Κινίνη
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
(R)-(6-Methoxyquinolin-4-yl)[(1S,2S,4S,5R)-5-vinylquinuclidin-2-yl]methanol | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Προφορά | US /ˈkwaɪnaɪn/, /kwɪˈniːn/ or UK /ˈkwɪniːn/ KWIN-een |
| Εμπορικές ονομασίες | Qualaquin, Quinbisul, others[2] |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a682322 |
| Δεδομένα άδειας | |
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | από το στόμα, ενδομυϊκά, ενδοφλέβια, απο το ορθό |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Πρωτεϊνική σύνδεση | 70–95%[3] |
| Μεταβολισμός | Συκώτι (mostly CYP3A4 and CYP2C19-mediated) |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 8–14 hours (ενήλικες), 6–12 hours (παιδιά)[3] |
| Απέκκριση | Kidney (20%) |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 130-95-0  |
| Κωδικός ATC | M09AA01 P01BC01 |
| PubChem | CID 8549 |
| IUPHAR/BPS | 2510 |
| DrugBank | DB00468 |
| ChemSpider | 84989 |
| UNII | A7V27PHC7A |
| KEGG | D08460 |
| ChEBI | CHEBI:15854  |
| ChEMBL | CHEMBL170 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C20H24N2O2 |
| Μοριακή μάζα | 324,42 g·mol−1 |
[H][C@@]1([C@@H](C2=CC=NC3=CC=C(C=C23)OC)O)C[C@@H]4CC[N@]1C[C@@H]4C=C | |
InChI=1S/C20H24N2O2/c1-3-13-12-22-9-7-14(13)10-19(22)20(23)16-6-8-21-18-5-4-15(24-2)11-17(16)18/h3-6,8,11,13-14,19-20,23H,1,7,9-10,12H2,2H3/t13-,14-,19-,20+/m0/s1 Key:LOUPRKONTZGTKE-WZBLMQSHSA-N | |
| Φυσικά στοιχεία | |
| Σημείο τήξης | 177 °C (351 °F) |
| (what is this?) (verify) | |
Από τον φλοιό των δένδρων του είδους κιγχόνη η ερυθρόχυμος (Cinchona succirubra), το οποίο έγινε πρώτα γνωστό από τη Νότια Αμερική, λαμβάνονται πολλά αλκαλοειδή, εκ των οποίων το σημαντικότερο είναι η κινίνη, που επί πολλά χρόνια ήταν το μοναδικό φάρμακο για την ελονοσία. Η κινίνη, επειδή επιβραδύνει τη συχνότητα των καρδιακών παλμών, έχει αντικατασταθεί και σήμερα προτιμάται ένα ισομερές της, η κινιδίνη.
Το 1631 καταγράφεται ιστορικά η πρώτη χρήση του φλοιού της κιγχόνης για τη θεραπεία της ελονοσίας στην Ευρώπη (στη Ρώμη). Η ελονοσία ήταν μια συχνά θανατηφόρα ασθένεια και αρκετοί ανώτατοι ιερείς (καρδινάλιοι, αρκετοί Πάπες) είχαν πεθάνει από ελονοσία, αφού η νόσος ήταν ενδημική στους βαλτότοπους γύρω από τη Ρώμη. Αυτός που εισήγαγε τη θεραπεία της ελονοσίας με τον φλοιό της κιγχόνης υπήρξε κυρίως ο Ιησουΐτης ιερέας Agostino Salumbrino (1561-1642), που είχε ζήσει στη Λίμα του Περού και είχε γνωρίσει τη φαρμακευτική χρήση του φλοιού κιγχόνης από τους Ινδιάνους Κέτσουα.
Αντενδείξεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λόγω της μικρής διαφοράς μεταξύ των θεραπευτικών και τοξικών του επιδράσεων, η κινίνη αποτελεί συχνή αιτία διαταραχών που έχουν προκληθεί από φάρμακα, συμπεριλαμβανομένης της θρομβοκυτταροπενίας και της θρομβωτικής μικροαγγειοπαθείας.[4] Ακόμη και σε χαμηλές συγκεντρώσεις που περιέχονται σε συνήθη ποτά, η κινίνη μπορεί να έχει σοβαρές ανεπιθύμητες επιπτώσεις που εμπλέκουν πολλά συστήματα οργάνων, όπως είναι επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα, ο πυρετός, η υποτασική πίεση, η αιμολυτική αναιμία, η οξεία νεφρική βλάβη, η τοξικότητα στο ήπαρ και η τύφλωση.[4] Σε άτομα με κολπική μαρμαρυγή, βλάβες στην αγωγή του καρδιακού ρυθμού ή αρρυθμίες της καρδιάς, η κινίνη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες και θα πρέπει να αποφεύγεται..[5]
Η κινίνη μπορεί να προκαλέσει αιμόλυση σε άτομα με έλλειψη της G6PD (γλυκόζη-6-φωσφοδεστεράση, μια κληρονομημένη έλλειψη), αλλά αυτός ο κίνδυνος είναι μικρός και ο γιατρός δεν πρέπει να διστάζει να χρησιμοποιήσει κινίνη σε άτομα με έλλειψη της G6PD όταν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Quinine Use During Pregnancy». Drugs.com. 25 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Quinine International». Drugs.com. 2 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 «Qualaquin (quinine) dosing, indications, interactions, adverse effects, and more». Medscape Reference. WebMD. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 «Diversity and severity of adverse reactions to quinine: A systematic review». American Journal of Hematology 91 (5): 461–466. May 2016. doi:. PMID 26822544.
- ↑ «Off-label use of sildenafil in valvular heart disease should be avoided». Clinical Pharmacist. 2017. doi:. ISSN 2053-6178.
- ↑ «US label: quinine sulfate» (PDF). FDA. Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λεξιλογικός ορισμός του κινίνη στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Quinine στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μία χημική ένωση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |