Κίριλ Μπαγκρατιόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κίριλ Μπαγκρατιόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
კირილე ბაგრატიონი (Γεωργιανά)
Γέννηση1750[1]
Θάνατος19 Απριλίουιουλ. / 1  Μαΐου 1828γρηγ.[2]
Τόπος ταφήςCemetery in Donskoy Monastery
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑλεξάντρα Γκολίκοβα
Βαρβάρα Χοβάνσκαγια
ΤέκναΝατάλια Μπαγκρατιόν
Αλεξάντρ Μπαγκρατιόν
Αλεξέι Κιρίλοβιτς Μπαγκρατιόν
ΓονείςΑλέξανδρος του Κάρτλι (απεβ. 1773)[1]
ΟικογένειαΟίκος του Μουχράνι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός

Ο Κίριλ (Κύριλλος) Μπαγκρατιόν, γεωργιανά: კირილე ბაგრატიონი Kιρίλε Μπαγκρατιόνι, ρωσικά: Кирилл Александрович Багратион‎‎ Kiίριλ Αλεξάντροβιτς Μπαγρατιόν, (1749 – 19 Απριλίου 1828) ήταν αυτοκρατορικός Ρώσος στρατηγός και αξιωματούχος γεωργιανής καταγωγής, καταγόμενος από τη βασιλική γραμμή των Μπαγκρατιόνι - Mουχράνι τού Kάρλι. Ήταν εγγονός τού βασιλιά Ιεσσαί τού Κάρτλι και θείος τού στρατηγού Πιότρ Μπαγκρατιόνι των Ναπολεόντειων Πολέμων.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού πρίγκιπα Αλεξάνδρου, φυσικού γιου τού βασιλιά Ιεσσαί τού Κάρτλι. Ο Κύριλλος ήταν εννέα ετών, όταν ο Αλέξανδρος έφυγε από το δυσμενές πολιτικό κλίμα στο Κάρτλι και ενώθηκε με τους μετανάστες συγγενείς του στη Ρωσία το 1759. Ο Κύριλλος και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ιβάν, ακολουθώντας τη ζωή τού πατέρα τους, μπήκαν στη ρωσική υπηρεσία. Ο Κύριλλος εγγράφτηκε στο Σύνταγμα Καραμπινιέρων του Πσκοφ ως φρουρός (wachtmeister) το 1767 και πολέμησε στον Ρωσο-τουρκικό πόλεμο 1768–74, τον οποίο τελείωσε ως λοχαγός. Από το 1776 έως το 1777, συμμετείχε στην υποταγή των Τατάρων της Κριμαίας και τελικά εκπροσώπησε τους ευγενείς της Κριμαίας στην αυλή της τσαρίνας Αικατερίνης Β΄. Προήχθη σε αντισυνταγματάρχη το 1786, ήταν παρών στην πολιορκία και τη σύλληψη τού Μπεντέρ κατά τη διάρκεια τού Ρωσο-τουρκικού πολέμου 1787–92 και διοικούσε μία εμπροσθοφυλακή στο σώμα τού στρατηγού Βίλχελμ Ντέρφελντεν κατά την εισβολή του 1792 στην Πολωνία. Ο Μπαγκρατιόν έγινε συνταγματάρχης το 1793 και κατατάχθηκε στο Τακτικό Σύνταγμα των Κοζάκων Τσουγκουγιέβσκι, το οποίο συνόδευσε στην Περσική αποστολή του 1796. Προήχθη σε υποστράτηγο το 1797 και τέθηκε επικεφαλής ενός συντάγματος ελαφρού πεζικού (jäger), στο οποίο δόθηκε το όνομά του το 1798. [3] [4]

Το 1800, ο πρίγκιπας Μπαγκρατιόν παραιτήθηκε από τον στρατό, λόγω επιδείνωσης της υγείας του και μετατέθηκε στη δημόσια υπηρεσία ως ιδιαίτερος σύμβουλος. Με αυτή την ιδιότητα, παρακολούθησε το τμήμα της Κυβερνώσας Γερουσίας της Μόσχας και στη συνέχεια τού ανατέθηκε η επιθεώρηση τού Κυβερνείου της Λευκορωσίας. Το 1805 μεταφέρθηκε στο 7ο Τμήμα της Γερουσίας και παρέμεινε μέλος της μέχρι τον θάνατό του στη Μόσχα, σε ηλικία 78 ετών, στις 19 Απριλίου 1828. Τάφηκε στο κοιμητήριο των Γεωργιανών ευγενών στο μοναστήρι Ντονσκόι. [3]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την πρώτη σύζυγό του Αλεξάνδρα Γκολίκοβα είχε τους πρίγκιπες:

  • Aλεξάντρ (1785–1837). Ήταν αξιωματικός τού ελαφρού πεζικού και συμμετείχε στον πόλεμο τού 1812 με τη Γαλλία τού Ναπολέοντα . Οι απόγονοι τού Kίριλ εξαφανίστηκαν σε αρσενική γραμμή με το τέλος των εγγονών τού Αλεξάνδρου: Ντμίτρι και Aλεξάντρ Μπαγκρατιόν, το 1919 και το 1920, αντίστοιχα.
  • Αλεξέι (1787–1824). Όπως ο μεγαλύτερος αδελφός του, ήταν αξιωματικός του ελαφρού πεζικού στον πόλεμο τού 1812. Ήταν νυμφευμένος με τη Ζωή Μαυροκορδάτου-Βακουρέσκου, με έξι παιδιά. Ένα από αυτά είναι ο:
    • Κωνσταντίνος Αλεξέεβιτς Μπαγκρατιόν.

Από τη δεύτερη σύζυγό του Βαρβάρα Χοβάνσκαγια είχε τους πρίγκιπες:

  • Νατάλια (1803–1873), παντρεύτηκε με έναν φυσικό γιο τού Λιβονιανού βαρόνου Άλμπεντιλ. Ο γιος της, Πιότρ Αλμπεντίνσκι (1826–1883), είχε μία επιτυχημένη σταδιοδρομία ως στρατηγός και πολιτικός στη ρωσική υπηρεσία.
  • Άννα (1804–1875), κυρία των τιμών της Αυτοκρατορικής Αυλής της Ρωσίας. Ήταν παντρεμένη με τον στρατηγό Nικολάι Γκοντέυν (1790–1856).
  • Ντάρια (1809–1831), απεβ. 22 ετών.
  • Πιότρ (γενν. 1811), απεβ. στη βρεφική ηλικία.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Багратіонъ» (Ρωσικά)
  2. «Багратіонъ» (Ρωσικά)
  3. 3,0 3,1 Sikharulidze, P. (1997). «ბაგრატიონი, კირილე» (στα Georgian). ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1 [Encyclopaedia Georgia, vol. 1]. Tbilisi, σελ. 320. Sikharulidze, P. (1997). "ბაგრატიონი, კირილე" [Bagrationi, Kiril]. ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1 [Encyclopaedia Georgia, vol. 1] (in Georgian). Tbilisi. p. 320.
  4. «Багратион, князь Кирилл Александрович» (στα Russian). Русский биографический словарь, Т. 2 [Russian Biographical Dictionary, vol. 1]. St. Petersburg. 1900.