Μαρία Φαδρίκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Φαντρίκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1370
Θάνατος1395
Αδριανούπολη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒαγιαζήτ Α΄
ΓονείςΛουδοβίκος Φαντρίκ και Ελένη Καντακουζηνή

Η Μαρία Φαδρίκ (Maria Fadrique) (1370-1395) ήταν Κόμισα των Σαλώνων υποτελείς του Δουκάτου των Αθηνών την χρονική περίοδο 1382–1394 υπό την επιτροπεία της μητέρας της. Ήταν κόρη του Λουδοβίκου Φαδρίκ και της Ελένης Κατακουζηνής, και ανιψιά των Δεσποτών του Μυστρά και των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας της, το 1382, λίγο πριν πεθάνει και με προτροπή του Πέτρου Δ΄ της Αραγωνίας, την αρραβώνιασε με τον νεαρό γιό του στρατηγού Ροκαβέρτη. Σαν γαμήλιο δώρο ο Πέτρος Δ΄ είχε υποσχεθεί ισόβεια παραχώρηση του Σιδηρόκαστρου και της Λαμίας στον πατέρα Ροκαβέρη, τον οποίο θεωρούσε πολύ ικανό διοικητή για τις κτήσεις του. Εξάλλου η κομητεία αυτή βρισκόταν σε στρατηγική θέση άμυνας έναντι των Τούρκων, οι οποίοι βρισκόντουσαν μίας μέρας απόσταση από τις Νέες Πάτρες.[1][2]

Πριν το φθινόπωρο του 1382, ο Ροκαβέρτης έφυγε από την Ελλάδα για να διεκδικήσει κτήσεις από την νεαρή βασίλισσα Μαρία στη Σικελία και ο αρραβώνας ακυρώθηκε.[3][4] Στην ακύρωση του αρραβώνα συνέβαλε και ο Πέτρος Δ΄, που δεν υποστήριζε πλέον τον πατέρα Ροκαβέρτη, επειδή είχε ταχθεί με το μέρος του γιου του Ιωάννη Α΄ με τον οποίο είχε οικογενειακές διαφορές.[5][6]

Γύρω στις αρχές του 1385, Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι πρότεινε στην μητέρα της να την αρραβωνιάσει με τον αδελφό της συζύγου του Πέτρο Σακαρένο φεουδάρχη στην Εύβοια. Η χήρα κόμισσα Ελένη αρνήθηκε, λόγο της ανώτερης καταγωγής της από την οικογένεια των Κατακουζινών και την αρραβώνιασε με τον Σέρβο βασιλιά Στέφανο Δουσάν που ήταν και κύριος της Θεσσαλίας.[7][8] Ο αρραβώνας με τον Σέρβο προκάλεσε αντιδράσεις τόσο από τους Έλληνες, όσο και από τους Φράγκους των Σαλώνων και επικράτησε αναστάτωση. Ο Νέριο επωφελούμενος της αναστάτωσης επιτέθηκε στα Σάλωνα κι έπειτα στο Δουκάτο των Αθηνών, το οποίο και κατέλαβε ανακηρύσσοντας εαυτόν Δούκα.[7][8] Η Μαρία μαζί με την μητέρα της Ελένη αντέταξαν ισχυρή άμυνα και κράτησαν την εξουσία τους στα Σάλωνα για 6 ακόμα έτη.

Η προίκα της την είχε κάνει περιζήτητη νύφη. Το 1387, ο νέος βασιλιάς της Ισπανίας Ιωάννης Α΄, γιος και διάδοχος του Πέτρου Δ΄, σε επιστολή του προς την μητέρα της, που αφορούσε το δουκάτο των Αθηνών εκτός των άλλων της προτείνει να ξαναρραβωνιάσει την Μαρία με τον Ροκαβέρτη. Η Μαρία όμως ήταν ακόμα αρραβωνιασμένη με τον Σέρβο βασιλιά.[9]

Το 1394 πέθανε η μητέρα της Ελένη και στις 20 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς η Μαρία παντρεύτηκε τον Βαγιαζίτ Α΄, πέθανε το επόμενο έτος (1395)[10].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 320
  2. Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 455
  3. Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 455-456
  4. Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 320-321
  5. Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 457
  6. Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 321
  7. 7,0 7,1 Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 459
  8. 8,0 8,1 Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 323
  9. Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 460
  10. «Γενεαλογικό δένδρο της Μαρίας Φαντρίγκ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2013. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]