Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς
Αυτοπροσωπογραφία
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1879[1]
Gostinica
Θάνατος28  Νοεμβρίου 1941
Ούζιτσε
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά[2][3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
γλύπτης
συγγραφέας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς (Γκοστίνιτσα, Σερβία, 24 Φεβρουαρίου 1879 – Ούζιτσε, Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, 28 Νοεμβρίου 1941) ήταν Σέρβος ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του Συλλόγου Ζωγράφων της Σερβίας (Udruženja likovnih umetnika Srbije). Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μιλοβάνοβιτς ήταν πολεμικός ζωγράφος της Ανώτατης Διοίκησης του Σερβικού Στρατού και, ως εκ τούτου, ζωγράφιζε πορτρέτα των Βοϊβόδων Ραντομίρ Πούτνικ, Ζιβόγιν Μίσιτς, Στέπα Στεπάνοβιτς και Πέταρ Μπόγιοβιτς, καθώς και του στρατηγού Παβλ Γιούρισιτς Στουρμ, του βασιλιά Πέτρου Α΄ της Σερβίας και του αντιβασιλέα Αλεξανδου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας. [4]

Ειρήνη (1917)

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1905, ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, στην οποία σπούδασε αρχικά υπό τη διεύθυνση του Λούντβιχ φον Χέρτεριχ και στη συνέχεια του Χιούγκο φιν Χάμπερμαν, ενός ζωγράφου ο οποίος φημιζόταν για τα πορτρέτα του. Ο Μιλοβάνοβιτς αποφοίτησε από την Ακαδημία το 1909. [5] Στη συνέχεια, ο Μιλοβάνοβιτς πήγε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πράγας όπου συναντήθηκε με αρκετούς συμπατριώτες του. [6]

Το 1912, ο Μιλοβάνοβιτς επέστρεψε στην πατρίδα του με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου και κατατάχθηκε στον στρατό ως εθελοντής. Άλλοι Σέρβοι καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι συνάδελφοί του Ντράγκομιρ Γκλίσιτς, Πέταρ Ρανόσοβιτς και Μίλαν Μιλοβάνοβιτς [6] ζωγράφιζαν και σχεδίαζαν επίσης στην πρώτη γραμμή. Το 1915, ο Μιλοβάνοβιτς συμμετείχε στην ιδιαίτερα δύσκολη υποχώρηση του σερβικού στρατού μέσω της Αλβανίας.

Ο Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς σκοτώθηκε στο Ούζιτσε στα τέλη Νοεμβρίου του 1941 από τους κομμουνιστές παρτιζάνους του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο οι οποίοι υποτίθεται ότι τον μπέρδεψαν με έναν Άγγλο κατάσκοπο. [7] Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την εποχή της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ο Μιλοβάνοβιτς επισκιάστηκε εντελώς, ενώ το όνομά του παραλείφθηκε βολικά από τις εγκυκλοπαίδειες που ήταν αφιερωμένες σε θέματα τέχνης. Και σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, οι αρχές του πολιτισμού στο Βελιγράδι απέδωσαν τους περισσότερους πίνακες του Μιχαΐλο Μιλοβάνοβιτς στον Μίλαν Μιλοβάνοβιτς. [8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00129553.
  2. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016935848. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  3. CONOR.SI. 9529955.
  4. Hirszfeld, Ludwik (2010). Ludwik Hirszfeld: The Story of One Life. σελ. 390. ISBN 9781580463386. 
  5. Keleč, Dragana (11 Μαρτίου 2013). «Mihailo Milovanović, zaboravljeni autor portreta srpskih vojvoda». Glas Srpske. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  6. 6,0 6,1 Jovanović, Miodrag· Milovanović, Mihailo (2001). Михаило Миловановић : [Албум]. Народни музеj у Беогрáду. σελίδες 98–100, 109. ISBN 978-8-67269-055-2. 
  7. Jovanović, Miodrag (2001). Mihailo Milovanović. ISBN 9788672690552. 
  8. «Legacy of painter Mihailo Milovanovic». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]