Ούλριχ του Σάνεκ
| Ούλριχ του Σάνεκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1255 |
| Θάνατος | 1316 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | countess Katerina, lady of Celje, co-heiress of Slovene lands of Heunburg |
| Τέκνα | Φρειδερίκος Α΄ του Τσέλιε Anna von Zovnek (Sannegg)[1] |
| Γονείς | Κορράδος Α΄ του Σάνεκ[1] |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ούλριχ του Σάνεκ, γερμανικά: Ulrich von Sanneck, σλοβενικά: Ulrik Žovneški (π. το 1255 – 1316) από τον Οίκο των κομήτων του Τσέλιε, κύριος του Ζόβνεκ (Σάνεκ, στα γερμανικά), ήταν ελεύθερος ευγενής (περίπου ισοδύναμος με βαρόνο) στη μαρκιωνία της Σαβινίγιας στην τότε Γερμανία (Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) και τώρα βρίσκεται στη Σλοβενία. Κατά τη διάρκεια του αγώνα μεταξύ του Ερρίκου δούκα της Καρινθίας και των Αψβούργων ηγεμόνων της Αυστρίας και της Στυρίας, τάχθηκε στο πλευρό των τελευταίων. Αποδεχόμενος τους Αψβούργους ως επικυριάρχους του, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά τής κυριαρχίας επί της περιοχής της Σαβίνγια από την Καρνιόλα, στην οποία κυριαρχούσε ο Μάινχαρντινερ, στην Στυρία των Αψβούργων. [2] Ο δεύτερος γάμος του με την ευγενή Αικατερίνη του Χόινμπουργκ θα επέτρεπε στον γιο τους να διεκδικήσει την κληρονομιά του Χόινμπουργκ στην Καρινθία και στην κοιλάδα Σαβινίγια, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγικά σημαντικού κάστρου Τσέλιε. Αυτή η ένωση των ευγενών οίκων Σάνεκ (Ζόβνεκ) και Χόινμπουργκ (Βόβμπρε) δημιούργησε τον Οίκο του Τσέλιε.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παλαιότεροι ιστορικοί πίστευαν ότι υπήρχαν δύο Ούλριχ του Σάνεκ στο δεύτερο μισό του 13ου αι., ο Ούλριχ Α΄ και ο Ούλριχ Β΄. [3] Τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1960, ωστόσο, η συναίνεση έχει αλλάξει, και τώρα πιστεύεται ότι υπήρχε ένας μόνο ευγενής με αυτό το όνομα. [4] Τώρα θεωρείται ότι ο Ούλριχ ήταν νεότερος γιος του Κορράδου Α΄ του Σάνεκ, ενός ελεύθερου ευγενή στη μαρκιωνία της Σαβινίγια, μια στρατηγικής σημασίας συνοριακή περιοχή, κατακερματισμένη ανάμεσα σε πολλά μικρά κτήματα και αμφισβητούμενη από μεγαλύτερες δυναστείες, όπως οι Μπάμπενμπεργκ, οι Σπόνχαϊμ και οι Πρεμυσλίδες. Το 1278 ο Ούλριχ πολέμησε στη μάχη του Mάρχφελντ στο πλευρό του βασιλιά Ροδόλφου Α΄ εναντίον του Ότακαρ Β΄ βασιλιά της Βοημίας και πρόσφατα έκπτωτου δούκα της Αυστρίας και της Στυρίας. [5] Αφού νίκησαν το Ότακαρ, οι Αψβούργοι και ο Οίκος της Γκοτίτσια-Τιρόλου μοίρασαν τα λάφυρα μεταξύ τους, με την Αυστρία και τη Στυρία να πηγαίνουν στην πρώτη και την Καρινθία και την Καρνιόλη στη δεύτερη, ενώ η κοιλάδα Σαβινίγια έγινε ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο περιοχών. Οι κύριοι του Σάνεκ προσπάθησαν να αυξήσουν τη δύναμή τους, ισορροπώντας μεταξύ των δύο Οίκων. [6]
Μετά τον τέλος των μεγαλύτερων αδελφών τού Κορράδου Β΄ γύρω στο 1262 και του Λούιτπολντ γύρω στο 1286, ο Ούλριχ παρέμεινε ο μοναδικός κληρονόμος των κτημάτων Σάνεκ, που επικεντρώθηκαν γύρω από το Κάστρο Ζόβνεκ στην κοιλάδα Άνω Σαβινίγια. [7] Μετά το τέλος του μικρότερου αδελφού του Γκέμπχαρντ Γ΄ γύρω στο 1292, ο Ούλριχ παρέμεινε ο μοναδικός κύριος του Σάνεκ. Μετά το τέλος της πρώτης του συζύγου, Άννας του Στέρνμπεργκ, νυμφεύτηκε την Αικατερίνη του Χόινμπουργκ, την πρωτότοκη κόρη του Ούλριχ Β΄ κόμη του Χόινμπουργκ και της Αγνής του Μπάντεν, της τιτουλάριας κληρονόμου του Οίκου των Μπάμπενμπεργκ μέσω της μητέρας της Γερτρούδης της Αυστρίας.
