Ο Τρωικός Πόλεμος (ταινία, 1956)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τρωικός Πόλεμος
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Γουάιζ[1][2]
ΣενάριοΝ. Ρίτσαρντ Νας, Τζον Τουίστ και Ντέρεκ Τουίστ[3]
Βασισμένο σεΙλιάδα
ΠρωταγωνιστέςΡοσάνα Ποντεστά[1], Ζακ Σερνά[1], Σέντρικ Χάρντγουικ[1], Στάνλεϊ Μπέικερ[1], Ρόμπερτ Ντάγκλας[1], Χάρι Άντριους[1], Μπριζίτ Μπαρντό[1], Εντουάρντο Τσανέλι, Μαρκ Λόρενς, Ρόμπερτ Μπράουν, Γκουίντο Νοτάρι, Σάντρο Πιστολίνι, Ντανιέλα Ρόκα, Niall MacGinnis[1], Νόρα Σουίνμπερν[1], Τόριν Θάτσερ[1], Τζάνετ Σκοτ[1], Έσμοντ Νάιτ, Ρολάν Μενάρ, Τέρενς Λόνγκντον, Τόνιο Σέλουαρτ, Ρόναλντ Λιούις[1], Μάξγουελ Ριντ, Πατρίσια Μαρμόν, Χάρι Σέμελς, Μαρία Ζανόλι[3] και Τζορτζ Ζόριτς
ΜουσικήΜαξ Στάινερ
ΦωτογραφίαΧάρι Στράντλινγκ
ΜοντάζΤόμας Ράιλι
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Τσινετσιτά
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή1956
Διάρκεια111 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ιταλία και Γαλλία
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τρωικός Πόλεμος είναι επική ταινία της εταιρείας Warner Bros που κυκλοφόρησε το 1956 σε σινεμασκόπ, βασισμένη στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου. Το σκηνοθέτησε ο Ρόμπερτ Γουάιζ, σε σενάριο των Χιου Γκρέι και Τζον Τουίστ. Η μουσική της ταινίας είναι του Μαξ Στάινερ.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ροσάνα Ποντεστά, Στάνλεϊ Μπέικερ, σερ Σέντρικ Χάρντγουικ και Ζακ Σερνά, ενώ εμφανίζεται η νεαρή Μπριζίτ Μπαρντό στην πρώτη της κινηματογραφική παραγωγή που γυρίστηκε εκτός Γαλλίας. [4]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Τρωικού Πολέμου το 1100 π.Χ., αν και με κάποιες σημαντικές αλλαγές από την ιστορία της Ιλιάδας. Ο Πάρις (Ζακ Σερνά) ξεκινά από την Τροία για την Σπάρτη, με σκοπό να εξασφαλίσει συνθήκη ειρήνης μεταξύ των δύο ισχυρών πόλεων-κρατών. Το πλοίο του, όμως, ξεβράζεται στα ανοιχτά της Σπάρτης λόγω καταιγίδας. Τον Πάρη βρίσκει η Ελένη, βασίλισσα της Σπάρτης (Ροσάνα Ποντεστά) την οποία ο Πάρις ερωτεύεται. Πηγαίνει στο παλάτι όπου βρίσκει τον σύζυγο της Ελένης, τον βασιλιά Μενέλαο (Νάιαλ Μακ Γκίνις), τον Αγαμέμνονα (Ρόμπερτ Ντάγκλας), τον Οδυσσέα (Τόριν Θάτσερ), τον Αχιλλέα (Στάνλεϊ Μπέικερ) και πολλούς άλλους Έλληνες βασιλιάδες να συζητούν αν θα πάνε σε πόλεμο με την Τροία. Ο Μενέλαος, τον οποίο η Ελένη απορρίπτει, βλέπει ότι η γυναίκα του και ο Πάρις είναι ερωτευμένοι και, προσποιούμενος φιλία, σχεδιάζει τον θάνατο του Πάρι.

