Νίκος Κατσαλίδας
| Νίκος Κατσαλίδας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νίκος Κατσαλίδας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1949 Άνω Λεσινίτσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λογοτέχνης μεταφραστής ποιητής συγγραφέας |
Ο Νίκος Κατσαλίδας (αλβ: Niko Kacalidha, Άνω Λεσινίτσα, 1949) είναι Έλληνας λογοτέχνης και μεταφραστής.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπουδές και επαγγελματική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κατσαλίδας γεννήθηκε το 1949 στο χωριό Άνω Λεσινίτσα των Αγίων Σαράντα της Αλβανίας από οικογένεια Ελλήνων. Πατέρας του ήταν ο λαογράφος Γρηγόρης Κατσαλίδας, ο οποίος υπέστη διώξεις κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Μπεράτι όπου γνώρισε τον Ισμαήλ Κανταρέ με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στο πανεπιστήμιο των Τιράνων[1][2]. Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλολογίας και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος διετέλεσε λογοτεχνικός συντάκτης σε έντυπα της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας. Αργότερα εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα[1].
Παρουσία στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κατσαλίδας θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους και παραγωγικότερους λογοτέχνες της ελληνικής μειονότητας με έργο που περιλαμβάνει ποιήματα, δοκίμια και πεζά και που απευθύνεται τόσο στο ελληνικό όσο και στο αλβανικό κοινό. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με ποιήματα γραμμένα στα αλβανικά ενώ κατά τα επόμενα χρόνια έγγραψε και στην ελληνική γλώσσα[3]. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται τριάντα ποιητικές συλλογές, ένα μυθιστόρημα και μια συλλογή διηγημάτων[4]. Παράλληλα θεωρείται σημαντικός μεταφραστής καθώς έχει μεταφράσει στα αλβανικά, έργα λογοτεχνών όπως ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, η Δημουλά, ο Μόντης, ο Κουμανταρέας, ο Εγγονόπουλος κλπ[2].
Για την προσφορά του στα γράμματα έχει τιμηθεί με το βαλκανικό βραβείο "Αίμος" (Σόφια, 2001) και με την "Ασημένια πένα" του Υπουργείου Πολιτισμού της Αλβανίας ενώ το 2012 έλαβε από τον πρόεδρο της Αλβανικής Δημοκρατίας, Μπαμίρ Τόπι τον τίτλο του "Μεγάλου καλλιτέχνη". Ο Κατσαλίδας αποτελεί μέλος διαφόρων λογοτεχνικών ενώσεων και σωματείων.
Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κατσαλίδας υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ελληνικής μειονοτικής οργάνωσης "Ομόνοια". Την περίοδο 2001/2002 διετέλεσε, έπειτα από πρόταση της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ, υπουργός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενώ από το 2004 ως το 2008 υπηρέτησε ως διπλωμάτης και μορφωτικός σύμβουλος στην αλβανική πρεσβεία της Αθήνας[1][2][4].
Εργογραφία (ενδεικτική)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το μοιρολόι του βουρκωμένου βουνού. Γράμμα (1994).
- Κι η Σφίγγα μίλησε (1995).
- Τα εκατό εκατόφυλλα της Πούλιας (1997)
- Η πύλη των βοριάδων (1998)
- Χίλια κοχύλια (1999)
- Η πρώρα των άστρων (2001)
- Τα εραλδικά της Κίχλης (2008)
- Δαφνοπόταμο (2015)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Κατσαλίδας, Νίκος». biblionet.gr. BiblioNet. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ιντζέμπελης, Ελπιδοφόρος (28 Απριλίου 2015). «Νίκος Κατσαλίδας: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη». diastixo.gr. Διάστιχο. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016.
- ↑ Anteia Frantzi, Literature and National Consciousness of the Greek Minority in Northern Epirus, στο The Historical Review / La Revue Historique, Institute for Neohellenic Research, 2006, τόμος τρίτος, σ. 212-213.
- ↑ 4,0 4,1 «Αλβανία: Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας παρασημοφόρησε τον ποιητή Νίκο Κατσαλίδα». express.gr. ΕΞΠΡΕΣ. 9 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
|