Μισαλλοδοξία (ταινία)
 |
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
| Μισαλλοδοξία Intolerance | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Ντ. Γ. Γκρίφιθ |
| Παραγωγή | Ντ. Γ. Γκριφιθ |
| Σενάριο | Ντ. Γ. Γκρίφιθ Χέτι Γκρέι Μπέικερ Τοντ Μπράουνινγκ Ανίτα Λους Μαίρη Ο'Κόνορ Φρανκ Γουντς |
| Πρωταγωνιστές | Λίλιαν Γκις Βέρα Λιούις Ραλφ Λιούις Μέι Μαρς Ρόμπερτ Χάρον Κονστάνς Τάλματζ |
| Μουσική | Τζόζεφ Καρλ Μπρέιλ Καρλ Ντέιβις |
| Φωτογραφία | Μπίλι Μπίτσερ και Καρλ Μπράουν |
| Μοντάζ | Ντ. Γ. Γκρίφιθ, James Smith και Rose Smith |
| Εταιρεία παραγωγής | Triangle Film Corporation |
| Πρώτη προβολή | 5 Σεπτεμβρίου 1916 |
| Κυκλοφορία | 1916 |
| Διάρκεια | 210 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
Μισαλλοδοξία (Πρωτότυπος τίτλος Intolerance) είναι ο τίτλος βωβής ταινίας παραγωγής 1916 σκηνοθεσίας Ντ. Γ. Γκρίφιθ με πρωταγωνιστές τους Λίλιαν Γκις, Μέι Μαρς και Φρανκ Γουντς. Η επική αυτή ταινία έχει χαρακτηριστεί από τους κριτικούς ως ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου[1] και αποτελείται από τέσσερα επεισόδια που αναφέρονται σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας της ανθρωπότητας. Ο Γκρίφιθ δημιούργησε την ταινία εν μέρει για να απαντήσει στις κατηγορίες που τον ήθελαν ρατσιστή, εφόσον με την προηγούμενη ταινία του Η Γέννηση ενός Έθνους (Birth of a Nation, 1915)[2] προσπάθησε να δικαιολογήσει τις ενέργειες της Κου Κλουξ Κλαν[3].
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα ταξίδι σε σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της ανθρωπότητας, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους από την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης και από το φαινόμενο της Μισαλλοδοξίας. Ο πρώτος σταθμός είναι η Βαβυλώνα του 539 π.Χ. και η κατάληψή της από τους Πέρσες. Ο δεύτερος σταθμός είναι η Ιερουσαλήμ και η περίοδος της διδασκαλίας του Ιησού (από το θαύμα του γάμου στην Κανά μέχρι και τη Σταύρωση). Ο τρίτος σταθμός μας μεταφέρει στη Γαλλία του 1572 και στα γεγονότα που προηγήθηκαν της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου, ενώ ο τέταρτος σταθμός μας μεταφέρει στη σύγχρονη ιστορία, όπου ένας νέος συμμετέχει σε απεργία και βρίσκεται άνεργος. Σύντομα ο νέος θα πάρει τον κακό δρόμο και θα κατηγορηθεί για ένα έγκλημα που δε διέπραξε ποτέ. Οι σκηνές ανάμεσα στις διαφορετικές αυτές ιστορίες εναλλάσσονται και συνδέονται από τη μορφή της μητρότητας (που ερμηνεύει η Λίλιαν Γκις) που λικνίζει την κούνια στην οποία κείτεται το βρέφος της ανθρωπότητας, μήνυμα αισιοδοξίας για ένα καλύτερο μέλλον.
Πληροφορίες παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία είχε ως αρχικό τίτλο Η Μητέρα κι ο Νόμος (The Mother and the Law) και επρόκειτο να έχει ως θέμα της μόνο την τελευταία ιστορία, που μεταφέρει το θεατή στις Η.Π.Α. του 1910 κι επρόκειτο να προβληθεί πριν την ταινία Η Γέννηση ενός Έθνους. Η πρώιμη πρόβολή της Γέννησης ενός Έθνους και οι αντιδράσεις που έλαβε έκανε τον Γκρίφιθ, να προσθέσει και τις άλλες τρεις ιστορίες με κοινό τους θέμα την προκατάληψη[4]. Το αποτέλεσμα ήταν μια επική υπερπαραγωγή με εναλλαγές χρωμάτων και γεγονότων, στην οποία συμμετείχαν 3.000 κομπάρσοι. Ο προϋπολογισμός της ταινίας είναι άγνωστος, αλλά η ταινία με εισπράξεις κοντά στα 2.000.000 δολάρια[4] θεωρήθηκε αποτυχημένη και η εταιρία παραγωγής Triangle Film Corporation βγήκε σε πλειστηριασμό στη συνέχεια.
Παρά την εμπορική αποτυχία της ταινίας, οι κριτικοί της εποχής την εκθείασαν, χαρακτηριζοντάς την ένα από τα αριστουργήματα της τέχνης[5][6][7] και τη μοναδική ταινία που αξίζει μια θέση δίπλα σε αριστουργήματα όπως την 5η Συμφωνία του Μπετόβεν και τα αριστουργήματα του Μιχαήλ Άγγελου[5]. Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού το 1982 στο φεστιβάλ των Καννών, λαμβάνοντας τη θέρμη του κοινού[8], ενώ το Ινστιτούτο Αμερικανικού Κινηματογράφου την κατέταξε στην 49η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Άλλες εκδοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεγαλύτερη έκδοση της ταινίας που σώζεται μέχρι και σήμερα είναι εκείνη των 197 λεπτών, αν και υπάρχουν μαρτυρίες ότι στο επεισόδιο της Πτώσης της Βαβυλώνας υπήρχαν σκηνές γυμνού, οι οποίες δεν διασώζονται[9].
Η πιο πρόσφατη εκδοχή της ταινίας ήταν εκείνη των 177 λεπτών που προβλήθηκε στο φεστιβάλ της Βενετίας στις 29 Αυγούστου του 2007. Η συγκεκριμένη έκδοσή έχει την καλύτερη ποιότητα εικόνας λόγω της ψηφιακής επεξεργασίας που υπέστη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Tim Dirks. «Intolerance (1916)». The Best Films of All Time - A Primer of Cinematic History.
- ↑ Scott McGee, Intolerance, TCM - Turner Classic Movies, http://www.tcm.com/thismonth/article/?cid=17938&rss=mrqe, ανακτήθηκε στις 13 February 2013
- ↑ NAACP: 100 Years of History, National Association for the Advancement of Colored People (NAACP), http://www.naacp.org/pages/naacp-history, ανακτήθηκε στις 13 February 2013
- ↑ 4,0 4,1 Cross, Mary. 100 People Who Changed 20th-Century America (2013 έκδοση). ABC-CLIO. ISBN 9781610690867.- Total pages: 624
- ↑ 5,0 5,1 Franklin, Joe: Classics of the Silent Screen, The Citadel Press, New York, NY, 1959
- ↑ Zito, Stephen F., American Film Institute and Library of Congress, Cinema Club 9 Program Notes, Post Newsweek Stations, Washington, DC, November , 1971
- ↑ Huff, Theodore quoted in Classics of the Silent Screen, The Citadel Press, New York, NY 1959
- ↑ «Festival de Cannes: Intolerance». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2009.
- ↑ Intolerance: Love's Struggle Throughout the Ages (1916) - Did You Know? - Trivia, Internet Movie Database, http://www.imdb.com/title/tt0006864/trivia