Θρησκεία στο Λίβανο
Θρησκεία στο Λίβανο (2018)[1]
Ο Λίβανος είναι μια χώρα της Ανατολικής Μεσογείου, που αποτελείται κυρίως από Μουσουλμάνους και Χριστιανούς.[2] Οι δύο κύριες θρησκείες του είναι το Ισλάμ, που ακολουθεί το 60% των πολιτών (Σουνίτες και Σιίτες), και ο Χριστιανισμός, που αντιπροσωπεύει το 34% των πολιτών (Ορθόδοξοι, Μαρωνίτες, Έλληνες Καθολικοί Μελχίτες, Προτεστάντες, Αρμένιοι Αποστολικοί). Οι Δρούζοι, που αποτελούν περίπου το 5% του πληθυσμού, έχουν υιοθετήσει τη δική τους μονοθεϊστική θρησκεία, η οποία αποτελεί ένα κράμα Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού, Ισλάμ και Αρχαίας Ελληνικής Φυσιολατρίας.[2] Η χώρα έχει την πιο θρησκευτικά ποικιλόμορφη κοινωνία όλων των κρατών της Μέσης Ανατολής, που περιλαμβάνει 18 αναγνωρισμένες θρησκευτικές κοινότητες.[3][4] Ωστόσο, οι Λιβανέζοι που ζουν στο εξωτερικό είναι στην πλειοψηφία τους Χριστιανοί.[5][6] Εκτιμάται επίσης ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της χώρας είναι πρόσφυγες και μετανάστες (υπολογίζονταν σε 1,5 εκατομμύριο άτομα το 2017), γεγονός που επηρεάζει τις στατιστικές.[3] Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες (ως επί το πλείστον Σύριοι και Παλαιστίνιοι) είναι κυρίως Σουνίτες, αν και και σημαντικό ποσοστό τους είναι Χριστιανοί και Σιίτες.[3]
Με απλά λόγια, ο Λίβανος διαφέρει από άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου οι Μουσουλμάνοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, και μοιάζει περισσότερο με χώρες όπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία, που έχουν ένα μικτό θρησκευτικό πληθυσμό Μουσουλμάνων και Χριστιανών, οι οποίοι αποτελούν ο καθένας περίπου το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας. Οι Χριστιανοί ήταν κάποτε η πλειοψηφία στο Λίβανο και εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των Λιβανέζων της διασποράς, οι οποίοι εκτιμούνται σε 14 εκατομμύρια. Το επίσημο Σύνταγμα του Λιβάνου ορίζει ότι ο Πρόεδρος της χώρας πρέπει να είναι υποχρεωτικά Μαρωνίτης Χριστιανός.
Στατιστικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1932 δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία επίσημη απογραφή στο Λίβανο, κάτι που αντικατοπτρίζει την πολιτική ευαισθησία στο Λίβανο όσον αφορά την θρησκευτική ισορροπία. Ως αποτέλεσμα, η θρησκευτική υπαγωγή του λιβανέζικου πληθυσμού είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί με βεβαιότητα, ενώ διάφορες πηγές χρησιμοποιούνται για να εκτιμήσουν τις θρησκευτικές στατιστικές της χώρας.[7]
Οι ακόλουθες διαφορετικές πηγές δεν ισχυρίζονται ότι είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικές της θρησκευτικής υπαγωγής του πληθυσμού του Λιβάνου.
Μια μελέτη του 2012, που διεξήχθη από τη Στατιστική Υπηρεσία του Λιβάνου, μέσω μιας ερευνητικής εταιρείας της Βηρυτού, εκτίμησε ότι οι κάτοικοι του Λιβάνου ήταν σε ποσοστό 54% Μουσουλμάνοι (27% Σιίτες, 27% Σουνίτες), 5,6% Δρούζοι, 40,4% Χριστιανοί (21% Μαρωνίτης, 8% Έλληνες Ορθόδοξοι, 5% Μελχίτες και 6,4% υπάγονταν σε άλλες χριστιανικές κοινότητες (Αρμένιοι Ορθόδοξοι, Αρμένιοι Καθολικοί, Σύριοι Καθολικοί, Σύριοι Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Χαλδαίοι, Ασσύριοι και Κόπτες).[8]
Το 2018, το Παγκόσμιο Βιβλίο Δεδομένων της CIA εκτίμησε την ακόλουθη θρησκευτική υπαγωγή (που δεν περιλαμβάνει τους μεγάλους πληθυσμούς Σύρων και Παλαιστινίων προσφύγων του Λιβάνου): Μουσουλμάνοι 61,1% (30,6% Σουνίτες, 30,5% Σιίτες, μικρότερα ποσοστά Αλεβιτών και Ισμαηλιτών), Χριστιανοί 33,7% (κυρίως Μαρωνίτες Καθολικοί), Δρούζοι 5,2% και λίγοι Εβραίοι, Μπαχαϊστές, Βουδιστές και Ινδουιστές.[2]
Το Διεθνές Ίδρυμα Εκλογικών Συστημάτων παρείχε στοιχεία για τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους στο Λίβανο το έτος 2011 (πρέπει να σημειωθεί ότι στους ψηφοφόρους δεν περιλαμβάνονται άτομα κάτω των 18 ετών και αλλοδαποί), σύμφωνα με τα οποία οι αριθμοί ήταν οι εξής: Σουνίτες 27,65%, Σιίτες 27,35%, Μαρωνίτες Καθολικοί 21,71%, Ελληνορθόδοξοι 7,34%, Δρούζοι 5,74%, Μελχίτες Καθολικοί 4,76%, Αρμένιοι Αποστολικοί 2,64%, άλλες χριστιανικές μειονότητες 1,28% , Αλεβίτες 0,88%, Αρμένιοι Καθολικοί 0,62%, Προτεστάντες 0,53% και άλλες θρησκείες 0,18% του πληθυσμού.[9]
Υπάρχει επίσης μια πολύ μικρή αρχαία κοινότητα Ζωροαστριστών που βρίσκεται ανάμεσα στα 100 με 500 άτομα.[10][11] Ο Λίβανος έχει έναν μικρό εβραϊκό πληθυσμό, που ο αριθμός του εκτιμάται σε λιγότερο από 100 άτομα.[3]
Γεωγραφική κατανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μουσουλμάνοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Λιβανέζοι Μουσουλμάνοι κατηγοριοποιούνται σε πέντε κύριες θρησκευτικές κοινότητες: Σουνίτες, Σιίτες, Δρούζοι, Αλεβίτες και Ισμαηλίτες. Οι Σουνίτες είναι κυρίως κάτοικοι των μεγάλων πόλεων: Δυτική Βηρυτός, Τρίπολη και Σιδώνα. Είναι επίσης παρόντες σε αγροτικές περιοχές της ενδοχώρας, συμπεριλαμβανομένου του Ακάρ, του Ικλέμ αλ Χαρούμπ και της δυτικής Κοιλάδας Μπεκάα.
