Παλάτι των Σάιμπλερ (Λοτζ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 51°44′58.09″N 19°27′39.60″E / 51.7494694°N 19.4610000°E / 51.7494694; 19.4610000

Παλάτι των Σάιμπλερ
Χάρτης
Είδοςανάκτορο
Αρχιτεκτονικήνεοαναγεννησιακή αρχιτεκτονική
Διεύθυνσηul. Piotrkowska 266/268, Łódź
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°44′58″N 19°27′40″E
Διοικητική υπαγωγήΚατεντράλνα
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1882
ΙδιοκτήτηςΤεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Λοτζ
Όροφοι2
ΑρχιτέκτοναςΧιλάρι Μαγέφσκι
Προστασίααμετακίνητο μνημείο
Commons page Πολυμέσα

Το Παλάτι των Σάιμπλερ (πολωνικά: Pałac Scheiblerów) είναι παλάτι που βρίσκεται στην οδό Πιοτρκόφσκα 266 στο Λοτζ της Πολωνίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης του οικισμού της Γούντκα (Łódka ) τα έτη 1824–1828,[1] το ακίνητο προοριζόταν για την ανέγερση ενός πανδοχείου, αλλά ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου διέφυγε στη Γερμανία μετά το ξέσπασμα της Νοεμβριανής Εξέγερσης, αφήνοντας το χώρο ανεκμετάλλευτο. Το 1844, το ακίνητο αγοράστηκε από έναν βιομήχανο, τον Κάρολ Γκέμπχαρτ και έχτισε ένα επιβλητικό σπίτι στην πλευρά της οδού Πιοτρκόφσκα, χτισμένο σύμφωνα με το σχέδιο του κατασκευαστή της περιοχής Γουεντσίτσα, Λούντβικ Μπέθιερ, με τη συμμετοχή του αρχιτέκτονα της Βαρσοβίας, Στανίσουαφ Μπαλίνσκι.[1]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1840, το κτίριο θεωρούνταν το ωραιότερο στην οδό Πιοτρκόφσκα.[1] Ήταν ένα κτίριο με νεοκλασική πρόσοψη, διακοσμημένο με οκτώ παραστάδες που χωρίζουν τα παράθυρα και μια δίρριχτη στέγη καλυμμένη με απλά κεραμίδια με δύο καμινάδες. Η σοφίτα είχε τριγωνική απόληξη και καλυπτόταν με φύλλο κασσίτερου.[1]

Το 1852, ένας τυπογράφος, ο Λέοναρντ Φέσλερ,[1] έγινε ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας και του οικοπέδου, και έζησε εκεί για σχεδόν τριάντα χρόνια, όπου διηύθυνε ένα σπίτι βαφής εδώ.[2] Το 1880, ο Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ αγόρασε την πιο κομψή κλασικιστική κατοικία στο Λοτζ για την οικογένειά του. Η τοποθεσία του σπιτιού έπαιξε σημαντικό ρόλο εδώ. Έκλεισε όλο το κτήμα Σάιμπλερ από τα δυτικά, και ήταν επίσης μια βιτρίνα από την πλευρά του κεντρικού δρόμου της πόλης. Ίσως αρχικά προοριζόταν για την κόρη του, Έμα και τον σύζυγό της, Γκέοργκ φον Κράμστα, αλλά από το 1886, ο Καρλ Βίλχελμ Σάιμπλερ ο νεότερος, ο γενικός κληρονόμος της εταιρείας, έζησε σε αυτό και οι Κράμστα εγκατέλειψαν το Λοτζ και εγκαταστάθηκαν στο Κατοβίτσε. Ένα χρόνο μετά την αγορά του, περιήλθε στην ιδιοκτησία της Ανώνυμη Κοινοπραξίας Βαμβακιού Manufactura του Κάρολ Σάιμπλερ και το 1921 αγοράστηκε από τη νεοσύστατη εταιρεία Scheibler & Grohman και έγινε ξανά ιδιοκτησία των κληρονόμων του Κάρολ Σάιμπλερ. Από το 1956, το κτίριο χρησιμοποιείται από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Λοτζ. Στεγάζει τη Σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Λοτζ.

Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του Κάρολ Σάιμπλερ, το σπίτι ξαναχτίστηκε. Αρκετοί αρχιτέκτονες (συμπ. των Χιλάρι Μαγέφσκι, Φραντσίσεκ Χεουμίνσκι) εργάστηκαν για τη σύγχρονη εμφάνιση του. Το 1891, σύμφωνα με το σχέδιο του Μαγέφσκι, στο βόρειο τμήμα προστέθηκαν δύο άξονες,[2][1] που μετέτρεψαν το κτίριο σε ένα νεοαναγεννησιακό παλάτι της πόλης. Η σημερινή ψευδο-μπαρόκ μορφή με εκλεκτικά στοιχεία[1] δόθηκε από δύο διαδοχικές ανακατασκευές το 1894 και το 1897. Η ανοικοδόμηση το 1894, σύμφωνα με το σχέδιο του Χεουμίνσκι, το μεγάλωσε προς τα νότια κατά τρεις άξονες, και στη γωνία ανεγέρθηκε ένας πύργος στον οποίο δημιουργήθηκε ένας τρούλος σε σχήμα πυραμίδας,[1] καλυμμένος με μια κλίμακα από φύλλο κασσίτερου. Η κορυφή στεφανώνεται με ιστό με σημαία και ημερομηνία 1894. Μια άλλη επέκταση έγινε το 1897. Το παλάτι διευρύνθηκε από τα βόρεια με μια μονώροφα επέκταση, στεγάζοντας το σαλόνι από το δρόμο και τον χειμερινό κήπο από την αυλή.

Οι εσωτερικοί χώροι ήταν πλούσια διακοσμημένοι, οι οροφές από γυψομάρμαρο ήταν καλυμμένες με πολυχρωμία, όμως μόνο μερικά δωμάτια έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Η κύρια εσωτερική ξύλινη σκάλα με κιγκλίδωμα ήταν διακοσμημένη με αποσπασματικά παράθυρα με υαλογραφία. Οι εσωτερικοί χώροι έχουν καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς, σε ορισμένα δωμάτια έχουν διατηρηθεί μερικώς γυψοσανίδες, σόμπες και τζάκια. Το πρόγραμμα της εσωτερικής διάταξης είναι ελάχιστα ευανάγνωστο, γιατί λόγω ενεργειών μεταγενέστερων χρηστών, π.χ. το Στρατιωτικό Κολλέγιο του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Λοτζ έχουν χάσει τον χαρακτήρα και τη λειτουργία τους.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Rynkowska 1970.
  2. 2,0 2,1 Krajewski, Sławomir (2008). Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński. ISBN 978-83-927666-8-1. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]