Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεόδωρος Χαβίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεόδωρος Χαβίνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεόδωρος Χαβίνης (Ελληνικά)
Γέννηση1  Ιανουαρίου 1886
Φυτείες Αιτωλοακαρνανίας
Θάνατος3  Φεβρουαρίου 1960
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςυποστράτηγος
Πόλεμοι/μάχεςΒαλκανικοί Πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Μικρασιατική εκστρατεία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας)
Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας
Υπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας
Υπουργός Δημοσίων Έργων της Ελλάδας
Υπουργός Δημοσίων Έργων, Οικισμού και Ανοικοδομήσεως

Ο Θεόδωρος Χαβίνης (Φυτείες Αιτωλοακαρνανίας, 1886- Αθήνα, 3 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής και υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις. Υπήρξε ο βουλευτής Πρέβεζας με τη μεγαλύτερη συνολικά θητεία (18 χρόνια και 4 μήνες) και κατόρθωσε να εκλεγεί 10 φορές βουλευτής της περιφέρειας αυτής.

Πολέμησε σε διάφορους πολέμους, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και συνέβαλε στην απελευθέρωση της Πρέβεζας ως διοικητής της 6ης πεδινής πυροβολαρχίας κατά τη μάχη της Νικοπόλεως.[1] [2] Πήρε μέρος στο κίνημα της Εθνικής Άμυνας.

Στη Δίκη των Έξι ήταν μέλος στο έκτακτο στρατοδικείο, με το βαθμό του Συνταγματάρχη.

Ψηφοδέλτιο των εκλογών του 1946, στις οποίες ο Χαβίνης ήταν υποψήφιος με το Κόμμα Φιλελευθέρων στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά απέτυχε να εκλεγεί.

Η κάθοδός του στον πολιτικό στίβο ξεκίνησε στις εκλογές του 1923 με το Κόμμα Φιλελευθέρων οπότε εξελέγη για πρώτη φορά στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση. Εξελέγη βουλευτής Πρεβέζης-Άρτης με το Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος, με 2.222 ψήφους, στις εκλογές του 1926. Επανεξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές του 1928, του 1932, του 1933 και το 1936. Απέτυχε να επανεκλεγεί στις εκλογές του 1946, για να εκλεγεί ξανά το 1950, το 1951, το 1952 και το 1956. Υπήρξε ο μακροβιότερος βουλευτής της Εκλογικής Περιφέρειας Πρέβεζας, με συνολική θητεία 18,5 περίπου ετών, έχοντας κατορθώσει να εκλεγεί σε 10 εκλογικές αναμετρήσεις.

Στην κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου υπηρέτησε ως υπουργός Στρατιωτικών από τις 5 Ιουνίου 1932 μέχρι τις 3 Νοεμβρίου 1932.[3]

Ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη από τις 22 Νοεμβρίου 1945 ως την παραίτησή του, στις 20 Ιανουαρίου 1946 και στη συνέχεια υπουργός Εσωτερικών και προσωρινά Δημοσίων Έργων ως το Μάρτιο του 1946.[4]

Στη κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου του 1950 ο Χαβίνης χρημάτισε υπουργός Δημοσίων Έργων, Οικισμού και Ανοικοδομήσεως από τις 24 Μαρτίου ως τις 27 Μαρτίου 1950.[5] Λίγο αργότερα ανέλαβε υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Πλαστήρα, από τις 15 Απριλίου 1950 ως τις 21 Αυγούστου 1950.[6] Στο χαρτοφυλάκιο των Δημοσίων Έργων παρέμεινε και στη επόμενη κυβέρνηση, από τις 27 Οκτωβρίου 1951 ως την παραίτησή του, στις 19 Μαρτίου 1952.[7]

Πέθανε το Φεβρουάριο του 1960 από καρδιακή συγκοπή ενώ μεταφερόταν στο νοσοκομείο.[8]

  1. Νίκος Δ. Καράμπελας, Η απελευθέρωση της Πρέβεζας, Αθήνα 1992, σελ. 45.
  2. «Σύντομη ιστορία της πόλης Φυτείες Αιτωλοακαρνανίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2013. 
  3. «Κυβέρνησις Ελευθερίου Βενιζέλου, Από 5.6.1932 έως 4.11.1932». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2013. 
  4. «Κυβέρνησις Θεμιστοκλή Σοφούλη (De Facto) Από 22.11.1945 έως 4.4.1946». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2013. 
  5. «Κυβέρνησις Σοφοκλή Βενιζέλου, Από 23.3.1950 Έως 15.4.1950». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2013. 
  6. «Κυβέρνησις Νικολάου Πλαστήρα, Από 15.4.1950 Έως 21.8.1950». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2013. 
  7. «Κυβέρνησις Νικολάου Πλαστήρα, Από 27.10.1951 έως 11.10.1952». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2011. 
  8. «Απέθανε την νύκτα ο Θεόδωρος Χαβίνης». Μακεδονία. 4 Φεβρουαρίου 1960. σελ. 6.