Ιωάννης Κατσαδήμας
| Ιωάννης Κατσαδήμας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1910 |
| Θάνατος | 11 Νοεμβρίου 2011 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Δημοσίας Τάξεως της Ελλάδας Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας |
Ο Ιωάννης Κατσαδήμας (Άρτα, 1910[1] - Αθήνα, 11 Νοεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας αξιωματικός του στρατού ξηράς και προερχόταν από το όπλο του Ιππικού-Τεθωρακισμένων. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες του Ελληνικού Στρατού και χρημάτισε υπουργός στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή μετά το 1974 και υπουργός Δημοσίας Τάξεως το 1981.
Εισήλθε στη Σχολή Ευελπίδων το 1928 και αποφοίτησε το 1932.[2] Πήρε μέρος στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο. Την περίοδο της κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση αφού προσχώρησε στον ΕΔΕΣ, αρχικά ως μέλος ομάδας που αναλάμβανε να κάνει σαμποτάζ και στη συνέχεια ως διοικητής τάγματος του 3/40 Συντάγματος.[3] Τον Αύγουστο του 1944 έλαβε μέρος στη μάχη της Μενίνας εναντίον των Γερμανών.
Την περίοδο πριν από τη δικτατορία είχε ανέλθει στον βαθμό του αντιστράτηγου και ήταν διοικητής της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, ενώ νωρίτερα από την 1η Στρατιά διετέλεσε διοικητής της Σχολής Εθνικής Άμυνας της 11 Π.Μ. της τεθωρακισμένης Μεραρχίας και του Γ΄ Σώματος Στρατού.[2] Έλαβε μέρος στο ανώτατο στρατιωτικό συμβούλιο της 20ης Απριλίου 1967, δεν κλήθηκε όμως στην παράτυπη σύσκεψη αντιστράτηγων που συγκάλεσε διακριτικά το ίδιο απόγευμα ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Γρηγόρης Σπαντιδάκης, όπου εξετάστηκε το να επέμβει ο στρατός τα ξημερώματα της Μεγάλης Τρίτης, 25 Απριλίου και το ενδεχόμενο έγκρισης από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Το ίδιο βράδυ, όταν τελικά εκδηλώθηκε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Πεντάγωνο. Αρνήθηκε να συνεργαστεί με το νέο καθεστώς και αποστρατεύτηκε.[4]
Έπειτα από τη Μεταπολίτευση ανέλαβε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας και στην εκλεγμένη κυβέρνηση του Καραμανλή από τις 28 Αυγούστου 1974 ως τις 10 Σεπτεμβρίου 1976. Χρημάτισε επίσης υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Καραμανλή από τις 28 Νοεμβρίου 1977 ως τις 10 Μαΐου 1980 και υπηρεσιακός υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη από τις 17 Σεπτεμβρίου ως τις 21 Οκτωβρίου 1981.[5]
Πέθανε σε ηλικία 101 ετών τον Νοέμβριο του 2011 στην Αθήνα[6] και κηδεύτηκε με δημόσια δαπάνη στη συνοικία Παπάγου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Κούλα Παπαδάκη-Κάκαρη, Προσωπικότητες από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδος: αρχηγοί κομμάτων- υπουργοί- υφυπουργοί- γενικοί γραμματείς- νομάρχες και δήμαρχοι, τόμος 2, 1975.
- ↑ 2,0 2,1 Παπαδάκης, Παναγιώτης· Γιοβάνης, Χρήστος (1975). Ο Εθνάρχης Καραμανλής. 1 - Η θριαμβευτική επάνοδος. Αθήναι: Χρήστος Γιοβάνης ΕΠΕ. σελ. 64.
- ↑ «Το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα». rwf-archive.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2022.
- ↑ Καράγιωργας, Γιώργος (2003) [1975]. Από τον ΙΔΕΑ στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου (2η έκδοση). Ιωλκός. σελίδες 62–66. ISBN 960-426-315-3.
- ↑ Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη
- ↑ Πέθανε ο στρατηγός Ιωάννης Κατσαδήμας[νεκρός σύνδεσμος], ιστοσελίδα της εφημερίδας "Η Γνώμη", 13-11-2011, ανάκτηση 23-4-2013.