Μιχαήλ Σφακιανάκης
| Μιχαήλ Σφακιανάκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1858 Βραχάσι Λασιθίου |
| Θάνατος | 1 Ιανουαρίου 1939 Ηράκλειο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λασιθίου) Νομάρχης Λασιθίου |
Ο Μιχαήλ Κ. Σφακιανάκης (1858 - 1η Ιανουαρίου 1939) ήταν αγωνιστής και πολιτικός από το Λασίθι. Ήταν πληρεξούσιος Μεραμπέλλου στη Συντακτική Συνέλευση (1899), βουλευτής στην Κρητική Βουλή (1901), βουλευτής Ευβοίας (Νοέμβριος 1910)[1], Νομάρχης Λασιθίου (1914), διορισμένος Δήμαρχος Αγίου Νικολάου και βουλευτής Λασιθίου (Δεκέμβριος 1915).[2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1858 στο Βραχάσι Λασιθίου και πατέρας του ήταν ο αγωνιστής Κωνσταντίνος Σφακιανάκης(οπλαρχηγός). Ακολούθησε νομικές σπουδές και μετά την επιστροφή του στην Κρήτη διορίστηκε Πρωτοδίκης Λασιθίου και το 1888 εξελέγη Γενικός Διοικητικός Σύμβουλος. Το 1892 με κίνδυνο να συλληφθεί και να φυλακιστεί πρωτοστάτησε σε τεράστια αντιφορολογική εξέγερση έφιππος, οδηγώντας τους διαδηλωτές στην Νεάπολη Λασιθίου. Προήδρευσε της Επαναστατικής Επιτροπής του Μιραμπέλλου και στα τέλη του 19ου αιώνα έλαβε μέρος σε μάχες στην Ιεράπετρα και στη Βάθεια. Χρημάτισε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης του Ακρωτηρίου Χανίων, όπου Προεδρεύων ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός του Ιωάννης Σφακιανάκης και υπήρξε υπεύθυνος για την διεθνή αναγνώριση της σημαίας της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας.
Ήταν μαζί με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Φούμη μέλος της αντιπροσωπείας των Κρητικών Επαναστάσεων, ενώπιον των αξιωματικών των Μεγάλων Δυνάμεων.[3]
Το 1912 πολέμησε στην Ήπειρο με σώμα ανταρτών εθελοντών που είχε σχηματίσει ο ίδιος και που αποτελείτο από προσκόπους.
Ο Μιχαήλ Σφακιανάκης ήταν ένας από τους πρώτους βουλευτές που εξελέγησαν στη Βουλή των Ελλήνων, καθώς εξελέγη βουλευτής
Λασιθίου με 8.866 ψήφους τον Μάιο του 1915.[4]
Τιμήθηκε από την πολιτεία με τον μεγαλόσταυρο του Σωτήρος για την δράση του και τις υπηρεσίες του στην πατρίδα.
Ήταν παντρεμένος με την θυγατέρα του Εμμ. Σκορδύλη, την αρχοντοπούλα Σοφία από την Φουρνή Μεραμβέλλου και απέκτησαν μια κόρη την Δέσποινα.
Απεβίωσε στο Ηράκλειο, στις 1 Ιανουαρίου 1939, ενώ η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935 (PDF). Αθήνα: Βουλή των Ελλήνων. 1986. σελ. 141 (αρ. 1552).
- ↑ 2,0 2,1 Ανατολή. 27 Μαΐου 1979.
- ↑ Βιογραφίες. Κρήτη, το αφιέρωμα. 10. Αθήνα: Αρσινόη. 1985. σελ. 177.
- ↑ «Οι πρώτες εκλογές στην Κρήτη, το 1915- Οι 23 βουλευτές ήταν όλοι βενιζελικοί- Ορκωμοσίες με βράκες! - Μια ιστορική φωτογραφία». candianews.gr. 20 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2015.
