Ο κόκκινος βράχος (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Ο κόκκινος βράχος
Ο κόκκινος βράχος (ταινία, αφίσα).jpg
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΓρηγόρης Γρηγορίου
ΠαραγωγήΣπέντζος Φιλμ
ΣενάριοΓρηγόρης Γρηγορίου
ΙστορίαΓρηγόριου Ξενόπουλου
Βασισμένο σεΦωτεινή Σάντρη (μυθιστόρημα)
ΠρωταγωνιστέςΛυκούργος Καλλέργης
Ίντα Χριστινάκη
Θόδωρος Μορίδης
Μαρίκα Ανθοπούλου
ΜουσικήΜάνος Χατζιδάκις
ΦωτογραφίαΔημήτρης Γαζιάδης
ΜοντάζΚώστας Δρίτσας
ΣκηνογραφίαΓιώτης Στεφανίδης (και ενδυματολόγος)
Πρώτη προβολή3 Ιανουαρίου 1949 (Ελλάδα)
Διάρκεια85΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο κόκκινος βράχος είναι μια ελληνική δραματική ταινία του 1949, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου "Φωτεινή Σάντρη", σε σενάριο και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Text document with red question mark.svg
 Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Ζάκυνθο, το «Φιόρο του Λεβάντε», το έτος 1883. Η αρχοντοπούλα Φωτεινή Σάντρη (Ίντα Χριστινάκη) ζει ανέμελη ζωή με τον μικρότερο αδελφό της, τον Μίμη (Νίκος Φιλιππόπουλος). Όμως, η άφιξη για διακοπές του σαραντάρη πρώτου εξαδέλφου του, Άγγελου Μαρίνη (Λυκούργος Καλλέργης), βγάζει τη Φωτεινή απ' την ανεμελιά και τη γεμίζει σκοτούρες και προβληματισμούς. Ο Άγγελος ερωτεύεται με πάθος τη Φωτεινή, η οποία όμως αποκρούει τα αισθήματά του λόγω της συγγένειας και τον αναγκάζει να επιστρέψει απογοητευμένος στην Αθήνα.

Λίγους μήνες αργότερα, η Φωτεινή μαθαίνει ότι ο Πατριάρχης έχει επιτρέψει να παντρεύονται δύο πρώτα ξαδέλφια, και γράφει στον Άγγελο πως τον αγαπά, ζητώντας του να γυρίσει πίσω. Πληροφορείται, όμως, ότι στο μεταξύ ο Άγγελος παντρεύτηκε μιαν άλλη κοπέλα και, μέσα στην απόλυτη απελπισία της, πέφτει και τσακίζεται από τον Κόκκινο Βράχο.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι η πρώτη μεταφορά του μυθιστορήματος του Ξενόπουλου στον κινηματογράφο, ενώ το έργο συνεχίζει να ανεβαίνει σε σύγχρονες θεατρικές σκηνές.

Ο διευθυντής παραγωγής Βάγγος Βακογιάννης προσέγγισε τον Φιλοποίμενα Φίνο για να αναλάβει την τεχνική υποστήριξη της ταινίας, όμως εκείνος αρνήθηκε, ενώ ανέλαβε τελικά τη φωνοληψία και την εργαστηριακή επεξεργασία της ταινίας, με πρόφαση πως γύριζε άλλη ταινία.[1] Για τον ρόλο της Φωτεινής Σάντρη ήθελε την Έλλη Λαμπέτη και για τον ρόλο του Άγγελου Μαρίνη τον Γιώργο Παππά, ενώ ο Σπέντζος δεν ήθελε τον Γρηγορίου για σκηνοθέτη της ταινίας και πρότεινε τον Κάρολο Κουν. [2] Τελικά ο Κουν, με τον οποίο συνεργάστηκε ο Γρηγορίου για δεκαπέντε ημέρες, πρότεινε για τον ρόλο του Μαρίνη τον Λυκούργο Καλλέργη. Η Ίντα Χριστινάκη προερχόταν από τους σπουδαστές της σχολής του Κάρολου Κουν και εκπλήρωνε τις απαιτήσεις του Γρηγορίου για την ερμηνεία της Φωτεινής Σάντρη από «ένα πρόσωπο εντελώς καινούργιο». [3] Τελικά ο Κουν αποχώρησε από τη σκηνοθεσία της ταινίας για λόγους οικονομικούς (ο Σπέντζος δεν του έδινε τα χρήματα που ήθελε) και επαγγελματικούς (ετοίμαζε το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης). [4]

Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1949. Κόβοντας 78.477 εισιτήρια, η ταινία κατατάχθηκε στην 2η θέση ανάμεσα σε 8 ταινίες της ίδιας σεζόν. Πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Τζένης Ρουσσέα, που ήταν ακόμα μαθήτρια σχολείου. [5]

Παρά την επιτυχία που σημείωσε η ταινία, ο Ξενόπουλος δεν κατάφερε να την παρακολουθήσει, γιατί ήταν κατάκοιτος. [6]

Στο ιστολόγιο anemourion διαβάζουμε:

Από τη γενικότερη τάση, η οποία θέτει στο επίκεντρο τη σύγχρονη' ζωή, διαφοροποιείται η πρώτη προσπάθεια του Γρηγόρη Γρηγορίου, που μεταφέρει στον κινηματογράφο το δημοφιλές μυθιστόρημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου Ο κόκκινος βράχος. Με χρηματοδότη τον διανομέα Χρήστο Σπέντζο, ο Γρηγορίου δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ομάδα, με οπερατέρ-μοντέρ τον Δημήτρη Γαζιάδη, μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, πρωταγωνιστές την Ίντα Χριστινάκη και τον Λυκούργο Καλλέργη, και καταφέρνει, με μεγάλες δυσκολίες, ελάχιστα μέσα και πολλές καλλιτεχνικές υποχωρήσεις από τα αρχικά σχέδια να γυρίσει ένα έργο εποχής με κατά το δυνατόν ελάχιστο κόστος. Η κριτική αναγνωρίζει τη «φιλότιμη προσπάθεια» και δείχνει, για μία από τις σπάνιες φορές, διάθεση να παραβλέψει ή να δικαιολογήσει τις ατέλειες. Με τη φροντισμένη δουλειά και τη σκηνοθεσία του, η οποία επιχειρεί να φωτίσει τον ψυχισμό των ηρώων του, ο Γρηγορίου κατατάσσεται στις ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου για ένα καλλιτεχνικό άνοιγμα. [7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Γρηγόρης Γρηγορίου, Μνήμες σε άσπρο μαύρο Ι Τα ηρωικά χρόνια, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1988, σελ.46-47
  2. ↑ Γρηγόρης Γρηγορίου, Μνήμες σε άσπρο μαύρο Ι Τα ηρωικά χρόνια ,εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1988, σελ.49 κ.εξ.
  3. ↑ Γρηγόρης Γρηγορίου, Μνήμες σε άσπρο μαύρο Ι Τα ηρωικά χρόνια, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1988, σελ.51
  4. ↑ Γρηγορης Γρηγορίου, Μνήμες σε άσπρο μαύρο Ι Τα ηρωικά χρόνια, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1988, σελ.52
  5. ↑ «Ο Κόκκινος Βράχος - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ «Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος στο Σελιλόιντ». τοβιβλίο.net. 25 Αυγούστου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 
  7. ↑ «Άνθηση της κινηματογραφικής παραγωγής». Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1996, σελ.83-86
  • Γρηγόρης Γρηγορίου, Μνήμες σε άσπρο μαύρο Ι Τα ηρωικά χρόνια, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1988, σελ. 45-53, 54-79

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ελίζα-Αννα Δελβερούδη, "Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος στον κινηματογράφο: Ο κόκκινος βράχος του Γρηγόρη Γρηγορίου", Γρηγόριος Ξενόπουλος, Πενήντα χρόνια από τον θάνατο ενός αθάνατου (1951-2001), Αθήνα, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, 2003, σ. 189-203.


Video-x-generic.svg  Αυτό το λήμμα σχετικό με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.

π • σ • ε Ταινίες σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_κόκκινος_βράχος_(ταινία)&oldid=9335412"