Ιωάννης Β΄ της Βουρβόνης
Ο Ιωάννης B΄ (1426 - 1 Απριλίου 1488) ο οποίος μερικές φορές αναφέρεται ως "Ιωάννης ο καλός" ή "μάστιγα της Αγγλίας" από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν δούκας της Βουρβόνης και Κόμης του Κλερμόν (1456 - 1488), [5] ονομάστηκε μάστιγα της Αγγλίας λόγω της βοήθειας που είχε προσφέρει να διώξει τους Άγγλους από τη Γαλλία.[6]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος στο δουκάτο του Καρόλου Α΄ δούκα της Βουρβόνης και της Αγνής των Βαλουά, κόρης τού Ιωάννη του Άφοβου, δούκα της Βουργουνδίας[7]. Έγινε κοντόσταυλος της Γαλλίας (1483) από τον αδελφό του Πέτρο, σε μια προσπάθεια του Πέτρου να εκτοπίσει τον Ιωάννη Β΄, ο οποίος ήταν απειλή για την αντιβασιλεία εκείνου.
Προνόμια από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΑ΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε μια προσπάθειά του να κερδίσει με το μέρος του δυσαρεστημένους ευγενείς, ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ΙΑ΄ άρχισε να μοιράζει μεγαλοπρεπή δώρα και τίτλους σε έμπιστους γι' αυτόν άτομα· ο Ιωάννης Β΄ των Βουρβόνων ήταν ένας από αυτούς.[8] O Λουδοβίκος ΙΑ΄ έδωσε το χέρι της νόθης κόρης του Μαργαρίτας στον μεγαλύτερο νόθο γιο του Ιωάννη Β΄, τον Λουδοβίκο των Βουρβόνων. Ο γάμος έγινε στο Παρίσι με απίστευτη μεγαλοπρέπεια, που εντυπωσίασε τον Ιωάννη Β΄. [9]
Διαδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τρεις φορές, την τρίτη σε ηλικία 62 ετών, λίγο πριν τον θάνατό του με τη εικοσάχρονη Ιωάννα των Βουρβόνων, κόρη τού Ιωάννη Η΄ κόμη του Βαντόμ, αλλά δεν κατόρθωσε να αποκτήσει γιους.
Διάδοχος του Ιωάννη Β΄ ήταν ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος Β΄. Η διαδοχή ήταν εξαιρετικά ταραχώδης, αφού ο άλλος αδελφός τους Πέτρος Β΄ και η σύζυγός του Άννα της Γαλλίας αμφισβήτησαν τη διαδοχή, πιέζοντας για πολλές ημέρες τον Κάρολο Β΄ να αρνηθεί τους τίτλους του έναντι χρημάτων.[10]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Β΄ ντε Μπουρμπόν δεν άφησε διαδόχους. Νυμφεύτηκε τρεις φορές: πρώτα με την Ιωάννα των Βαλουά, κόρη τού Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Έπειτα με την Αικατερίνη των Αρμανιάκ, κόρη τού Ιακώβου δούκα του Νεμούρ και είχε τέκνο:
- Ιωάννης 1487, απεβ. νήπιο.
Και την τρίτη φορά με την Ιωάννα των Βουρβόνων, κόρη του Ιωάννη Η΄ των Βουρβόνων κόμη του Βαντόμ και είχε τέκνο:
- Λουδοβίκος 1488, απεβ. νήπιο.
Από μη νόμιμες σχέσεις είχε τέκνα: με τη Λουίζα ντ'Αλμπρέ (απεβ. 1494):
- (νόθος) Κάρολος απεβ. 1502, νυμφεύτηκε τη Λουίζα ντυ Λιόν υποκόμισσα του Λαβεντάν.
Από τη Μαργαρίτα ντε Μπρυνάν:
- (νόθος) Ματθαίος απεβ. 1505, κύριος του Μποτεόν και κύριος και βαρόνος του Λα Ρος-αν-Ρανιέ.
Από άγνωστη ερωμένη:
- (νόθος) Εκτωρ απεβ. 1502, 15ος αρχιεπίσκοπος της Τουλούζης (1491-1502) και 17ος επίσκοπος του Λαβώρ (1497-1500).
- (νόθος) Πέτρος, απεβ. νωρίς.
- (νόθη) Μαρία απεβ. 1242, παντρεύτηκε τον Ζακ ντε Σαιν Κολόμπ κύριο του Τιλ.
- (νόθη) Μαργαρίτα 1445-1482, παντρεύτηκε τον Ζαν ντε Φεριέρ.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Ιωάννη Β΄ δούκα του Μπουρμπόν |
|---|
|
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/BOURBON.htm.
- ↑ p11368.htm#i113679. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p32391.htm#i323905. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13 Φεβρουαρίου 2015. 500122320. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ de Commynes, Philippe, Jean de Troyes, and Andrew Richard Scoble, The memoirs of Philip de Commines, Lord of Argenton, (George Bell and sons:London, 1906)
- ↑ Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford. p26
- ↑ Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford. p26
- ↑ Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford. p27
- ↑ Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford. p27
- ↑ Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford. p28
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- de Commynes, Philippe, Jean de Troyes, and Andrew Richard Scoble, The memoirs of Philip de Commines, Lord of Argenton, (George Bell and sons:London, 1906)
- Bingham, Denis (1890). The Marriages of the Bourbons. New York: Scribner and Welford.
|