Ντράγκομιρ Γκλίσιτς
| Ντράγκομιρ Γκλίσιτς | |
|---|---|
| Γέννηση | 1 Μαρτίου 1872 ή 1872[1] Βάλιεβο[2] |
| Θάνατος | 17 Ιουνίου 1957 και 1957[1] Βελιγράδι[2] |
| Ιδιότητα | φωτογράφος[2], καλλιτέχνης[2] και ζωγράφος[2] |
Ο Ντράγκομιρ Γκλίσιτς (σερβικά : Драгомир Глишић) (Βέλιεβο 1 Μαρτίου 1872 - Βελιγράδι 17 Ιουνίου 1957) ήταν Σέρβος ζωγράφος και φωτογράφος των βαλκανικών πολέμων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε ζωγραφική στο Cyril Kutlik στη ζωγραφική σχολή από το 1895 έως το 1898. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία καλών τεχνών του Μονάχου από το 1899 έως το 1904. Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο εργάστηκε ως δάσκαλος σχεδίου στο Γ΄ γυμνάσιο αρρένων του Βελιγραδίου.
Ως κληρωτός συμμετείχε στην Βαλκανικούς πολέμους ως καλλιτέχνης του στρατιωτικού τμήματος του Δούναβη. Στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο συμμετείχε ως στρατιωτικός φωτογράφος του 7ου συντάγματος της πρώτης στρατιάς του τμήματος του Δούναβη μέχρι την υποχώρηση στην Κέρκυρα. Μέσα στις εκθέσεις ου παρουσιάζονται σκίτσα, σκηνές και σχέδια από την Θεσσαλονίκη και την εκεί παρουσία του Σερβικού στρατού , έπειτα διορίστηκε καλλιτέχνης πολέμου στην περιφέρεια του Μοράβα[3].
Τα 240 αρνητικά που έχουν διασωθεί καταγράφουν την περίοδο 1916-1918, και διατηρούνται στο φωτογραφικό αρχείο του στρατιωτικού μουσείου. Ηχογράφησε πολλά επεισόδια του πολέμου, κυρίως μοτίβα με παρασκήνιο: πρόσφυγες, στρατιωτική ζωή, το νοσοκομείο και τους τραυματίες, τα επιτελεία, διακοπές των μαχών και ξεκούραση των πολεμιστών κι άλλα. Αν και δεν είναι μεγάλο το φωτογραφικό υλικό περιλαμβάνει και εικόνες ζωγραφικής ή σχέδια, με παρόμοιο περιεχόμενο, είναι ένα από τα πιο πολύτιμα οπτικά ντοκουμέντα του σερβικού στρατού στο πρώτο παγκόσμιο πόλεμο .
Εκτός πολέμου ζωγράφισε τοπία νεκρή φύση και πορτρέτα. Έχει κάνει εκθέσεις στο Βελιγράδι το 1904 και το 1908, στο Σάμπατς το 1906 κτλ.. Μετά το θάνατό του έγιναν δύο εκθέσεις του έργου του: μια αναδρομική, στο Βελιγράδι το 1957, και μια έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφιών του πολέμου στο στρατιωτικό μουσείο στο Βελιγράδι το 1983. Τα έργα του διασώζονται στο στρατιωτικό μουσείο και εν μέρει από τους κληρονόμους του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1079821767. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1079821767. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020.
- ↑ Уметничком делатношћу, животом и радом Драгомира Глишића посебно се бавила Нада Шуица кустос Војног музеја, в.: Каталог уметнике збирке дела 1912-1918 из Војног музеја у Београду, 1982
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- З. Кулунџић, „Портрети београдских уметника : сликар Драгомир Глишић“, Београдске новине, 1939.
- Павле Васић, Драгомир Глишић 1872-1957 (каталог ретроспективне изложбе), Београд, 1957.
- Станислав Живковић, Београдски импресионисти, Београд, 1977.
- Нада Шуица, Драгомир Глишић: ратни период 1914-1918 (каталог). Београд, Војни музеј, 1983.
- Гордана Видаковић, „Фотографије Драгомира Глишића од 1914-1918", Фото кино ревија, бр. 1 (1984), стр. 30.
- Угљеша Рајчевић, „Драгомир Глишић“, Енциклопедија Југославије, Загреб, Југославенски лексикографски завод (ЈЛЗ), 1986. том 4 (Е—ХРВ), стр 416.
- Миланка Тодић, Историја српске фотографије 1839-1940. Београд : Просвета; Музеј примењене уметности, 1993, стр. 63.
- Горан Малић, „Моменти рата за историју“, Политика, год. XCVI, бр. 30689 (3. 4. 1999).
- Предраг Драгојевић, Драгомир Глишић (1872-1957), слике: дијалог са модерном уметношћу. Београд, 2000.
- Марина Зековић, Ратни сликари, фотографи аматери и дописници фотографи у српској војсци 1914-1918, Београд : Војни музеј, 2001, стр. 56-59.
- Горан Малић, Летопис српске фотографије 1839-2008. Београд : Фотограм, 2009.
|