Ιωάννα, δούκισσα της Βραβάντης
Ιωάννα της Βραβάντης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 24 Ιουνίου 1322 Βρυξέλλες |
Θάνατος | 1 Δεκεμβρίου 1406 Βρυξέλλες |
Τόπος ταφής | Monastery of the calced carmelites in Brussels[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Βεγκέσλαος Α΄ του Λουξεμβούργου (από 1352)[2] Γουλιέλμος Β΄ του Αινώ (από 1335)[2] |
Γονείς | Ιωάννης Γ΄ της Βραβάντης[3] και Μαρία του Εβρέ[3] |
Αδέλφια | Μαρία της Βραβάντης Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα της Φλάνδρας Jean Brant |
Οικογένεια | Οίκος του Ρέγκιναρ και House of Brabant |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ιωάννα, δούκισσα της Βραβάντης (Jeanne de Brabant, 24 Ιουνίου 1322 - 1 Νοεμβρίου 1406) μέλος του Οίκου του Ρέγκιναρ ήταν η μεγαλύτερη κόρη και διάδοχος του Ιωάννη Γ΄ της Βραβάντης και της συζύγου του Μαρίας ντ'Εβρέ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτος γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ιωάννα παντρεύτηκε στον πρώτο της γάμο τον Γουλιέλμο Β΄ του Αινώ ο οποίος σκοτώθηκε σε μάχη (1345), ο μοναδικός γιος που απέκτησαν πέθανε πρόωρα με αποτέλεσμα να μην καταφέρουν να ενοποιήσουν τις περιοχές τους.
Δεύτερος γάμος με τον Βενέσλαο του Λουξεμβούργου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ιωάννα παντρεύτηκε στον δεύτερο γάμο της τον Βενέσλαο του Λουξεμβούργου, σύμφωνα με έγγραφο που υπεγράφη τον Ιανουάριο του 1356 καθορίστηκε η διαδοχή στο Δουκάτο της Βραβάντης από τους διαδόχους της Ιωάννας οι οποίες θα έπρεπε να γίνουν αποδεκτές από τους αστούς της Βραβάντης παρά το γεγονός ότι την διοίκηση ασκούσε ο Οίκος του Λουξεμβούργου. Το έγγραφο θεωρήθηκε ανύπαρκτο, ο Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας ο οποίος είχε παντρευτεί την Μαργαρίτα νεώτερη αδελφή της Ιωάννας εισέβαλε στην Βραβάντη το 1356 και ανακηρύχτηκε δούκας χάρη στα δικαιώματα της συζύγου του. Η Ιωάννα και ο σύζυγος της Βενέσλαος αναγκάστηκαν να υπογράψουν την ταπεινωτική συνθήκη του Άσλ η οποία παραχωρούσε το Μέχελεν και την Αμβέρσα στον Λουδοβίκο.[4] Τον Αύγουστο του 1356 η Ιωάννα και ο Βενέσλαος κλήθηκαν από τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ΄ να τους υποστηρίξει, οι δυο πλευρές συμφώνησαν στο Μάαστριχτ να ακυρώσει ο Βενέσλαος μερικούς όρους της προηγούμενης συνθήκης προκειμένου να ικανοποιήσει τον Οίκο του Λουξεμβούργου. ο δουκάτο συνέχισε να βρίσκεται σε πτώση μετά από την ήττα και την αιχμαλωσία του Βενέσλαου στην μάχη του Μπασβέιλερ (1371).[5]
Μετά το τέλος της
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά το τέλος της Ιωάννας το Δουκάτο της Βραβάντης πέρασε στον μικρανεψιό της Αντώνιο της Βραβάντης, τον δεύτερο γιο της ανιψιάς της Μαργαρίτας Γ΄, κόμισσας της Φλάνδρας. Ο τάφος της κατασκευάστηκε από την εκκλησία των Καρμελιτών στις Βρυξέλλες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1450 και χρηματοδοτήθηκε από τον εγγονό της αδελφής της Φίλιππο Γ΄ τον Αγαθό. Ο τάφος καταστράφηκε κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης αλλά ανακατασκευάστηκαν τα σχέδια και οι επιγραφές του από τον Λορν Κάμπελλ ο οποίος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο τάφος χρηματοδοτήθηκε από τον Φίλιππο προκειμένου να στηρίξει τα κληρονομικά του δικαιώματα. [6][7]
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι της Ιωάννας, δούκισσας της Βραβάντης |
---|
|
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 p11402.htm#i114013. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Kindred Britain»
- ↑ Richard Vaughan, Philip the Bold, (The Boydell Press, 2009), 80.
- ↑ Richard Vaughan, Philip the Bold, 80.
- ↑ Campbell, "The Tomb of Joanna, Duchess of Brabant" Renaissance Studies 2.2, (1988) pp 163-72.
- ↑ Philip's position is outlined in Robert Stein "Philip the Good and the German Empire. The legitimation of the Burgundian succession to the German principalities", Centre Européen d'Etudes Bourguignonnes 36, 1996.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Richard Vaughan, Philip the Bold, (The Boydell Press, 2009)
- Campbell, "The Tomb of Joanna, Duchess of Brabant" Renaissance Studies 2.2, (1988)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Joanna, Duchess of Brabant στο Wikimedia Commons