Το 1308 ο Ούλριχ πήρε το μέρος του Αλβέρτου των Αψβούργων και των γιων του Ροδόλφου και Φρειδερίκου, στη διαμάχη τους ενάντια στον Ερρίκο της Γκορίτσια-Τιρόλου για την κληρονομιά τού θρόνου της Βοημίας. Παραδίδοντας τα εδάφη του στους Αψβούργους και λαμβάνοντας τα πίσω από αυτούς ως φέουδο, ο Ούλριχ έγινε υποτελής των Αψβούργων, αποδυναμώνοντας σημαντικά τη θέση του Ερρίκου στη στρατηγικής σημασίας περιοχή μεταξύ Στυρίας και Καρνιόλης. [8] Στη συνθήκη ειρήνης του 1308, που επιβεβαιώθηκε το 1311, η κοιλάδα Σαβινίγια ενσωματώθηκε τελικά στη Στυρία των Αψβούργων. [9]
Ο Ούλριχ απεβίωσε γύρω στο 1316. Ο γιος του Φρειδερίκος Α΄ διεκδίκησε με επιτυχία την κληρονομία της μητέρας του στη νοτιοανατολική Καρινθία και στη Σαβινίγια, συμπεριλαμβανομένου τού κάστρου Τσέλιε, διπλασιάζοντας έτσι τις κτήσεις του, και ανοίγοντας τον δρόμο για την άνοδο του Οίκου του Τσέλιε.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα την Άννα του Στέρνμπεργκ.
Μετά έκανε δεύτερο γάμο, με την Αικατερίνη του Χόινμπουργκ, κόρη του Ούλριχ Β΄ κόμη του Χόινμπουργκ, και είχε τέκνο:
- Φρειδερίκος Α΄ π.1300-1359, κόμης του Τσέλιε.
- Άννα του Σάνεκ (Ζόβνεκ).
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Milko Kos, Srednjeveška zgodovina Slovencev (Ljubljana: Slovenska matica, 1985), p. 260
- ↑ Rolanda Fugger Germadnik et al., Razstava Grofje Celjski (Celje: Pokrajinski muzej Celje, 1999), p. 13
- ↑ Janko Orožen Janko, Zgodovina Celja in okolice, 1. Del. (Celje, 1971), p. 126.
- ↑ Milko Kos, Srednjeveška zgodovina Slovencev (Ljubljana: Slovenska matica, 1985), p. 260
- ↑ Milko Kos, Zgodovina Slovencev od naselitve do reformacije (Ljubljana: Jugoslovanska knjigarna, 1933), p. 162-65.
- ↑ Vlado Habijan, Mejniki slovenske zgodovine (Ljubljana: Društvo 2000, 1997), p. 66.
- ↑ Kos, Srednjeveška zgodovina Slovencev, p. 261
- ↑ Milko Kos, Zgodovina Slovencev od naselitve do reformacije p. 164.