Οι Λιβανέζοι Σιίτες συγκεντρώνονται κυρίως στο Νότιο Λίβανο, στο Νομό Μπάαλμπεκ, το Νομό Χερμέλ και τη Νότια Βηρυτό (νότια τμήματα της Ευρύτερης Βηρυτού).
Η λιβανική κυβέρνηση θεωρεί τους Δρούζους πολίτες της ως τμήμα του μουσουλμανικού πληθυσμού της, παρά το γεγονός ότι οι Δρούζοι έχουν πολύ διαφορετικές πεποιθήσεις από τους υπόλοιπους Μουσουλμάνους. Οι Δρούζοι συγκεντρώνονται στα νότια της Οροσειράς του Λιβάνου, στο Νομό Χασμπάγια και στο Νομό Σουφ.
Χριστιανοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Λιβανέζοι Χριστιανοί χωρίζονται σε διάφορες κοινότητες: Μαρωνίτες, Μελχίτες, Ελληνορθόδοξοι, Αρμένιοι Αποστολικοί, Κόπτες, Προτεστάντες κ.ά. Οι Μαρωνίτες συγκεντρώνονται στη βόρεια Βηρυτό (βόρεια τμήματα της Ευρύτερης Βηρυτού), στο βόρειο τμήμα του Κυβερνείου της Οροσειράς του Λιβάνου, στο νότιο τμήμα του Βόρειου Κυβερνείου, σε τμήμα του Κυβερνείου Μπεκάα και του Νότιου Κυβερνείου.[12]
Οι Έλληνες Καθολικοί βρίσκονται σε όλη την επικράτεια, αλλά ιδιαίτερα σε περιοχές των ανατολικών πλαγιών της Οροσειράς του Λιβάνου και στο Ζάχλε, όπου αποτελούν την πλειοψηφία. Οι Ορθόδοξοι συγκεντρώνονται στη βόρεια Βηρυτό (βόρεια τμήματα της Ευρύτερης Βηρυτού) και σε περιοχές του βόρειου τμήματος της χώρας, συμπεριλαμβανομένων της Ζγάρτα, του Μπσαρί, της Κούρα και του Μπατρούν.
Οι Λιβανέζοι Προτεστάντες βρίσκονται κυρίως στην περιοχή της Βηρυτού και στην Ευρύτερη Βηρυτό. Υπάρχουν, επίσης, και άλλοι Χριστιανοί σε περιοχές της ανατολικής Βηρυτού (και σε βόρεια τμήματα Ευρύτερης Βηρυτού), στην Οροσειρά του Λιβάνου, στο Ζάχλε και στη Τζεζίν.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ دراسة نقدية في قانون الانتخاب النسبي. Lebanon Files
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Middle East :: Lebanon — The World Factbook». Central Intelligence Agency, United States. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «International Religious Freedom Report for 2017». www.state.gov. Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2019. Cites Statistics Lebanon for most Lebanon statistics
- ↑ Alfred B. Prados (8 Ιουνίου 2006). «CRS Issue Brief for Congress: Lebanon». The Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Bassil promises to ease citizenship for expatriates». dailystar.com.lb. 1 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018.
- ↑ Writer, Joseph A. Kechichian, Senior (17 Νοεμβρίου 2015). «Lebanon contemplates a new citizenship law». gulfnews.com. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018.
- ↑ «Population (Lebanon)». Country Studies. Federal Research Division of the Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «International Religious Freedom Report for 2012: Lebanon». Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Elections in Lebanon» (PDF). International Foundation for Electoral Systems. 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2017.
- ↑ «Seif And The "Fire Worshipers" Of Beirut?». Seif and his Beiruti Adventures (στα Αγγλικά). 9 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ Chebaro, Mohamed (18 Νοεμβρίου 2014). «Lebanon’s Zoroastrians want a civil state». NOw (mmedia.me). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 May 2016. https://web.archive.org/web/20160503092332/https://now.mmedia.me/lb/en/reportsfeatures/564417-lebanons-zoroastrians-want-a-civil-state.
- ↑ Lebanon Maronites Overview World Directory of Minorities. June 2008. Retrieved 28 December 2013.