Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναντσίνγκ

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/03/2015.

Συντεταγμένες: 32°03′00″N 118°46′00″E / 32.05°N 118.7667°E / 32.05; 118.7667

Ναντσίνγκ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ναντσίνγκ
32°3′39″N 118°46′44″E
ΧώραΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Διοικητική υπαγωγήΤσιανγκσού
Ίδρυση495 π.Χ.
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςLan Shaomin (2018–2019)
 • Μέλος του/τηςΔίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1]
Σύνδεσμος Ιστορικών Πόλεων[2]
Παγκόσμια Ομοσπονδία Τουριστικών Πόλεων[3]
Έκταση6.587,02 km²
Υψόμετρο15 μέτρα
Πληθυσμός9.314.685 (2020)[4]
Ταχ. κωδ.210000–213000
Τηλ. κωδ.025
Ζώνη ώραςUTC+8
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Το κέντρο της πόλης.

Η Ναντσίνγκ (γνωστή και ως Ναντζίνγκ ή Νανκίνγκ) είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Γιανγκσού της Κίνας και πόλη με μια προεξέχουσα θέση στην κινεζική ιστορία και τον πολιτισμό αφού η ονομασία της σημαίνει "Νότια πρωτεύουσα". Υπήρξε πρωτεύουσα σε διάφορες κινέζικες δυναστείες, βασίλεια και σε δημοκρατικές κυβερνήσεις που χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα μ.Χ μέχρι το 1949. Είναι επίσης μια από τις δεκαπέντε υποεπαρχιακές πόλεις στη διοικητική δομή της Κίνας, που απολαμβάνουν δικαιοδοτική και οικονομική αυτονομία ως μόλις λιγότερο από αυτή μιας επαρχίας. Επιπλέον, η Δημοκρατία της Κίνας, που ελέγχει την Ταϊβάν και τα γειτονικά νησιά, την απαιτεί ως αυτοδίκαια πρωτεύουσα της. Βρίσκεται στο δέλτα και στην οικονομική ζώνη του ποταμού Γιανγκτσέ, μέσω του οποίου συνδέεται με το Μεγάλο Κανάλι. Είναι επίσης το δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στην περιοχή της ανατολικής Κίνας, μετά από τη Σαγκάη με πληθυσμό 8.16 εκατομμύρια.

Η Ναντσίνγκ υπήρξε πρωτεύουσα της Κίνας κατά τη διάρκεια αρκετών ιστορικών περιόδων, και μάλιστα μία από τις τέσσερις μεγάλες αρχαίες πρωτεύουσες της Κίνας. Στα μέσα του 19ο αιώνα, ήταν η έδρα της εξέγερσης των Ταϊπίνγκ. Το 1902 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Ναντζίνγκ. Μετά την επανάσταση ενάντια στην Δυναστεία Τσινγκ (1911) και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας, η πόλη επιλέχθηκε αρχικά ως η νέα πρωτεύουσα της Δημοκρατίας, αλλά ο νέος πρόεδρος Γιουέν Σικάι αποφάσισε να γίνει το Πεκίνο η νέα πρωτεύουσα. Με την άνοδο του Εθνικιστικού Κόμματος (Κουομιτάνγκ) με ηγέτη τον Τσιανγκ Κάι Σεκ στην εξουσία το 1927, η πόλη επιλέχθηκε ξανά για πρωτεύουσα της χώρας. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου Σινοϊαπωνικού πολέμου, η πόλη κατελήφθη από τους Ιάπωνες (το Δεκέμβριο του 1937), οι οποίοι προέβησαν σε βιασμούς και εκτελέσεις του πληθυσμού της πόλης, με τους νεκρούς να υπολογίζονται σε πάνω από 200.000 (οι αρχές της Κίνας ανεβάζουν τα θύματα σε πάνω από 300.000, ενώ οι Ιαπωνικές τα υπολογίζουν ανάμεσα σε 40.000 με 200.000). Τα γεγονότα αυτά έμειναν γνωστά στην Δύση με τον όρο «Σφαγή της Ναντσίνγκ» (ή «Βιασμός της Ναντσίνγκ»). Μετά την παράδοση της Ιαπωνίας το 1946 η πόλη έγινε ξανά πρωτεύουσα της Κίνας, παραμένοντας ως τέτοια μέχρι την κατάληψή της από τις δυνάμεις το Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, τον Απρίλιο το 1949.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ναντσίνγκ ήταν μια από τις πιο πρώιμες εγκαθιδρύσες πόλεις στην Κίνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Φουτσάϊ, βασιλιάς του βασιλείου του Γου, ίδρυσε ένα οχυρό που ονομαζόταν Γιετσένγκ στη σημερινή περιοχή της Ναντσίνγκ το 495 π.Χ. Αργότερα το 473 π.Χ, το κράτος του Γιούε κατέκτησε τους Γου και κατασκεύασε το οχυρό του Γιουετσένγκ στα περίχωρα της πύλης Τζουονγκούα. Το 333 π.Χ αφού εξολόθρευσε το κράτος του Γιουε, το κράτος του Τσου έχτισε το Τζινλινγκ Γι στο δυτικό μέρος της σημερινής Ναντσίνγκ. Υπό την δυναστεία των Τσιν και Χαν, ονομαζόταν Μόλινγκ. Από τότε η πόλη έχει ζήσει καταστρόφη και ανανέωση πολλές φορές.

