Η ιστορία του πλοιάρχου
 Ο πλοίαρχος, όπως παρουσιάζεται σε εικονογραφημένο χειρόγραφο των αρχών του 15ου αιώνα | |
| Συγγραφέας | Τζόφρι Σώσερ |
|---|---|
| Γλώσσα | Μέση αγγλική γλώσσα |
| Μορφή | ποίημα |
| Βασίζεται σε | Το Δεκαήμερο |
| Προηγούμενο | Η ιστορία του πωλητή συγχωροχαρτίων |
| Επόμενο | Η ιστορία της ηγουμένης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ιστορία του πλοιάρχου (αγγλικός τίτλος: The Shipman's Tale είναι μια από τις 24 ιστορίες που διηγούνται οι προσκυνητές στις Ιστορίες του Καντέρμπερυ (1387-1400) του Τζέφρυ Τσώσερ. Ο πλοίαρχος αφηγείται την ιστορία ενός εμπόρου, της γυναίκας του και του εραστή της, ενός μοναχού. Αν και παρόμοιες ιστορίες υπάρχουν στο Δεκαήμερο του Βοκάκιου, η ιστορία είναι μεταφορά λαϊκού μύθου, συχνή πηγή για τις ιστορίες του Τσώσερ.[1]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξαιρετικής ομορφιάς σύζυγος ενός πλούσιου εμπόρου από το Σαιν-Ντενί απολαμβάνει τα λούσα και τις κοινωνικές συναναστροφές, για τα οποία ξοδεύει πολλά χρήματα. Το σπίτι τους είναι συχνά γεμάτο με επισκέπτες. Ένας από τους πιο τακτικούς καλεσμένους είναι ένας όμορφος νεαρός μοναχός, που είναι στενός φίλος με τον έμπορο. Αφού του εξομολογήθηκε ότι δεν αγαπά τον άντρα της, η σύζυγος ζητά από τον μοναχό εκατό φράγκα για να πληρώσει τα χρέη της. [2]
Μετά το δείπνο εκείνο το βράδυ, ο μοναχός ζητά από τον έμπορο ένα δάνειο εκατό φράγκων για να αγοράσει βοοειδή. Την επόμενη μέρα, ο μοναχός φεύγει για το αβαείο του και ο έμπορος ταξιδεύει για δουλειές του στη Μπρυζ. Πολύ σύντομα, ο μοναχός επιστρέφει στο σπίτι του εμπόρου και, σε αντάλλαγμα για τα χρήματα, η σύζυγος συμφωνεί να περάσει τη νύχτα στο κρεβάτι μαζί του.[3]
Επιστρέφοντας από το ταξίδι του, ο έμπορος σταματά στο αβαείο για να δει τον φίλο του. Σχετικά με το δάνειο, ο μοναχός του λέει ότι επέστρεψε τα χρήματα στη γυναίκα του μία ή δύο μέρες αφότου τα είχε δανειστεί. Όταν ο έμπορος φτάνει στο σπίτι, επικρίνει τη γυναίκα του που δεν του είπε ότι το δάνειο εξοφλήθηκε. Η σύζυγος συνειδητοποιεί ότι έχει εξαπατηθεί, αλλά δεν τρομάζει: γρήγορα και με τόλμη του εξηγεί ότι πράγματι τα έλαβε αλλά νόμιζε ότι ήταν ανταμοιβή για την καλή φιλοξενία του μοναχού και τα χρησιμοποίησε για να αγοράσει ωραία ρούχα. Υπόσχεται να του το ξεπληρώσει - όχι με χρήματα, αλλά στο κρεβάτι. Βλέποντας ότι δεν έχει νόημα να την επιπλήξει περαιτέρω, ο έμπορος τη συγχωρεί.[4]
Ο πανδοχέας Χάρι Μπέιλι έμεινε ευχαριστημένος από την ιστορία και προειδοποίησε τους άνδρες της παρέας να προσέχουν από παρόμοια κόλπα και κυρίως να μη βάζουν ποτέ καλόγερο στο σπίτι τους. Στη συνέχεια απευθύνθηκε στην ηγουμένη και της ζήτησε ευγενικά να πει μια ιστορία: Η ιστορία της ηγουμένης.[5]
Σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από την κριτική στους κληρικούς, ένα κοινό θέμα στις ιστορίες του Τσώσερ, η ιστορία αναφέρεται επίσης σε μια κυνική, αν και χιουμοριστική, ιστορία έγγαμου βίου και την εμπορευματοποίηση της έγγαμης σχέσης. Παρόμοιες ιστορίες συχνά τελειώνουν με τη σύζυγο και τον σύζυγο να εξαπατούνται, αλλά η προσθήκη της συζύγου που εξαπατά με τη σειρά της τον σύζυγο φαίνεται να είναι καινοτομία του Τσώσερ.[6]
Αρκετές πρωτοπρόσωπες αντωνυμίες εμφανίζονται στην ιστορία, σαν να παρουσιάζεται από την οπτική γωνία μιας γυναίκας. Αυτό μαζί με τη θριαμβευτική επιτυχία της συζύγου στο τέλος, οδήγησε τους μελετητές να προτείνουν ότι γράφτηκε αρχικά για τη Γυναίκα από το Μπαθ.
Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [7]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «britannica.com/topic/The-Shipmans-Tale».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/shipmans-tale».
- ↑ . «gradesaver.com/the-canterbury-tales/study-guide/summary-the-shipmans-tale».
- ↑ . «cliffsnotes.com/literature/c/the-canterbury-tales/summary-and-analysis/the-shipmans-tale».
- ↑ . «sparknotes.com/lit/the-canterbury-tales/summary/».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/silverman-sex-and-money-chaucers-shipmans-tale».
- ↑ . «biblionet.gr/chaucer-geoffrey-oi-istories-tou-kantermperu».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-nisides-oi-istories-tou-kantermperu-2».
|