Κλαούντιο Τζεντίλε

Κλαούντιο Τζεντίλε
	; Το 1975 με τη Γιουβέντους
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	27 Σεπτεμβρίου 1953 (70 ετών)
Τόπος γέννησης	Τρίπολη, Λιβύη
Ύψος	1,78 μ.
Θέση	Αμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
Ιταλία
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.; † Συμμετοχές (Γκολ).;

Ο Κλαούντιο Τζεντίλε (Claudio Gentile, γεννήθηκε 27 Σεπτεμβρίου 1953) είναι Ιταλός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως δεξιός πλάγιος αμυντικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Ένας από τους καλύτερους Ιταλούς αμυντικούς όλων των εποχών, αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Γιουβέντους επί 11 συνεχόμενα χρόνια και μέλος της Εθνικής Ομάδας της Ιταλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.^[1]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζεντίλε γεννήθηκε στη Λιβύη από Ιταλούς γονείς. Σε μικρή ηλικία εντάχθηκε στην ερασιτεχνική ιταλική ομάδα Μασλιάνικο και το 1970 μεταπήδησε στις ποδοσφαιρικές Ακαδημίες του Βαρέζε. Ύστερα από μια σύντομη θητεία στην Αρόνα της Δ΄ κατηγορίας (όπου παραχωρήθηκε δανεικός), υπέγραψε στη Γιουβέντους (1973). Με το σύλλογο του Τορίνο έλαβε μέρος σε 283 επίσημους αγώνες σημειώνοντας και 9 τέρματα, ενώ κατέκτησε 6 τίτλους πρωταθλητή, 2 κύπελλα Ιταλίας και δυο ευρωπαϊκά τρόπαια (το 1977 το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το 1984 το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης). Μαζί με τους Μισέλ Πλατινί, Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ, Αντόνιο Καμπρίνι, Ντίνο Τζοφ οδήγησε την ομάδα στην καλύτερη περίοδο της ιστορίας της.^[2] Μετά τη λήξη της σταδιοδρομίας του στη Γιουβέντους (1984), έπαιξε στις Φιορεντίνα (70 συμμετοχές) και Πιατσέντσα (20 συμμετοχές).

Εθνική Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη "σκουάντρα ατζούρα" έκανε ντεμπούτο το 1975, αγωνίσθηκε σε 71 αγώνες και σημείωσε ένα γκολ. Έπαιξε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1978 και του 1982 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980. Διακρινόταν για το δυνατό, γρήγορο κι αποτελεσματικό του παιχνίδι αλλά και τον συχνά τραχύ τρόπο που αντιμετώπιζε τους προσωπικούς του αντιπάλους, ένας από τους οποίους υπήρξε ο Ντιέγκο Μαραντόνα.^[3]

Προπονητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για τέσσερα χρόνια (2002 έως 2006) ήταν προπονητής της Εθνικής Ελπίδων Ιταλίας, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, του ίδιου έτους.