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ναντσίνγκ
Κλιματικό γράφημα (explanation)
ΙΦMAMΙΙAΣONΔ
 
 
45
 
7
−1
 
 
53
 
10
1
 
 
80
 
14
5
 
 
80
 
21
11
 
 
90
 
26
17
 
 
166
 
29
21
 
 
214
 
32
25
 
 
144
 
32
24
 
 
73
 
28
20
 
 
60
 
23
14
 
 
56
 
16
7
 
 
30
 
10
1
Μέσες μέγιστες και ελάχιστες θερμοκρασίες σε °C
Συνολικές κατακρημνίσεις σε mm

Η Ναντσίνγκ έχει ένα υγρό υποτροπικό κλίμα (Κέππεν: Cfa) και επηρεάζεται από τους μουσώνες της Ανατολικής Ασίας. Οι τέσσερις εποχές είναι ξεχωριστές, με συνθήκες υγρασίας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, πολύ ζεστά και αποπνικτικά καλοκαίρια, κρύους, υγρούς χειμώνες και ενδιάμεσα, η άνοιξη και το φθινόπωρο έχουν φυσιολογική διάρκεια. Μαζί με την Τσονγκτσίνγκ και την Ουχάν, η Ναντσίνγκ αναφέρεται παραδοσιακά ως ένας από τους "Τρεις Φούρνους" κατά μήκος του ποταμού Γιανγκτσέ για τις διαρκώς υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι. Ωστόσο, η περίοδος από τα μέσα Ιουνίου έως τα τέλη Ιουλίου είναι η περίοδος ανθοφορίας της δαμασκηνιάς κατά την οποία εμφανίζεται η εποχή των βροχών της Ανατολικής Ασίας (λέγεται meiyu ή "βροχή του δαμάσκηνου"), κατά την οποία η πόλη βιώνει μια περίοδο ήπιας βροχής καθώς και υγρασίας.

Το χειμώνα επικρατεί βορειοανατολικός άνεμος. Η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι 2,7 °C και η ακραία ημερήσια ελάχιστη θερμοκρασία είναι −14,0 °C, που σημειώθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1955. Νοτιοανατολικός άνεμος επικρατεί το καλοκαίρι, με μέση θερμοκρασία 28,1 °C τον Ιούλιο και μια ακραία ημερήσια μέγιστη θερμοκρασία 43,0 °C, που σημειώθηκε στις 13 Ιουλίου 1934. Οι ακραίες μέγιστες ετήσιες ημέρες βροχόπτωσης που καταγράφηκαν ήταν 160 ημέρες το 1957. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 1.090,4 mm.

Δημογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην απογραφή του 2010, ο συνολικός πληθυσμός της πόλης Ναντσίνγκ ήταν 8,005 εκατομμύρια. Ο ΟΟΣΑ υπολόγισε τον πληθυσμό της μητροπολιτικής περιοχής εκείνη την εποχή σε 11,7 εκατομμύρια.[5] Οι επίσημες στατιστικές το 2011 υπολόγισαν τον πληθυσμό της πόλης σε 8,11 εκατομμύρια. Το ποσοστό γεννήσεων ήταν 8,86% και το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 6,88%. Η αστική περιοχή είχε πληθυσμό 6,47 εκατομμύρια άτομα. Η αναλογία των φύλων του πληθυσμού της πόλης ήταν 107,31 άνδρες προς 100 γυναίκες.[6]

