Μοναδιαία πράξη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στα μαθηματικά, μοναδιαία πράξη ή και μοναδιαίος τελεστής είναι η πράξη ή ο τελεστής που έχουν μόνο ένα όρισμα ή τελεσταίο αντίστοιχα. Αντιστοιχεί σε μια συνάρτηση με μία είσοδο.

Συνήθως, οι μοναδιαίες πράξεις συμβολίζονται είτε με το σύμβολο πριν το όρισμα (π.χ. το +, - ή not), είτε με το σύμβολο μετά το όρισμα (π.χ. το παραγοντικό n!), είτε με συμβολισμό ως συνάρτηση (π.χ. sin(x), ή sin x). Στην περίπτωση της τετραγωνικής ρίζας, η οριζόντια γραμμή πάνω από το όρισμα επεκτείνεται για να καθορίσει το μέγεθος του ορίσματος, και έτσι δεν χρειάζονται παρενθέσεις.

Μοναδιαίο θετικό και αρνητικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μοναδιαίες πράξεις έχουν ένα μόνο όρισμα συνήθως αποτιμούνται πριν από κάθε άλλη πράξη. Για παράδειγμα, η μοναδιαία πράξη "αρνητικό":

3 − −2

Εδώ το πρώτο '-' συμβολίζει την δυαδική πράξη της αφαίρεσης, ενώ το δεύτερο σύμβολο '-' συμβολίζει τη μοναδιαία πράξη του αρνητικού, που εφαρμόζεται στο δύο. Η παραπάνω έκφραση γράφεται πιο καθαρά:

3 − (−2) = 5

Θεωρητικά υπάρχει και ένα μοναδιαίο θετικό πρόσημο για το 3, αλλά δεν χρειάζεται, αφού όλες οι απρόσημες τιμές θεωρούνται θετικές.

(+2) = 2

Το μοναδιαίο θετικό πρόσημο δεν αλλάζει την τιμή ενός αρνητικού αριθμού:

(+(−2)) = (−2)

Για να αλλάξει το πρόσημο της τιμής, χρησιμοποιείται το αρνητικό πρόσημο:

(−(−2)) = (+2)

Παραδείγματα μοναδιαίων πράξεων/τελεστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικά μια μοναδιαία πράξη σε ένα δεδομένο σύνολο "S" είναι μια συνάρτηση SS, που λέγεται και ενδομορφισμός του S.