Μικρό Δέρειο Έβρου
Συντεταγμένες: 41°19′N 26°6′E / 41.317°N 26.100°E
| Μικρό Δέρειο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Έβρου |
| Δήμος | Σουφλίου |
| Δημοτική Ενότητα | Ορφέα |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Νομός Έβρου |
| Υψόμετρο | 450 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 91 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 680 04 |
| Τηλ. κωδικός | 25540 |
Το Μικρό Δέρειο είναι χωριό και κοινότητα του Δήμου Σουφλίου[1][2] και βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της περιφερειακής ενότητας Έβρου στην Ελλάδα. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Ερυθροπόταμου, στα ανατολικά της Ροδόπης σε υψόμετρο 110 μέτρα[1]. Τα σύνορα με τη Βουλγαρία βρίσκονται 5 χιλιόμετρα βόρεια. Το Μικρό Δέρειο βρίσκεται δίπλα στην Εθνική Οδό 53. Το 2011 ο πληθυσμός του χωριού ήταν 158 κάτοικοι και 1.903 κάτοικοι στην ομώνυμη δημοτική κοινότητα,[3] καθιστώντας την την πολυπληθέστερη κοινότητα της δημοτικής ενότητας Ορφέα του δήμου Σουφλίου. Το παλιό του όνομα ήταν Κιουτσούκ Ντερβέν.
Η κοινότητα αποτελείται από τα χωριά Μικρό Δέρειο, Γέρικο, Γονικό, Μέγα Δέρειο, Πετρόλοφος, Ρούσσα και Σιδηροχώρι.[4]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός χωριού | Πληθυσμός δημοτικής κοινότητας |
|---|---|---|
| 1878 | 256 | - |
| 1912 | 220 | - |
| 1920 | 180 | - |
| 1981 | - | 2.067 |
| 1991 | 296 | - |
| 2001 | 252 | 2.103 |
| 2011 | 158 | 1.903 |
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χωριό ιδρύθηκε από τους Βούλγαρους τον 12ο αιώνα, και ήταν γνωστό ως Μαλούκ Ντερβέντ (Малък Дервент) στα βουλγαρικά. Σύμφωνα με τον Αναστάς Ραζμποΐνικοβ, ο πληθυσμός του το 1830 ήταν 210 βουλγαρικές οικογένειες/σπίτια, 256 το 1878 και 220 το 1912 εκ των οποίων 200 βουλγαρικές εξαρχίες. Σύμφωνα με τον καθηγητή Λιουμπόμιρ Μιλέτιτς, ο πληθυσμός του το 1912 ήταν περίπου 200 βουλγαρικές οικογένειες. Μετά από σύντομη περίοδο βουλγαρικής κυριαρχίας μεταξύ του 1913 και του 1919, έγινε μέρος της Ελλάδας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 20. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 100.
- ↑ «Δήμος Σουφλίου - Κοινότητες». www.soufli.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10491 (σελ. 17 του pdf)
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021.