσο τα υπέρθυρα όσο και τα κατώφλια των δυο εισόδων είναι μονολιθικά. Οι κοιλότητες γύρω από την κύρια είσοδο και το υπέρθυρό της θεωρείται ότι χρησίμευαν στη στήριξη ξύλινης θύρας η οποία έκλεινε την είσοδο του τάφου. Λόγω της ομοιότητας του με τους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους της Ηπειρωτικής Ελλάδος θεωρείται από ορισμένους μελετητές ως απόδειξη ότι η τεχνική της κατασκευής των θολωτών τάφων της ΥΜ ΙΙΙ εποχής έχει εισαχθεί στην Κρήτη από Μυκηναίους τεχνίτες της κυρίως Ελλάδος.

Έπαυλη Αχλαδίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη θέση «Ρίζα», το 1952, ο Ν. Πλάτων επιχείρησε μια μικρή δοκιμαστική ανασκαφή όπου ήδη ήταν ορατός ένας ισχυρός αρχαίος τοίχος. Κατά την ανασκαφή εμφανίστηκαν οι εξωτερικοί τοίχοι μιας οικίας, οι οποίοι ήταν κατασκευασμένοι από μεγάλους πελεκητούς λίθους.

Το 1959 ο ίδιος συνέχισε την ανασκαφή και αποκάλυψε ολοκληρωτικά το κτίσμα που όπως αποδείχτηκε, επρόκειτο για μια σημαντικότατη αγροτική έπαυλη της μινωικής εποχής. Χρονολογείται στα 1600-1550 π.Χ., είχε ζωή περίπου μισό αιώνα και καταστράφηκε πιθανότατα από σεισμό.

Το κτίσμα καταλαμβάνει έκταση 270 τ.μ. και αποτελείται από 12 διαμερίσματα. Η κύρια είσοδος, με μονολιθικό κατώφλι και βαθμίδα, ήταν στα ανατολικά ενώ μια δευτερεύουσα είσοδος υπήρχε στα δυτικά. Η αίθουσα υποδοχής στα αριστερά του πλακόστρωτου προθάλαμου είχε διπλή είσοδο, πολύθυρο για την επικοινωνία με μικρότερο διαμέρισμα που διέθετε κτιστό θρανίο, και τρεις κίονες για την υποστήριξη της οροφής. Άλλη πιθανή αίθουσα υποδοχής υπήρχε στα δεξιά του προθάλαμου. Η έπαυλη είχε επίσης μαγειρείο, αποθηκευτικούς και άλλους βοηθητικούς χώρους. Εξωτερικά της οικίας λοξοί τοίχοι σχημάτιζαν πρόχειρους περιβόλους που ίσως χρησιμοποιήθηκαν για τον σταβλισμό ζώων.

Ιεροί Ναοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΙΝ Αγίου Χαραλάμπους και Αγίου Γεωργίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενοριακός διμάρτυρος Ναός αφιερωμένος στον Άγιο Χαράλαμπο και τον Άγιο Γεώργιο.

Πρώτο χτίστηκε το κλίτος που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο εν έτει 1833 πάνω σε κοινό κοιμητήρι στο οποίο ήταν θαμμένοι οκτώ κάτοικοι του χωριού που εσφάγησαν από τους Τούρκους.

Στη συνέχεια χτίστηκε και το κλίτος που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Χαράλαμπο ο οποίος είναι και πολιούχος του χωριού.

ΙΝ Αγίου Ιωάννου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου βρίσκεται στο κέντρο των Αχλαδίων δίπλα από το κτήριο του παλιού σχολείου. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων αποτελούσε παλιότερα τον κοιμητηριακό ναό. Το νεκροταφείο σήμερα έχει μεταφερθεί σε άλλη θέση.

ΙΝ Αναστάσεως[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τους πιο σύγχρονους ναούς του χωριού είναι και αυτός της Ανατάσεως ο οποίος είναι ο κοιμητηριακός ναός. Βρίσκεται δίπλα στην συνοικία Γεροντάμπελα του χωριού και το παλιό ελαιουργείο.

ΙΝ Παναγίας (Ευαγγελισμός)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας από τους παλιούς ναούς του χωριού είναι και αυτός της Παναγίας (Ευαγγελισμός) στην έξοδο του χωριού στον δρόμο προς Παρασπόρι. Κάτω από τον ναό υπάρχει παλιά Κρήνη.

ΙΝ Αγίου Βλασίου στον Πλατύσκινο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην περιοχή του Πλατύσκινου κοντά στα όρια της Κοινότητας Αχλαδίων βρίσκεται ένα γραφικό ξωκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Βλάση. Πολύ κοντά στον ναό συναντάμε τον αρχαιολογικό χώρο του Πλατύσκινου με τον θολωτό τάφο.

ΙΝ Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αγροτική περιοχή της Κοινότητας Αχλαδίων βρίσκεται το όμορφο ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Είναι προσβάσιμο μέσω αγροτικού δρόμου που ξεκινάει από τον δρόμο που οδηγεί στον Κιμουριώτη.

ΙΝ Αγίου Αντωνίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντωνίου είναι ένας από τους παλαιότερους και ομορφότερους ναούς της Κοινότητας και της ενορίας των Αχλαδίων. Είναι προσβάσιμος μέσω αγροτικού δρόμου που ξεκινάει λίγο πριν το Παρασπόρι στην επαρχιακή οδό που το συνδέει με τα Αχλάδια. Πίσω από τον ναό ξεκινάει ένα μικρό φαράγγι.

Κρήνες του χωριού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιά Κρήνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συνοικία του χωριού, τη Βάγκα, όπου οι κάτοικοι αναφέρουν πως κατοικούσαν Μουσουλμάνοι σώζεται η παλιά Κρήνη του χωριού πιθανόν του 19ου αιώνα.

Νεώτερη Κρήνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δίπλα στην Παλιά Κρήνη υπάρχει νεώτερη που φέρει με κεφαλαία την επιγραφή ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΑΧΛΑΔΙΩΝ 1932.

Κρήνη Παναγίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάτω από τον ναό της Παναγίας (Ευαγγελισμός) στην έξοδο του χωριού σώζεται μια παλαιά Κρήνη του 19ου αιώνα η οποία θεωρείται από τις παλιότερες του χωριού.

Άλλα αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται το παλιό Σχολείο σήμερα κέντρο του πολιτιστικού συλλόγου, δίπλα στον ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Απέναντι υπάρχει γραφικότατη σύγχρονη Κρήνη ενώ δίπλα σύγχρονος φούρνος.Από κάτω σε έρημη συνοικία του χωριού υπάρχουν ερείπια κτηρίου γνωστά ως "Οικία του Πασά". Απέναντι από τον ναό του Αγίου Χαραλάμπους βρίσκεται η μικρή παλιά όμορφη Φάμπρικα (Ελαιουργείο). Παλιό Ελαιουργείο συναντάμε και δίπλα στο κοιμητήριο του χωριού. Στην περιοχή του χωριού σώζονται και παλιά ασβεστοκάμινα.