Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιόγκο, κοντόσταυλος της Πορτογαλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιόγκο, κοντόσταυλος της Πορτογαλίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1425
Θάνατος1443
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΙωάννης, κοντόσταυλος της Πορτογαλίας και Ισαβέλλα του Μπαρσέλος
ΑδέλφιαΒεατρίκη, δούκισσα του Βιζέου
Ισαβέλα της Πορτογαλίας, Βασίλισσα της Καστίλης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαGrand Master of the Order of Saint James of the Sword

Ο Ντιόγκο, πορτογλ. Diogo (1425 - 1443) από τον Οίκο των Καπετιδών-Πορτογαλίας-Αβίς ήταν πρίγκιπας της Πορτογαλίας, κοντόσταυλος της χώρας και μάγιστρος τού Τάγματος τού Αγ. Ιακώβου.

Ήταν ο μόνος γιος τού Ιωάννη 3ου κοντόσταυλου της Πορτογαλίας (από το 1431) και της Ισαβέλας, κόρης τού Αλφόνσου δούκα της Μπραγκάνσα. Οι γονείς του ήταν εξαδέλφια.

Ο πατέρας του Ιωάννης ήταν κύριος τού Ρεγκουένγκος ντε Μπνσαράς και 10ος μάγιστρος τού Τάγματος τού Σαντιάγκο (Αγ. Ιακώβου) από το 1418. Όταν ο Ιωάννης απεβίωσε το 1442 σε ηλικία 41 ετών, ο αδελφός του Πέτρος δούκας της Κοΐμπρα, που ήταν αντιβασιλιάς κατά την ανηλικιότητα τού Αλφόνσου Ε΄, αποφάσισε να ορίσει τον Ντιόγκο ως 5ο κοντόσταυλο της Πορτογαλίας. Επίσης το 1443 ο Ντιόγκο εξελέγη 11ος μάγιστρος (διδάσκαλος) τού Τάγματος τού Σαντιάγκο. Όμως απεβίωσε λίγες ημέρες μετά, άγαμος. Τότε ο θείος του Πέτρος όρισε τον δικό του γιο Πέτρο ως νέο (6ο) κοντόσταυλο της Πορτογαλίας.

Ο θείος του Πέτρος υποστηριζόταν από τους αστούς, ενώ οι ευγενείς υποστήριζαν τον άλλο θείο του Αλφόνσο κόμη τού Μπαρσέλος. Ένεκα της αντιπαράθεσης, ο Αλφόνσος αμφισβητούσε τους διορισμούς αυτούς· είχε νυμφευτεί την κόρη τού Νούνο Αλβάρες Περέιρα 2ου κοντόσταυλου, ο οποίος μετά αγιοποιήθηκε και θεωρούσε, ότι ο δικός του γιος Αλφόνσος μαρκήσιος της Βαλένσα είχε υπέρτερα δικαιώματα διαδοχής στη θέση τού κοντόσταυλου. Ο Πέτρος δούκας της Κοΐμπρα τότε τού θύμισε, ότι ο κόμης τού Μπαρσέλος ήταν νόθο τέκνο και για να τον αποζημιώσει, δημιούργησε τον τίτλο τού δούκα της Μπραγκάνσα και περιέβαλε τον Αλφόνσο κόμη τού Μπαρσέλος. Όμως ο τελευταίος δεν καραπραΰνθηκε και η ρήξη μεγάλωνε με τον καιρό.

  • "Nobreza de Portugal e do Brasil" – Vol. I, page 297. Published by Zairol Lda., Lisbon 1989.