Λοριάν

Λοριάν
Σημαία Σφραγίδα Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	διαμέρισμα του Λοριάν, Καντόνιο του Λοριάν-Σαντρ, καντόνιο του Λοριάν-Νορ, καντόνιο του Λοριάν-Συντ, Μορμπιάν και Lorient Agglomeration
• Δήμαρχος του Λοριάν	Νορμπέρ Μεταιρί
Ταχυδρομικός κώδικας	56100
Κωδικός Κοινότητας	56121
Πληθυσμός	57.846 (1  Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	17,48 km²
Υψόμετρο	0 μέτρο και 46 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Λοριάν 47°44′45″N 3°21′59″W
Ιστότοπος	https://www.lorient.bzh/, https://www.lorient.bzh/bzh και https://demat.lorient.bzh
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Λοριάν (γαλλικά: Lorient ή L'Orient‎‎, βρετονικά: An Oriant‎‎) είναι πόλη και σημαντικό λιμάνι στην βορειοδυτική Γαλλία, στο διαμέρισμα (département) Μορμπι(χ)άν (Morbihan) της περιοχής της Βρετάνης. Βρίσκεται σε ένα μεγάλο φυσικό όρμο, στον οποίο οι ποταμοί Μπλαβέ (Blavet) και Σκορφ (Scorff) εκβάλλουν στον Ατλαντικό ωκεανό.

Συνοπτική ιστορία

Στην ευρύτερη περιοχή ανευρίσκονται μεγαλιθικά μνημεία της Παλαιολιθικής εποχής και συγκεκριμένα στις περιοχές Kerguelen, Kerroch, Quéven, Gâvres, Riantec και Gruguellic, τα οποία πιστεύεται ότι δημιουργούσαν οι κάτοικοί της για να τιμήσουν τους θεούς τους.

Τον 5ο αιώνα οι Βρετόνοι, κελτικό φύλο, εκδιωγμένοι από τις Βρετανικές νήσους από τους Σάξωνες και τους Νορμανδούς αποβιβάζονται στην χερσόνησο της Αρμορικής και εγκαθίστανται σε αυτήν.

Τον 15ο αιώνα και ενώ η Λοριάν ως πόλη δεν υφίσταται ακόμη, στις όχθες του Σκορφ κτίζεται η μικρή εκκλησία του St. Christophe. Λίγο αργότερα, το 1590, κατά την διάρκεια των θρησκευτικών πολέμων, οι Ισπανοί κατασκευάζουν κατά μήκος της ακτής της Βρετάνης πολυάριθμα οχυρά. Ένα από αυτά, το Οχυρό του Αετού (fort de l’Aigle) θα αποτελέσει το κάστρο του παρακείμενου Πορ Λουΐ (Port-Louis) στην είσοδο του όρμου της Λοριάν.

Το λιμάνι του Λοριάν τον 18ο αιώνα. Πίνακας του Jean-François Hue

Στα 1664 η γαλλική «Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών», δημιούργημα του Ζαν-Μπατίστ Κολμπέρ (Jean-Baptiste Colbert) κατασκευάζει στο Πορ Λουΐ αποθήκες και άλλες εγκαταστάσεις. Η στενότητα του χώρου στο Πορ Λουΐ αναγκάζει την εταιρεία να κατασκευάσει τα ναυπηγεία της σε μια ως τότε έρημη περιοχή με την ονομασία Faouëdic. Το 1666 δημιουργείται η Λοριάν, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Εταιρείας: Τα ναυπηγεία φέρνουν κόσμο να εργαστεί σε αυτά και το εμπόριο γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη. Επιπλέον, τόσο ο Λουδοβίκος ο 14ος όσο και ο Κολμπέρ ήθελαν να δημιουργήσουν μια βάση - ναύσταθμο και για εμπορικά αλλά και για πολεμικά σκάφη. Από τα ναυπηγεία που κατασκευάστηκαν στην περιοχή, το 1669 βγήκε το πρώτο ναυπηγημένο πλοίο, το οποίο ονομάστηκε «Soleil d’Orient» (Ήλιος της Ανατολής). Το 1737 κατασκευάστηκε μια σειρά από ναυτικές σημάνσεις (φάρους) για τη διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας. Το 1746 οι Βρετανοί πραγματοποίησαν επιδρομή για την καταστροφή του γαλλικού ναυστάθμου.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Το καλό λιμάνι και η γειτνίασή του με τον Ατλαντικό ώθησαν το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό να κατασκευάσει εκεί βάση για τα υποβρύχιά του. Οι βάσεις των γερμανικών υποβρυχίων βρίσκονταν στη Βόρεια θάλασσα, γεγονός που τα υποχρέωνε να διανύουν μεγάλη απόσταση προκειμένου να συμμετάσχουν στη μάχη του Ατλαντικού. Έτσι το 1940, ύστερα από την κατάληψη της Γαλλίας από τους Ναζί, στήθηκαν "ανοικτές" βάσεις στην Λοριάν και σε άλλα γαλλικά λιμάνια. Η RAF όμως πραγματοποίησε επιδρομή κατά της Λοριάν στις 27 Σεπτεμβρίου 1940 και η καταστροφή που επακολούθησε έπεισε τους Ναζί ότι ήταν απαραίτητη η δημιουργία οχυρωμένης βάσης. Η Οργάνωση Τοτ απέστειλε μια ομάδα για να αναζητήσει κατάλληλο μέρος για την δημιουργία μιας βάσης κάτω από προστατευτικό μπετόν, στην οποία τα υποβρύχια θα μπορούσαν να ελλιμενίζονται, να υφίστανται επισκευές και να ανεφοδιάζονται. Ύστερα από διερεύνηση αρκετών περιοχών, η ομάδα μελέτης κατέληξε στην επιλογή της χερσονήσου Κερομάν (Keroman), στην οποία επίταξαν έκταση 20 εκταρίων. Οι εργασίες άρχισαν στις 2 Φεβρουαρίου 1941 με την κατασκευή του υποστέγου Κ1 (Keroman I, διαστάσεις 119,5 m μήκος, 85 m πλάτος και 18,5 m ύψος με πάχος οροφής 3,5 m), ενώ τρεις μήνες αργότερα άρχισε η κατασκευή του δεύτερου υποστέγου (Keroman II, διαστάσεις 128 m μήκος, 138 m πλάτος και 18,5 m ύψος με πάχος οροφής 3,5 m) και του τρίτου (Keroman III, διαστάσεις 138 m μήκος, 170 m πλάτος και 20 m ύψος, με πάχος οροφής κυμαινόμενο από 6,5 ως 7,4 m) τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Το τελευταίο υπόστεγο άρχισε να χρησιμοποιείται το 1943. Για την κατασκευή των υποστέγων χρησιμοποιήθηκαν 15.000 άνδρες από σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης και περίπου 2.000 φορτηγά. Λόγω του σκληρού πετρώματος δεν ήταν δυνατή η εκσκαφή υγρής δεξαμενής επισκευών κι έτσι επιλέχθηκε η ξηρή δεξαμενή (dry dock).

