Κοκκινοπηλός Λάρισας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°5′44″N 22°15′11″E / 40.09556°N 22.25306°E / 40.09556; 22.25306

Κοκκινοπηλός
Τοποθεσία στον χάρτη
Τοποθεσία στον χάρτη
Κοκκινοπηλός
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΛάρισας
ΔήμοςΕλασσόνας
Δημοτική ΕνότηταΚάτω Ολύμπου
Γεωγραφία και στατιστική
Υψόμετρο1.250
Πληθυσμός125 (2011)
Άλλα
Ονομασία κατοίκωνΚοκκινοπλίτες
Ταχ. κωδ.402 00
Τηλ. κωδ.24930

Ο Κοκκινοπηλός (και Κοκκινοπλός[1]) είναι ορεινό χωριό του δήμου Ελασσόνας στον νομό Λάρισας της Θεσσαλίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 125 κατοίκους[2].

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κοκκινοπηλός είναι κτισμένος στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Ολύμπου[3], σε υψόμετρο 1.150 μέτρων[4]. Απέχει 34 χιλιόμετρα από την Ελασσόνα και περίπου 50 χλμ. από την Κατερίνη. Γεωγραφικά και διοικητικά ανήκει στη Θεσσαλία, ωστόσο ιστορικά οι κάτοικοί του είχαν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες επαφές με τα χωριά της μακεδονικής πλευράς του Ολύμπου[3].

Γενικά και ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό είναι ιστορικά γνωστό ως Κοκκινοπλός[1], ονομασία που έφερε μέχρι το 1940[5]. Αποτελεί ένα από τα λεγόμενα βλαχοχώρια του Ολύμπου[6][7]. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση δημιουργήθηκε γύρω στο 12ο αιώνα από Βλάχους γεωργούς και κτηνοτρόφους[4], ενώ η ονομασία του φαίνεται να προήλθε από το χαρακτηριστικό αργιλώδες κόκκινο χώμα της περιοχής[8].

Για ένα μεγάλο διάστημα της Τουρκοκρατίας, ο Κοκκινοπηλός υπαγόταν στο βακούφι των Σερβίων, εξασφαλίζοντας προνόμια, τα οποία καταργήθηκαν όταν το χωριό πέρασε στη δικαιοδοσία του Αλή Πασά[9]. Το 1821 ο Κοκκινοπηλός καταστράφηκε από τα οθωμανικά στρατεύματα και ο πληθυσμός του διασκορπίστηκε σε διάφορα μέρη[10]. Ωστόσο το 1832 μερίδα των κατοίκων με επικεφαλής των ιερέα Ιωάννη Νταμπώση ή Παπαδόπουλο επέστρεψε στις εστίες του[11]. Άλλοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στις γύρω περιοχές όπου αναπτύχθηκαν νεότεροι ξεχωριστοί οικισμοί με χαρακτηριστικότερους τα Καλύβια και το Ασπρόχωμα[12], είτε απορροφήθηκαν σε οικισμούς της Πιερίας όπως, για παράδειγμα, στο χωριό Μαλαθριά.

Κατά την ύστερη Τουρκοκρατία ο Κοκκινοπηλός αποτέλεσε τσιφλίκι Οθωμανών γαιοκτημόνων[9]. Την ίδια περίοδο υπέστη αρκετές καταστροφές από τα οθωμανικά στρατεύματα στο πλαίσιο της καταστολής των ελληνικών επαναστάσεων του 1854 και του 1878[13]. Κάτοικοι του χωριού συμμετείχαν ενεργά στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897[14] και κατόπιν στον Μακεδονικό Αγώνα[15]. Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, ζούσαν στο χωριό κατά τους θερινούς μήνες και Σαρακατσάνοι κτηνοτρόφοι[6].

Ο Κοκκινοπηλός απελευθερώθηκε, όπως και η υπόλοιπη επαρχία Ελασσόνας, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και συγκεκριμένα στις 8 Οκτωβρίου του 1912[15]. Σύμφωνα με την ελληνική καταμέτρηση του 1913 είχε 1976 κατοίκους (1120 άνδρες και 856 γυναίκες)[16]. Στον Μεσοπόλεμο διέθετε τηλεγραφείο, ταχυδρομείο και δημοτικό σχολείο[17], ενώ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920 υπέφερε από τη δράση των ληστών που έδρευαν στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου[18].

