Κάρλος Οτ
| Κάρλος Οτ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1946[1][2][3] Μοντεβιδέο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Καναδάς Ουρουγουάη[3] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Σπουδές | Facultad de Arquitectura, Diseño y Urbanismo (Udelar) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Πρόγραμμα Φουλμπράιτ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κάρλος Οτ (Carlos Ott, γενν. 16 Οκτωβρίου 1946) είναι Ουρουγουανός αρχιτέκτονας, που κατοικεί στον Καναδά και άλλες χώρες. Διεθνώς γνωστός έγινε όταν η σχεδιαστική του πρόταση για τη νέα Όπερα της Βαστίλης στο Παρίσι κέρδισε το 1983 (μεταξύ 744 προτάσεων από όλο τον κόσμο) τον διεθνή διαγωνισμό. Σήμερα διατηρεί γραφεία στο Τορόντο, το Κεμπέκ, τη Σαγκάη, το Ντουμπάι και το Μοντεβιδέο.[4]
Οικογένεια και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Οτ γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο από γονείς γερμανικής καταγωγής. Απεφοίτησε από το Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Δημοκρατίας της Ουρουγουάης σε ηλικία 23 ετών. Δύο χρόνια αργότερα, το 1971, πήρε μια υποτροφία Φουλμπράιτ και πήγε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης. Απεφοίτησε όμως με μεταπτυχιακό τίτλο Masters στην Αρχιτεκτονική και Αστικό Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σαιντ Λούις.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1972 to 1974 εργάσθηκε ως αρχιτέκτονας για την εταιρεία Baldwin & Cheshire στο Μπράνσγουικ της Τζόρτζια και για την ARQUECO στο Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα. Το 1975 εγκαταστάθηκε στον Καναδά, όπου ήταν συμβεβλημένος αρχιτέκτονας έως το 1979 στη «Moffat, Moffat Kinoshita & Associates Architects» του Τορόντο και από το 1979 έως το 1983 στην Cadillac Fairview Corporation. Από το 1983 έως το 1993 συνεργάσθηκε με τη NORR Partnership Ltd, τη μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευών στον Καναδά, ως επικεφαλής του Τομέα Σχεδίου και Αρχιτεκτονικής. Υπό τη διεύθυνσή του σχεδιάσθηκαν και κατασκευάσθηκαν σημαντικά προγράμματα κατασκευών στον Καναδά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπως: το Κτήριο του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στην Οττάβα, το Simcoe Place στο Τορόντο, το μεικτής χρήσεως συγκρότημα του Σεΐχη Ταχνούν, τη Union National Bank και την Εθνική Τράπεζα του Ντουμπάι στο Ντουμπάι, όπως και τη Union National Bank στο Άμπου Ντάμπι.
Το 1983 ο Οτ κέρδισε τον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τη σχεδίαση της Όπερας της Βαστίλης στο Παρίσι. Για την ακρίβεια, επιλέχθηκε ως ένας από τους τρεις πρώτους μεταξύ 744 συμμετεχόντων από την κριτική επιτροπή και ύστερα το σχέδιό του προτιμήθηκε προσωπικά από τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν. Προκειμένου να επιβλέψει αυτό το υψηλής σημασίας έργο, ο Οτ μετακόμισε στο Παρίσι και οργάνωσε εκεί μία ομάδα. Το συγκεκριμένο έργο τού χάρισε διεθνή αναγνώριση και «του άνοιξε τις πόρτες» για πολλές χώρες.[4]
Ο επόμενος σταθμός στη σταδιοδρομία του ήταν η νίκη στον διαγωνισμό για ένα εξαιρετικά προηγμένο νοσοκομείο στη Βαϊμάρη της Γερμανίας. Ακολούθησαν αρκετές άλλες αναλήψεις κατόπιν διαγωνισμών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπως: η Εθνική Τράπεζα του Άμπου Ντάμπι (το κεντρικό κτήριο), το Etisalat Telecom & Administration Building (επίσης στο Άμπου Ντάμπι), το Πρόγραμμα Majid Al Futtaim στο Ντουμπάι, τα γραφεία του Al-Futtaim Group και το ξενοδοχείο Νέο Dubai Creek Hilton.
Το 1993 ο Κάρλος Οτ κέρδισε και αρκετούς διαγωνισμούς στην Ευρώπη, όπως τη Salle des Spectacles στο Μον-ντε-Μαρσάν της Γαλλίας και το κεντρικό κτήριο της Thomson στη Γενεύη.
Το 1992 ο αρχιτέκτονας επέστρεψε στην Ουρουγουάη για να ανοίξει ένα γραφείο που θα συμπλήρωνε τα άλλα γραφεία του στον κόσμο. Μέσα από αυτό εκτέλεσε σχέδια όπως: τον Διεθνή Αερολιμένα της Laguna del Sauce στην Πούντα ντελ Έστε, τον Διεθνή Αερολιμένα της Ουσουάια στην Αργεντινή, το Punta Shopping Centre στην Πούντα ντελ Έστε, τα νέα κεντρικά γραφεία-πύργο της κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών της Ουρουγουάης ANTEL, το Κτήριο της Libertad Plaza στο Μπουένος Άιρες, τον Διεθνή Αερολιμένα της Λίμνης Αρχεντίνο στο Ελ Καλαφάτε και άλλα.
Το 1997 προσκλήθηκε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για την Όπερα Jiang Su στο Ναντσίνγκ και κέρδισε και πάλι. Ως αποτέλεσμα, προσκλήθηκε σε πολύ σημαντικότερους διαγωνισμούς στην Κίνα, όπως για τη νέα Όπερα του Πεκίνου, και ανέλαβε το συμβόλαιο για το Εθνικό Μεγάλο Θέατρο του Χανγκτσόου, για δύο ακόμα θέατρα στην Κίνα και για το Κέντρο Τεχνών της Χενάν. Επιπλέον, μπροστά από το Μεγάλο Θέατρο του Χανγκτσόου αποφασίσθηκε να κατασκευάσει το Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο του Χανγκτσόου, που περιλαμβάνει ξενοδοχείο 5 αστέρων και άνω των 400 δωματίων.
Μετά το 2010 ο Οτ εργάσθηκε σε έργα και σε άλλες χώρες εκτός από τις προαναφερθείσες, όπως τις ΗΠΑ, τη Χιλή, το Περού, τη Δομινικανή Δημοκρατία, τον Παναμά, τη Σιγκαπούρη, την Ινδία, τη Σρι Λάνκα, τη Βραζιλία και τις Φιλιππίνες.
Βραβεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μοναδικό στιλ της αρχιτεκτονικής του Οτ έχει αναγνωρισθεί από πολλές χώρες με σημαντικά βραβεία, όπως τα: Arts et Lettres και Λεγεώνος της Τιμής (Γαλλία, 1986 και 1988 αντιστοίχως), Χρυσό Μετάλλιο Αρχιτεκτονικής της Ουρουγουάης (1990) και το Βραβείο «Βιτρούβιος» από το Μουσείο Καλών Τεχνών του Μπουένος Άιρες (1997).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6sj2543. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) Structurae. Ράτιγκεν. 1002468.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ισπανικά) Authority file of the National Library of Uruguay. 000040076. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 Carlos Ott (στην ισπανική) Αρχειοθετήθηκε 8 December 2008[Date mismatch] στο Wayback Machine.