Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος
Γεωγραφία
Χώρα
Νήσος των Χριστουγέννων
Μεγαλύτερη πόληΦλάινγκ Φις Κόουβ
Ανατολικό Τιμόρ
Μεγαλύτερη πόληΝτίλι
Ινδονησία
Μεγαλύτερη πόληΤζακάρτα
Μαλαισία
Largest cityΚούτσινγκ ή Κότα Κιναμπάλου
Παπούα Νέα Γουινέα
Largest cityΠορτ Μόρεσμπι
Φιλιππίνες
Largest cityΜανίλα
Σιγκαπούρη[1]
Largest cityΣιγκαπούρη
Μπρουνέι
Largest cityΜπαντάρ Σερί Μπεγκαβάν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος (μαλαϊκά & ινδονησιακά: Kepulauan Melayu, ταγκάλογκ: Kapuluang Malay) είναι το αρχιπέλαγος που βρίσκεται ανάμεσα στη χερσόνησο της Ινδοκίνας και την Αυστραλία. Επίσης ονομάζεται Μαλαϊκός Κόσμος, Ινδοαυστραλιανό Αρχιπέλαγος, Ανατολικές Ινδίες, Νουσαντάρα, Αρχιπέλαγος των Μπαχαρικών, και άλλα ονόματα με την πάροδο του χρόνου. Το όνομα δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή έννοια του Μαλαϊκού είδους τον 19ο αιώνα, και αργότερα με βάση την κατανομή των Αυστρονησιακών γλωσσών.[2]

Βρίσκεται ανάμεσα στον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό, αριθμεί πάνω από 25.000 νησιά και είναι το μεγαλύτερο αρχιπέλαγος ανά έκταση, και τέταρτο στον αριθμό νησιών στον κόσμο. Περιλαμβάνει το Μπρουνέι, τη Σιγκαπούρη, την Ανατολική Μαλαισία, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και το Ανατολικό Τιμόρ.[3] Το νησί της Νέας Γουινέας, συνήθως αποκλείεται από τους ορισμούς του Αρχιπελάγους της Μαλαισίας, αν και το Ινδονησιακό δυτικό τμήμα του νησιού μπορεί να περιλαμβάνεται. Ο όρος είναι σε μεγάλο βαθμό συνώνυμος με τη θαλάσσια Νοτιοανατολική Ασία.[4]

Ετυμολογία και ορολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος προέρχεται από την Ευρωπαϊκή έννοια του Μαλαϊκού είδους, το οποίο αναφέρεται στους ανθρώπους που κατοικούσαν σε αυτό που είναι τώρα το Μπρουνέι, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, την Ινδονησία (με εξαίρεση τη Δυτική Νέα Γουινέα), τις Φιλιππίνες και το Ανατολικό Τιμόρ. Η φυλετική έννοια προτάθηκε από Ευρωπαίους εξερευνητές με βάση τις παρατηρήσεις τους από την επίδραση της εθνοτικής Μαλαϊκής αυτοκρατορίας, Σριβιτζάγια, η οποία έδρευε στο νησί της Σουμάτρα στη δυτική Ινδονησία.[5]

Το ιστιοφόρο Πινίσι εξερευνεί το νησί Κομόντο, μέρος των Νήσων Μικρών Σούνδων

Τον 19ο αιώνα, ο φυσιοδίφης Άλφρεντ Γουάλας, χρησιμοποίησε τον όρο "Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος", ως τίτλος του επιδραστικού βιβλίου που τεκμηρίωνε τις σπουδές του στην περιοχή. Ο Γουάλας, ανέφερε επίσης την περιοχή ως "Ινδικό Αρχιπέλαγος" και "Ινδο-Αυστραλιανό" Αρχιπέλαγος.[6][7] Περιλάμβανε στην ίδια περιοχή τα Νησιά του Σολομώντα και τη Χερσόνησο της Μαλαισίας λόγω φυσιογραφικών ομοιοτήτων. Όπως σημείωσε ο Γουάλας,[8] υπάρχουν επιχειρήματα για τον αποκλεισμό της Παπούας Νέας Γουινέας για πολιτιστικούς και γεωγραφικούς λόγους: Πολιτισμικά, η Παπούα Νέα Γουινέα είναι αρκετά διαφορετική από τις άλλες χώρες της περιοχής, και το νησί της Νέας Γουινέας γεωλογικά δεν αποτελεί μέρος της ηπείρου της Ασίας, ενώ τα νησιά της Υφαλοκρηπίδας Σούντα αποτελούν μέρος της Ασίας (βλ. Αυστραλία).

Το αρχιπέλαγος ονομαζόταν "Ανατολικές Ινδίες"[9] από τα τέλη του 16ου αιώνα και σε όλη την Ευρωπαϊκή αποικιακή εποχή. Εξακολουθεί να αναφέρεται μερικές φορές ως τέτοια, αλλά ευρύτερες χρήσεις του όρου "Ανατολικές Ινδίες" συμπεριλάμβαναν την Ινδοκίνα και την Ινδική υποήπειρο. Η περιοχή ονομάζεται "Νουσαντάρα" στις Ινδονησιακές και Μαλαϊκές γλώσσες.[10] Η περιοχή επίσης αναφέρεται ως "Ινδονησιακό αρχιπέλαγος".[11][12] Ο όρος "θαλάσσια Νοτιοανατολική Ασία" είναι σε μεγάλο βαθμό συνώνυμος, που καλύπτει τόσο τα νησιά στη Νοτιοανατολική Ασία και τις κοντινές σαν νησί κοινότητες, όπως αυτές που υπάρχουν στη Χερσόνησο της Μαλαισίας.[13]

Ένα από τα εκατοντάδες ακατοίκητα νησιά των Φιλιππίνων.

Η χερσαία και θαλάσσια έκταση του αρχιπελάγους υπερβαίνει τα 2 εκατ. χλμ2. Τα περισσότερα από 25.000 νησιά του αρχιπελάγους περιλαμβάνουν πολλά μικρότερα αρχιπελάγη.[14]

Οι μεγάλες ομάδες είναι:

Τα επτά μεγαλύτερα νησιά είναι η Νέα Γουινέα, το Βόρνεο, η Σουμάτρα, το Σουλαουέζι και η Ιάβα στην Ινδονησία, και το Λουσόν και το Μιντανάο στις Φιλιππίνες.

Γεωλογικά, το αρχιπέλαγος είναι μια από τις πιο ενεργές ηφαιστειακές περιοχές του κόσμου. Υπάρχουν πολλά ηφαίστεια, ειδικά στην Ιάβα, Σουμάτρα και στις Νήσους Μικρές Σούνδες όπου βρίσκονται τα περισσότερα ηφαίστεια πάνω από 3.000 μέτρα. Οι τεκτονικές εξυψώσεις επίσης παράγουν μεγάλα βουνά, συμπεριλαμβανομένων του υψηλότερου Όρους Κιναμπάλου στο Σαμπάχ της Μαλαισίας με υψόμετρο 4.095,2 μέτρα και το Πούντσακ Τζάγια στην Παπούα της Ινδονησίας στα 4.884 μέτρα. Άλλα ψηλά βουνά στο αρχιπέλαγος περιλαμβάνουν το Πούντσακ Μαντάλα στην Ινδονησία με υψόμετρο 4.760 μέτρων και το Πούντσακ Τρικόρα στην Ινδονησία με υψόμετρο 4.750 μέτρων.

Το κλίμα σε όλο το αρχιπέλαγος είναι τροπικό, λόγω της θέσης του στον ισημερινό.

Η γραμμή Γουάλας μεταξύ της Αυστραλιανής και της Νοτιοανατολικοασιατικής πανίδας. Τα βαθιά νερά του Στενού Λομπόκ ανάμεσα στο Μπαλί και Λομπόκ σχηματίζουν ένα φράγμα υδάτων ακόμη και όταν η χαμηλότερη στάθμη της θάλασσας συνέδεε τα τώρα χωρισμένα νησιά και ξηρές σε κάθε πλευρά.