Προειδοποιημένος από την Ελένη, ο Πάρης φεύγει και, κινδυνεύοντας να πιαστούν από τους Σπαρτιάτες, παίρνει την Ελένη μαζί του στην Τροία. Με το πρόσχημα ότι βοηθούν τον Μενέλαο να ξανακερδίσει την τιμή του, οι Έλληνες ενώνονται και αρχίζει η πολιορκία της Τροίας. Πολύ αίμα χύνεται στη μακρά δοκιμασία, κατά την οποία οι Τρώες κατηγορούν για τα δεινά τους τον Πάρι και την Ελένη έως ότου αποδειχθεί ότι οι Έλληνες κυνηγούν αποκλειστικά τα πλούτη της Τροίας και όχι την Ελένη. Η πολιορκία κορυφώνεται με την ελληνική νίκη μέσω του θρυλικού Δούρειου Ίππου. Ενώ προσπαθούν να φύγουν, η Ελένη και ο Πάρις εμποδίζονται από τον Μενέλαο. Ο Πάρις μονομαχεί με τον Σπαρτιάτη βασιλιά, αλλά μόλις παίρνει το πάνω χέρι μαχαιρώνεται πισώπλατα. Η Ελένη αναγκάζεται να επιστρέψει στον Μενέλαο, αλλά γνωρίζει ότι πεθαίνοντας θα ξανασμίξει με τον Πάρι στο Ηλύσια Πεδία.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο της Τσινετσιτά στη Ρώμη και στην Πούντα Άλα του Γκροσέτο.

Η σκηνή της αρχικής επίθεσης των Ελλήνων στα τείχη της Τροίας περιλαμβάνει μια σειρά από πλάνα που αντιγράφονται απευθείας από μια σεκάνς της περσικής επίθεσης στη Βαβυλώνα στην κλασική βουβή ταινία του Ντ. Γ. Γκρίφιθ Μισαλλοδοξία. Ορισμένα πλάνα από αυτή τη σειρά θα επαναχρησιμοποιηθούν με τη σειρά τους στις αρχικές σκηνές της ταινίας του 1963 Ο Ιάσων και οι Αργοναύτες (Jason and the Argonauts).

Η ταινία αποκλίνει πολύ από την αρχική ιστορία, παρουσιάζοντας τον Πάρι ως ήρωα και μεγάλο ηγέτη και τους περισσότερους Έλληνες ηγέτες ως ύπουλους καιροσκόπους που χρησιμοποιούν τη φυγή της Ελένης ως δικαιολογία για να αρπάξουν τους θησαυρούς της Τροίας. Η μίνι σειρά του 2003 που μοιράζεται το αγγλόφωνο όνομά της με αυτήν την ταινία, ενώ στα ελληνικά έχει μεταφραστεί ως Η ωραία Ελένη της Τροίας, [5] θα επαναχρησιμοποιήσει αργότερα εν μέρει αυτή τη συσκευή πλοκής.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εφημερίδα New York Times έγραψε ότι ορισμένα κομμάτια ήταν "καλά", συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής επίθεσης μέσα από τον Δούρειο Ίππο που "έχει τον αέρα της μεγάλης περιπέτειας που περιμένει κανείς από αυτή την ιστορία", αλλά "το ανθρώπινο δράμα στον θρύλο... χάνεται εντελώς ή δεν γίνεται ποτέ αντιληπτό μέσα στις απόλυτες κοινοτοπίες του σεναρίου, την αδεξιότητα των αγγλικών διαλόγων και τα ασυγχώρητα υποκριτικά κλισέ». [6] Το περιοδικό Variety έγραψε: «Η λέξη «θεαματικό» αποκτά το πραγματικό της νόημα όταν εφαρμόζεται στην [ταινία] της Warner Bros. Η επανάληψη του ομηρικού μύθου, που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ιταλία, κάνει πλούσια χρήση της οθόνης σινεμασκόπ. . ." [7] Το περιοδικό New Yorker έγραψε ότι η ταινία «δεν έχει αρκετή ζωή για να κρατήσει το ενδιαφέρον σταθερό. Αυτό είναι πολύ κακό, γιατί προς το τέλος υπάρχουν εκείνες οι σκηνές μάχης και μια ωραία προσωποποίηση του ξύλινου αλόγου». [8]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 www.ofdb.de/film/10984,Die-Sch%C3%B6ne-Helena. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  2. ↑ www.imdb.com/title/tt0049301/. Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  4. ↑ «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. ↑ Helen of Troy, Fuel Entertainment, 2003-04-20, https://www.imdb.com/title/tt0340477/?ref_=nv_sr_srsg_0, ανακτήθηκε στις 2022-02-07 
  6. ↑ Crowther, Bosley (January 27, 1956).
  7. ↑ "Film Reviews: Helen of Troy".
  8. ↑ McCarten, John (February 4, 1956).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Τρωικός_Πόλεμος_(ταινία,_1956)&oldid=10231688"