Κάτω Χριστός Σερρών

Κάτω Χριστός
	Κάτω Χριστός
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κεντρικής Μακεδονίας
Δήμος	Σερρών
Δημοτική Ενότητα	Λευκώνος
Γεωγραφία και στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Μακεδονίας
Νομός	Σερρών
Υψόμετρο	94 μ.
Πληθυσμός	386 (2011)
Άλλα
Τηλ. κωδ.	+30 23210

Το Χριστός αποτελείται από τους ημιορεινούς οικισμούς του Άνω και (Κάτω) Χριστός, κτισμένους στους πρόποδες της οροσειράς της Βροντούς και υπόκειται στον Δήμο Σερρών της περιφερειακής ενότητας Σερρών.

Mε συνολικό πληθυσμό 386 κατοίκων, (οι οποίοι είναι Πόντιοι, Βλάχοι, Ντόπιοι), και υψόμετρο 94 μέτρα, το χωριό πήρε την ονομασία του από τον Βυζαντινό ναό που υπήρχε εκεί εις μνήμην του Σωτήρος Χριστού. Ο ναός αυτός μάλιστα με αυτοκρατορικό διάταγμα του Ανδρόνικου του Γ΄ είχε αφιερωθεί το 1321 στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών.

Κατά την Βυζαντινή εποχή το χωριό ήταν ιδιοκτησία του Μεγάλου Λογοθέτου Θεοδώρου Μετοχίτου και αναφέρεται σε βυζαντινά έγγραφα ως "χωρίον του Γαστιλέγκους". Το παλιό χωριό του Άνω Χριστός χαρακτηριζόταν από τα γραφικά παραδοσιακά οικήματα. Δυστυχώς όμως έπεσε θύμα του φαινομένου της εποχής(αστυφιλία) και εγκαταλείφθηκε κυρίως την τριετία 1967-1970. Το μόνο που μένει τώρα για να μας θυμίζει το παλιό χωριό είναι τα παλιά ερείπια.

Στην περιοχή ενδιαφέρον παρουσιάζουν το φράγμα του Χειμάρρου, το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία αλλά και του Αγίου Γεωργίου.

To Χριστός βρίσκεται βορειοδυτικά του Λευκώνα. Στην περιοχή βρέθηκε το 1970 ενεπίγραφη βωμόσχημη στήλη της ρωμαϊκής εποχής η οποία εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών.

Το έθιμο της “χάσκας” και της συγχώρεσης^[1][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η “χάσκα” είναι αποκριάτικο έθιμο που συναντάτε κυρίως στην περιοχή της Μακεδονίας, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς και αναβιώνει από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χριστός στην Πλατεία Ελευθερίας στις Σέρρες

Ο γεροντότερος δένει μια κλωστή στον πλάστη, με τον οποίο ανοίγονται τα φύλλα της πίτας και στην άκρη της κλωστής δένεται ένα ξεφλουδισμένο βραστό αυγό. Όλοι κάθονται οκλαδόν σε γύρο και από την μέση ο παππούς κουνάει σαν εκκρεμές αυγό στα στόματα των μελών της οικογένειας ,τα οποία έχουν δεμένα στην πλάτη τα χέρια τους και προσπαθούν να χάψουν το αυγό. Η διαδικασία είναι πολύ διασκεδαστική γιατί δεν είναι εύκολο να φαγωθεί το αυγό.

Το έθιμο της χάσκας το επιβάλει σαρακοστιανή επιταγή που λέει “με αυγό κλείνει το στόμα το βράδυ της αποκριάς και με αυγό ανοίγει πάλι το βράδυ της Ανάστασης” υπενθυμίζοντας τη νηστεία που πρέπει να τηρηθεί στο μεσοδιάστημα αυτό. Στο τέλος ζητούσαν συγχώρεση ο ένας από τον άλλον και οι μικρότεροι ασπάζονταν τα χέρια των μεγαλυτέρων της οικογένειας (παππούς ,πατέρας ,νονός) και εύχονταν καλή σαρακοστή και καλή Ανάσταση