Την περίοδο της Κατοχής, το χωριό πυρπολήθηκε τον Απρίλιο του 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα[19]. Μεταπολεμικά, ο Κοκκινοπηλός ανοικοδομήθηκε μέχρι το 1955, ωστόσο στη συνέχεια παρατηρήθηκε νέα μεγάλη φυγή του πληθυσμού με κυριότερους προορισμούς τη γειτονική Πιερία, τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας και το εξωτερικό[20][21].

Το χωριό διαθέτει πολλούς νερόμυλους, ασβεστοκάμινα και έναν ανεμόμυλο.

Στον Κοκκινοπηλό γίνεται πανηγύρι κατά τις 25-27 Ιουλίου, ανήμερα του εορτασμού της Αγίας Παρασκευής.

Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Ελασσόνας, ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε τμήμα του πρώην Δήμου Ολύμπου. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με την υλοτομία, τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απογραφή 1913 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 1976[16] 1619[17] 1734[22] 732[22] 707[22] 420[22] ; 203[23] 176[23] 125[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Αστέριος Ι. Κουκούδης, Μελέτες για τους Βλάχους, τόμος Β΄. Οι Μητροπόλεις και η Διασπορά των Βλάχων, εκδόσεις Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2000, σελ. 182.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τεύχος Δεύτερο, 20 Μαρτίου 2014, αρ. φύλλου 698, σελ. 10600.
  3. ↑ 3,0 3,1 Βασίλης Δ. Καϊμακάμης, Οι Ελληνόβλαχοι (Κουτσόβλαχοι). Κοκκινοπλός, το Βλαχοχώρι του Ολύμπου, εκδόσεις Μαίανδρος, Θεσσαλονίκη 1984, σελ. 39.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Κοκκινοπηλός». elassona.com.gr. Ελασσόνα - Πλήρης οδηγός για την πόλη και την επαρχία Ελασσόνας. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά: Κοκκινοπηλός (Λαρίσης)». eetaa.gr. ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Καϊμακάμης, 1984, σελ. 42.
  7. ↑ Καϊμακάμης, Βασίλης. «Η προσφορά του Κοκκινοπλού στο Μακεδονικό Αγώνα». vlahoi.net. Βλάχοι.net. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 39, 42.
  9. ↑ 9,0 9,1 Καϊμακάμης, 1984, σελ. 70.
  10. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 62, 65.
  11. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 65.
  12. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 40.
  13. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 66-67.
  14. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 75.
  15. ↑ 15,0 15,1 «Το χωριό μας». kokkinoplos.gr. Σύλλογος Κοκκινοπλιτών Ν. Πιερίας «Ο ΟΛΥΜΠΟΣ». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Βασίλειον της Ελλάδος. Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, Απαρίθμησις των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913, Εν Αθήναις, 1915, σελ. 36.
  17. ↑ 17,0 17,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., έκδοσις πέμπτη εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Αθήναι 1964, τόμος 14ος, σελ. 804.
  18. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 49.
  19. ↑ Στράτος Ν. Δορδανάς, Αντίποινα των γερμανικών αρχών κατοχής στη Μακεδονία (1941-1944), ΑΠΘ-Διδακτορική Διατριβή, Θεσσαλονίκη 2002, σελ. 220.
  20. ↑ Καϊμακάμης, 1984, σελ. 95.
  21. ↑ Κολτσίδας, Αντώνης Μιχ. (1997-1998). «Η σημερινή κατάσταση της κουτσοβλαχικής γλώσσας στον Ελλαδικό χώρο. Ιστορική, εθνολογική, κοινωνική και γλωσσολογική διάσταση)». Μακεδονικά (Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών) 31: 200. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/view/5681/5420. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σελ. 360.
  23. ↑ 23,0 23,1 «Μόνιμος και Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος: Σύνολο Ελλάδος,νομοί,δήμοι/κοινότητες,δημοτικα/κοινοτικά διαμερίσμα και οικισμοί, Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2006. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κοκκινοπηλός_Λάρισας&oldid=9971842"