Ντμίτρι Μπαγκρατιόν
| Ντμίτρι Μπαγκρατιόν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13 Ιουνίου 1863 |
| Θάνατος | 21 Οκτωβρίου 1919 Αγία Πετρούπολη |
| Τόπος ταφής | Nikolskoe Cemetery of Alexander Nevsky Lavra |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Σχολή Ιππικού Νικολάου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Pyotr Bagration και Yelizaveta Rodzyanko |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | αντιστράτηγος/Ιππικό |
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Β΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (Οίκος των Ρομανώφ) |
Ο Ντμίτρι Πιότροβιτς Μπαγκρατιόν, ρωσικά: Дмитрий Петрович Багратион, (13 Ιουνίου 1863 – 21 Οκτωβρίου 1919) ήταν Ρώσος στρατηγός και στρατιωτικός συγγραφέας. Γόνος της Γεωργιανής βασιλικής οικογένειας Μπαγκρατιόνι - Μουχράνι, υπηρέτησε υπό την Αυτοκρατορική, την Προσωρινή και τη Σοβιετική Κυβέρνηση.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην οικογένεια τού πρίγκιπα Πιότρ Μπαγκρατιόν και της Γελιζαβέτα Ροτζιάνκο. Ήταν δισεγγονός τού στρατηγού Κίριλ Μπαγκρατιόν, εγγονού τού Γεωργιανού μονάρχη Ιεσσαί τού Κάρτλι, τού κλάδου Μουχράνι των Μπαγκρατιόνι. [1] Ο Ντμίτρι εκπαιδεύτηκε ως αξιωματικός ιππικού και έγραφε επίσης για τον στρατιωτικό Τύπο. Κατά τη διάρκεια τού Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διορίστηκε διοικητής της 1ης Ταξιαρχίας της Άγριας Μεραρχίας το 1914. Διετέλεσε δύο φορές εν ενεργεία διοικητής της μεραρχίας και έγινε αντιστράτηγος το 1916. Μετά την πτώση της ρωσικής μοναρχίας στην Επανάσταση τού Φεβρουαρίου, ο Μπαγκρατιόν έπαιξε ρόλο στην υπόθεση Kορνίλοφ τον Αύγουστο του 1917, στην οποία αποχώρησε από την υποστήριξη της προγραμματισμένης πορείας τού στρατηγού Aλεξάντρ Κρύμοβ κατά της ρωσικής Προσωρινής Κυβέρνησης στην Πετρούπολη. [2] Σύντομα, ο Μπαγκρατιόν απολύθηκε από τη διοίκηση πεδίου στην εφεδρεία τού στρατού. Υπό τη σοβιετική διοίκηση, εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό τον Δεκέμβριο του 1918. Το 1919 διηύθυνε την Ανώτατη Σχολή Ιππικού και έλαβε μέρος στην οργάνωση μονάδων ιππικού τού Κόκκινου Στρατού. Απεβίωσε την ίδια χρονιά και τάφηκε στη Λαύρα Aλεξάντερ Νέφσκι. [3] [4]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφευτηκε τη Βέρα Ζαχαρίνα (1883–1947), και απέκτησαν μία κόρη, τη Νίνα. Ο αδελφός του Αλέξανδρος (1862–1920), ο οποίος είχε αποσυρθεί από τη στρατιωτική θητεία ως υποστράτηγος το 1916, εκτελέστηκε από τη σοβιετική κυβέρνηση, ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία. Με τον θάνατο των αδελφών Μπαγκρατιόν, η ανώτερη, βασιλική γραμμή των Μπαγκρατιόνι-Μουχράνι εξέλιπε σε άρρενα μέλη. [1]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Dumin, S.V., επιμ. (1996). (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελ. 53. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ Mayzel, Matitiahu (1979). Generals and Revolutionaries: The Russian General Staff During the Revolution. Biblio-Verlag. σελίδες 89, 122. ISBN 3764811161.
- ↑ «князь Багратион Дмитрий Петрович [Prince Bagration, Dmitry Pyetrovich». Русская армия в Первой мировой войне [Russian Army in World War One] (στα Russian). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ Багратион Дмитрий Петрович 1863-1919 некрополь Александро-Невской Лавры