Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άνω Βροντού Σερρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°18′00″N 23°40′58″E / 41.30000°N 23.68278°E / 41.30000; 23.68278

Άνω Βροντού
Άνω Βροντού is located in Greece
Άνω Βροντού
Άνω Βροντού
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΣερρών
Δημοτική ΕνότηταΆνω Βροντούς
Δημοτική ΚοινότηταΆνω Βροντούς
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
Υψόμετρο1.060 μέτρα
Έκταση47,188 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος216
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας621 00
Τηλ. κωδικός+30 2321
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άνω Βροντού είναι ορεινό χωριό του νομού Σερρών. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.060 μέτρων στις πλαγιές των όρων Βροντούς, που αποτελούν απόληξη του Όρβηλου. Πρόκειται για τον πιο ορεινό οικισμό του νομού Σερρών και ολόκληρης της ανατολικής Μακεδονίας. Η Άνω Βροντού αποτελεί το μοναδικό χωριό της ομώνυμης τοπικής κοινότητας και δημοτικής ενότητας. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 216 κάτοικοι, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ήταν 199 κάτοικοι. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 47,188 χμ² (2011).[1]

Το καμπαναριό του αγίου Δημητρίου
Μόνιμος [2][3][4]
Έτος Πληθυσμός
1991 383
2001 406
2011 199
2021 216
Πραγματικός (de facto) [1][5][6]
Έτος Πληθυσμός
1961 567
1971 450
1981 347
1991 408
2001 452
2011 196

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχαία και ρωμαϊκή εποχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ύπαρξη στην Άνω Βροντού ενός ρωμαϊκού οικισμού εικάζεται από ελληνική επιγραφή των αυτοκρατορικών χρόνων, εντοιχισμένη παλιότερα στον ερειπωμένο ναό του Αγίου Νικολάου.[7] Ο οικισμός (κώμη), ανήκε στη φυλή των Οδομάντων[8], οι οποίοι κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου έστειλαν στρατιωτική βοήθεια στους Αθηναίους. Ο αρχαίος οικισμός Οδομαντική θα ήταν χτισμένος στο ίδιο οχυρό ύψωμα όπου το σημερινό χωριό, το οποίο διαθέτει πολλά στρατηγικά πλεονεκτήματα και είναι πραγματικά ιδανικό για κατοίκηση.[9] Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται και από άλλες ενδείξεις, όπως είναι η μνεία της Βροντούς σε έγγραφα των χρόνων της σερβοκρατίας (14ου αιώνα). Την πιο ισχυρή όμως ένδειξη προσφέρει η ύπαρξη μεταλλείων και μεταλλουργείων σιδήρου στη γύρω περιοχή,[10][11] που φαίνεται πως αποτέλεσε το σοβαρότερο κίνητρο για την ίδρυση ενός τόσο ορεινού (υψόμ. 1060 μ.) και γεωγραφικά απομονωμένου οικισμού.

Βυζαντινοί και νεότεροι χρόνοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα του 14ου αιώνα ο Σέρβος τσάρος Στέφαν Ντούσαν κατάφερε να κατακτήσει πολλά μέρη της σημερινής Ελλάδας φτάνοντας μέχρι και τη Λαμία, όπως και στην περιοχή των Σερρών. Από τότε έως και τις αρχές του 20ου αιώνα το χωριό ήταν ένας πολύπαθος τόπος, καθώς άλλαζε κατακτητές, που επιχείρησαν να οικειοποιηθούν τη Μακεδονία. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή (1900) το χωριό ανέρχονταν σε πληθυσμό που άγγιζε τους 6.000-6.500 κατοίκους. Η μεγαλύτερη μεταβολή που υπέστη η Βροντού έλαβε χώρα το 1923 με τη συνθήκη της Λοζάνης που αφορούσε την ανταλλαγή πληθυσμών. Το μεγαλύτερο μέρος των Μακεδόνων του Χωριού είχε πέσει στην Βουλγαρική προπαγάνδα και με πιέσεις του Ελληνικού κράτους κατέφυγαν στην Βουλγαρία. Το Ελληνικό κράτος εγκατέστησε στο χωριό των λίγων Μακεδόνων Πατριαρχικών, Τουρκόφωνους Πρόσφυγες από την Μ. Ασία. Α

Γεννήθηκαν στην Άνω Βροντού
  1. 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  2. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  3. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  4. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  5. ΠΛ 4:581
  6. ΠΛΜ 15:331
  7. D. C. Samsaris, La vallée du Bas-Strymon á l’ époque impériale (Contribution épigraphique á la topographie, l’ onomastique, l’ histoire et aux cultes de la province romaine de Macédoine), Δωδώνη 18(1989), τεύχ. 1, σ. 265-266, αρ. 96 = The Packard Humanities Institute (Samsaris, Bas-Strymon 96, # PH150735)
  8. Ηρόδοτος, 7. 112
  9. [1] Αρχειοθετήθηκε 2018-06-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 167-168 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)
  10. [2] Δ. Κ. Σαμσάρης, Αρχαίο κάστρο και μεταλλουργείο σιδήρου κοντά στο σημερινό χωριό Ορεινή Σερρών, Μακεδονικά 19 (1979) 240-251
  11. D. C. Samsaris, Les mines et la metallurgie de fer et de cuivre dans la province romaine de Macédoine, Klio 69(1987), 1, p. 154, 156-7
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]