Ο Γουάλας χρησιμοποίησε τον όρο Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος ως τίτλο του επιδραστικού βιβλίου που καταγράφει τις σπουδές του στην περιοχή. Πρότεινε αυτό που θα γίνει γνωστό ως «Γραμμή Γουάλας», ένα σύνορο που χωρίζει τη χλωρίδα και την πανίδα της Ασίας και της Αυστραλίας. Το όριο της εποχής των παγετώνων ήταν σχηματιζόταν από τα στενά βαθιών νερών μεταξύ του Βόρνεο και του Σουλαουέζι, και μέσα από το στενό Λομπόκ μεταξύ του Μπαλί και του Λομπόκ. Αυτό θεωρείται πλέον τα δυτικά σύνορα της μεταβατικής ζώνης της Γουαλλασίας μεταξύ των ζωογεωγραφικών περιοχών της Ασίας και της Αυστραλίας. Η ζώνη έχει ένα μείγμα από είδη ασιατικής και αυστραλιανής προέλευσης, και δικά του ενδημικά είδη.

Πάνω από 380 εκατομμύρια άτομα ζουν στην περιοχή, ενώ τα 12 πιο πυκνοκατοικημένα νησιά είναι τα παρακάτω:

Οι άνθρωποι που ζουν εκεί είναι κυρίως από Αυστρονησιακές υποομάδες και αντίστοιχα ομιλούν δυτικές Μαλαιο-Πολυνησιακές γλώσσες. Οι κύριες θρησκείες στην περιοχή αυτή είναι το Ισλάμ, ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός και ο παραδοσιακός ανιμισμός.

Πολιτισμικά, συχνά η περιοχή ονομάζεται[ποιος;] ως μέρος της "Μακρότερης Ινδίας" ή Μεγαλύτερη Ινδία—τα Ινδοποιημένα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας του Κοέντες το αναφέρει ως "Νησιωτική Νοτιοανατολική Ασία".[15]

  1. Wallace, Alfred Russel (1869). The Malay Archipelago. London: Macmillan and Co. σελ. 16. Chapter II. Singapore. ...The native Malays are usually fishermen and boatmen... 
  2. Wallace, Alfred Russel (1869). The Malay Archipelago. London: Macmillan and Co. σελ. 1. 
  3. Encyclopædia Britannica. 2006. Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc.
  4. "Maritime Southeast Asia Αρχειοθετήθηκε 2007-06-13 στο Wayback Machine. Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. ." Worldworx Travel. Accessed 26 May 2009.
  5. Reid, Anthony. Understanding Melayu (Malay) as a Source of Diverse Modern Identities. Origins of Malayness, Cambridge University Press, 2001. Retrieved on March 2, 2009.
  6. Wallace, Alfred Russel (1863). «On the Physical Geography of the Malay Archipelago». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2009. 
  7. Wallace, Alfred Russel (1869). The Malay Archipelago. London: Macmillan and Co. σελ. 2. 
  8. Wallace, Alfred Russel (1869). «40: The Races of Man in the Malay Archipelago». The Malay Archipelago. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2018. 
  9. OED first edition: A geographical term, including Hindostan, Further India, and the islands beyond with first found usage 1598
  10. Echols, John M.· Shadily, Hassan (1989). Kamus Indonesia Inggris (An Indonesian-English Dictionary) (1st έκδοση). Jakarta: Gramedia. ISBN 979-403-756-7. ; Moores, Eldridge M.· Fairbridge, Rhodes Whitmore (1997). Encyclopedia of European and Asian regional geology. Springer. σελ. 377. ISBN 0-412-74040-0. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2009. 
  11. Friedhelm Göltenboth (2006) Ecology of insular Southeast Asia: the Indonesian Archipelago Elsevier, (ISBN 0-444-52739-7), (ISBN 978-0-444-52739-4)
  12. Modern Quaternary Research in Southeast Asia, Volume 1
  13. Shaffer, Lynda (1996). Maritime Southeast Asia to 1500. M.E. Sharpe. σελ. xi. ISBN 1-56324-144-7. 
  14. Philippines : General Information. Government of the Philippines. Retrieved 2009-11-06; International Monetary Fund (April 2006). World Economic Outlook Database. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2006-10-05.; «Indonesia Regions». Indonesia Business Directory. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2007. 
  15. Coedes, G. (1968) The Indianized states of Southeast Asia Edited by Walter F. Vella. Translated by Susan Brown Cowing.Canberra : Australian National University Press. Introduction... The geographic area here called Farther India consists of Indonesia, or island Southeast Asia....

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]