Όπως στο μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής Κίνας, η επίσημη εθνοτική σύνθεση της Ναντσίνγκ είναι κυρίως οι Κινέζοι Χαν (98,56%), με άλλες 50 επίσημες εθνοτικές ομάδες. Το 1999, 77.394 κάτοικοι ανήκαν σε επίσημα καθορισμένες μειονότητες, μεταξύ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία (64.832) ήταν οι Χουέι , οι οποίοι αποτελούσαν το 83,76% του μειονοτικού πληθυσμού. Η δεύτερη και η τρίτη μεγαλύτερη μειονοτική ομάδα ήταν οι Μαντσού (2.311) και οι Τσουάνγκ (533). Οι περισσότερες από τις μειονοτικές εθνικότητες κατοικούσαν στην περιοχή Τζιανιέ, αποτελώντας το 9,13% του πληθυσμού της περιοχής.[7]

Διακυβέρνηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πλήρες όνομα της κυβέρνησης της Ναντσίνγκ είναι "Λαϊκή Κυβέρνηση της Πόλης Ναντσίνγκ". Η πόλη βρίσκεται υπό τη μονοκομματική εξουσία του ΚΚΚ, με τον Γραμματέα της Επιτροπής του ΚΚΚ της Ναντσίνγκ ως τον de facto κυβερνήτη της πόλης και τον δήμαρχο ως τον εκτελεστικό επικεφαλής που εργάζεται κάτω από τις εντολές του γραμματέα.

Διοικητικές διαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη Ναντσίνγκ χωρίζεται σε 11 περιοχές.[8]

Χάρτης Υποδιαίρεση Κινέζικα Πινγίν Πληθυσμός (2010) Έκταση (km2) Πυκνότητα (/km2)
Κέντρο
Σιανγού (Xuánwǔ) 玄武区 Xuánwǔ Qū 651,957 75.46 8,639.77
Τσινχουάι (Qínhuái) 秦淮区 Qínhuái Qū 1,007,992 49.11 20,525.19
Τζιανιέ (Jiànyè) 建邺区 Jiànyè Qū 426,999 82.93 5,148.91
Γκουλόου (Gǔlóu) 鼓楼区 Gǔlóu Qū 1,271,191 53.00 23,998.47
Σισιά (Qīxiá) 栖霞区 Qīxiá Qū 664,503 381.01 1,744.06
Γιουχιάταϊ (Yǔhuātái) 雨花台区 Yǔhuātái Qū 391,285 132.39 2,955.55
Προάστεια
Πουκόι (Pǔkǒu') 浦口区 Pǔkǒu Qū 710,298 910.49 780.13
Τζιάνγκνινγκ (Jiāngníng) 江宁区 Jiāngníng Qū 1,145,628 1,577.75 726.12
Λουχέ (Lùhé) 六合区 Lùhé Qū[9][10] 915,845 1,470.99 622.60
Λίσουεϊ (Lìshuǐ) 溧水区 Lìshuǐ Qū 421,323 1063.67 396.10
Γκαοτσιούν (Gāochún) 高淳区 Gāochún Qū 417,129 790.23 527.86
Σύνολο 8,004,680 6587.02 1,215.22
Ανενεργές περιοχές: περιοχή Μπαϊσιά και περιοχή Σιαγκουάν

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ en.unesco.org/creative-cities/events/unesco-designates-66-new-creative-cities. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουνίου 2021.
  2. ↑ www.lhc-s.org/member_cities/index.php. Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2024.
  3. ↑ cn.wtcf.org.cn/citys/7fd9c99b-21b1-410b-a764-cbf19d1f036a.html.
  4. ↑ «中国人口普查分县资料—2020» (Κινεζικά) China Statistics Press. Πεκίνο. Ιουλίου 2022. ISBN-13 978-7-5037-9772-9.
  5. ↑ «OECD Urban Policy Reviews: China 2015 | READ online». oecd-ilibrary.org. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  6. ↑ «南京市2010年第六次全国人口普查主要数据公报». web.archive.org. 18 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. ↑ «南京市民族宗教事务局». web.archive.org. 17 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  8. ↑ «南京市历史沿革_行政区划网(区划地名网) www.xzqh.org». www.xzqh.org (στα cn). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  9. ↑ 夏征农· 陈至立, επιμ. (Σεπτεμβρίου 2009). 辞海第六版彩图本 [Cihai (Sixth Edition in Color).]. Shanghai: Shanghai Lexicographical Publishing House. σελ. 1451. ISBN 9787532628599. 六 (lù) (...)用于地名。如：六安；六合。 (...) 六合 区名。在江苏省南京市北部(...) 
  10. ↑ 普通话审音委员会 (20 December 1962), 文字改革月刊社, επιμ., Beijing: 文字改革出版社, σελ. 8 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ναντσίνγκ&oldid=10810772"