Κρητικά Κέρκυρας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 39°23′36.38″N 20°3′10.69″E / 39.3934389°N 20.0529694°E
| Κρητικά | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Νότιας Κέρκυρας |
| Δημοτική Ενότητα | Λευκιμμαίων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Επτάνησα |
| Υψόμετρο | 35 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 409 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 490 80 |
| Τηλ. κωδικός | 26620 |
Τα Κρητικά είναι χωριό στη περιοχή της Λευκίμμης στη νοτιοδυτική άκρη της Κέρκυρας 44 χιλιόμετρα από την πόλη. Ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Νεοχωρίου του Δήμου Νότιας Κέρκυρας. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 426 κατοίκους. Κοντά στο χωριό υπάρχει μεγάλη παραλία, προσβάσιμη από ένα μονοπάτι.
Απαντά σε έγγραφα το 1350 ως Κρητικά και το 1450 ως Κρητικά Νεοχωρίου, Πυριτολιθικά εργαλεία, που βρέθηκαν στην περιοχή, μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία από την προϊστορική εποχή. Ο Γιόζεφ Παρτς αναφέρει ως περίοδο ίδρυσης του χωριού τον 14ο αι. Βάσει άλλων στοιχείων, η ίδρυσή του χρονολογείται τον 9ο αι., ενδεχομένως δε το έτος 824, οπότε πολλοί κάτοικοι της Κρήτης, μετά την κατάληψή της από τους Σαρακηνούς, μετανάστευσαν σε άλλα νησιά. Κατά την παράδοση, οι πρώτοι οικιστές κατάγονταν από το Χάνδακα, το σύγχρονο Ηράκλειο της Κρήτης.
Άλλη τοπική προφορική παράδοση αναφέρει ότι στο χωριό είχε ενσκήψει επιδημία πανώλης και οι κάτοικοι για να σωθούν έφυγαν χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Η μία πήγε στο λεγόμενο «Βουνό του Χάρου», όπου όλοι πέθαναν, ενώ η άλλη πήγε σε διαφορετικό βουνό, στο οποίο οι μισοί γλίτωσαν και από τότε αυτό ονομάστηκε Μισόβουνο.
Η σύγχρονη θέση του χωριού είναι 1500 μέτρα νοτιότερα της προγενέστερης, η οποία εγκαταλείφτηκε εξαιτίας επιδημίας. Το 1753 το χωριό απαντά ως τμήμα της Βαρονίας Δαρμέρ. Σώζεται το παλαιό έθιμο του ιερού γάμου, την Κυριακή της Τυροφάγου, λεγόμενο και καρναβαλίτικος γάμος. Τα πιο παλαιά γνωστά επώνυμα είναι Πασχοτάς και Βάρος 15ος αι., Βλάσσης, Γράντος 1511, Δοκανάρης, Βογδάνος, Πάργας, Μουζάκης, Φεδρίκος, Αρβανίτης. Το 1583 το χωριό είχε 68 κατοίκους, το 1766 είχε 95, το 1879 είχε 124 και το 2001 είχε 426 κατοίκους.