Τα υπόστεγα - βάσεις των γερμανικών υποβρυχίων

Το υπόστεγο ΙΙΙ ήταν άμεσα προσβάσιμο μέσω του ποταμού. Στα άλλα δύο τα υποβρύχια εισέρχονταν μέσω ενός συστήματος από ράγες, πάνω στις οποίες ολίσθαιναν. Πλάι στα υπόστεγα κατασκευάστηκαν έξι οχυρά, στα οποία αποθηκεύονταν οι τορπίλες και γύρω από την ευρύτερη περιοχή κατασκευάστηκαν πολλές "φωλεές" αντιαεροπορικών σε σημείο που οι Γερμανοί να κάνουν λόγο για το "φρούριο Λοριάν" (Festung Lorient). Η δημιουργία τόσο σημαντικής βάσης οδήγησε τον Ναύαρχο Καρλ Ντένιτς να μεταφέρει στην Λοριάν το αρχηγείο διοίκησης των υποβρυχίων επί 17 μήνες (το αρχηγείο μεταφέρθηκε στο Παρίσι ύστερα από επιδρομές στην Λοριάν, διότι κρίθηκε ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη ασφάλεια). Η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς το 1944 και ανοικοδομήθηκε μετά την λήξη του Πολέμου.

Τα υπόστεγα χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα από το Γαλλικό Ναυτικό, αν και υπάρχει σκέψη πώλησής τους με άγνωστο το μέλλον τους. Η κατεδάφισή τους κρίνεται ασύμφορη.

Οικονομία, μεταφορές

Η πόλη στηρίζει την οικονομία της στο λιμάνι της, σημαντικό για αλιευτικά σκάφη ανοικτής θάλασσας. Το λιμάνι μπορεί επίσης να δεχτεί μεγάλα επιβατηγά και φορτηγά σκάφη. Παλαιότερα αποτελούσε σημαντικό ναύσταθμο του Γαλλικού Ναυτικού, σήμερα οι περισσότερες από τις παλαιές εγκαταστάσεις έχουν εγκαταλειφθεί.

Σημαντικός για την πόλη είναι και ο τουρισμός. Αν και σε ορισμένους ιστοχώρους αναφέρεται ως "καταθλιπτικό λιμάνι" ("A functional, rather depressing port today"), στην πόλη υπάρχουν αρκετές μαρίνες για τον ελλιμενισμό γιωτ, ενώ κάθε χρόνο διοργανώνεται εκεί το Διακελτικό Φεστιβάλ (Festival Interceltique de Lorient) που προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών (700.000 άτομα το 2009).

Δυτικά της πόλης βρίσκεται το αεροδρόμιο της πόλης, με το οποίο εξασφαλίζεται αεροπορική σύνδεση με το Παρίσι και τη Λυών. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχουν απευθείας πτήσεις από/προς Ιρλανδία.

Από τον σιδηροδρομικό σταθμό (Gare de Lorient) εξασφαλίζεται σιδηροδρομική σύνδεση της Λοριάν με τις πόλεις Ναντ, Ρεν, Καμπέρ και Παρίσι (απ' όπου απέχει περίπου 4 ώρες με συρμό TGV). Καλύπτονται, επίσης, αρκετοί τοπικοί προορισμοί.

Το σημαντικότερο ίσως αξιοθέατο της πόλης είναι οι οχυρές βάσεις στην χερσόνησο Κερομάν. Προσφέρεται, επίσης, για θαλάσσιο περίπατο η επίσκεψη στο νησί που βρίσκεται στην είσοδο του όρμου, το Γκρουά.