Κάστρο του Πρίζρεν
| Κάστρο του Πρίζρεν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ιστορική τοποθεσία, κάστρο, αρχαιολογική θέση[1], φρούριο και αξιοθέατο |
| Αρχιτεκτονική | βυζαντινή αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 42°12′34″N 20°44′44″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πρίζρεν και Δήμος Πρίζρεν[1] |
| Χώρα | Κοσσυφοπέδιο[1] και Σερβία |
| Έναρξη κατασκευής | 5ος αιώνας[2] |
| Χρηματοδότης | Στέφανος Δουσάν |
| Προστασία | πολιτισμικό μνημείο εξαιρετικής σημασίας, προστατευόμενο πολιτισμικό μνημείο και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς του Κοσόβου[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κάστρο του Πρίζρεν (Αλβανική γλώσσα : Kalaja e Prizrenit, σερβικά : Призренски) είναι ένα μεσαιωνικό φρούριο στο Πρίζρεν, στο Κοσσυφοπέδιο, που κάποτε ήταν η πρωτεύουσα της Σερβικής Αυτοκρατορίας. Ε'ιναι χτισμένο σε ένα λόφο όπου γύρω του αναπτύχθηκε η σύγχρονη πόλη. Το πρώτο φρούριο, που χτίστηκε στην ίδια θέση από τους Βυζαντινούς, επεκτάθηκε περαιτέρω από τον αυτοκράτορα ο Στέφανο Δουσάν. Το φρούριο στη συνέχεια τέθηκε υπό τον έλεγχο των Οθωμανών για τέσσερις αιώνες, δίνοντας του τη σύγχρονη μορφή του.
Ανακηρύχθηκε Μνημείο του πολιτισμού εξαιρετικής σημασίας της Σερβίας το 1948[3]. Αναφέρεται για πρώτη φορά το 1019 κατά τη στιγμή της βασιλείας του αυτοκράτορα Βασιλείου Β (976-1025). Το 1072 ο Σέρβος πρίγκιπας Κωνσταντίνος Μποντίν (1081-1101) ανακηρύχθηκε εδώ «αυτοκράτορας των Βουλγάρων» κατά τη διάρκεια της μεγάλης σλαβική εξέγερση εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που είχε ξεσπάσει.
Από την εποχή του Στέφανου του Πρωτόστεπτου (1196-1223) και μετά, η σημασία του Πρίζρεν αυξήθηκε, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Στέφανου Μιλούτιν (1282-1321) και των αυτοκρατόρων Στέφαν Ντούσαν (1331-1355) και Ούρος Ε΄ (1355-1371 ). Η Πρίζρεν έλεγχε την εμπορική διαδρομή που διέρχεται μέσω της κοιλάδας του Δρίνου και συνέδεε την Αδριατική με το εσωτερικό της Βαλκανικής Χερσονήσου. Ο Δουσάν επέκτεινε την οχύρωση και είχε κληροδότημα του, το Μοναστήρι των Αγίων Ταξιαρχών, χτισμένο στην περιοχή του φρουρίου του Βίσεγκραντ. Η Πρίζρεν υπηρέτησε ως αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Σερβίας όπου καλούνται η σερβική Κωνσταντινούπολη.
Κατά τη διάρκεια της πτώσης της Σερβικής Αυτοκρατορίας μέχρι τα τέλη του 14ου αιώνα, η πόλη ήταν στην κατοχή αρκετών σερβικών οικογενειών ευγενών, όπως η οικογένεια Μιριαβσέβιτς, η οικογένεια Μπάλσιτς, και η οικογένεια του Μπράνκοβιτς. Με την επέκταση των Οθωμανών αρχίσε να χάνει την εμπορική του σημασία έτσι ώστε το 1433 να αναφέρεται ως έρημη πολιτεία. Το Πρίζρεν έπεσε στα χέρια των Οθωμανών στις 21 Ιουνίου 1455, αν και κάποιες πηγές που τοποθετούν το 1459. Οι Οθωμανοί επέκτειναν το φρούριο και το κράτησαν μέχρι την απελευθέρωση της Πρίζρεν κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Aleksandar Deroko, Medieval towns in Serbia, Montenegro and Macedonia, Belgrade, 1950.
- Ivan Zdravković, Medieval towns and castles in Kosovo, Belgrade, 1975.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Prizren Fortress της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
Συντεταγμένες: 42°11′48″N 20°44′34″E / 42.19667°N 20.74278°E