Βοκάκιος
| Βοκάκιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα |
Giovanni Boccaccio (Ιταλικά) |
| Γέννηση |
16 Ιουνίου 1313 Σερτάλντο[1] |
| Θάνατος |
21 Δεκεμβρίου 1375[2] Σερτάλντο[3] |
| Αιτία θανάτου | οίδημα |
| Τόπος ταφής | d:Q3668236 |
| Εθνικότητα | Ιταλοί |
| Υπηκοότητα | Δημοκρατία της Φλωρεντίας |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες |
λατινική γλώσσα Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα |
διηγηματογράφος ποιητής διπλωμάτης μεταφραστής στιχουργός βιογράφος μυθογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Το Δεκαήμερο |
| Ιστοσελίδα | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Τζιοβάνι Μποκκάτσιο (Giovanni Boccaccio, μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου 1313 - 21 Δεκεμβρίου 1375), γνωστός με το εξελληνισμένο Ιωάννης Βοκάκιος, ήταν Ιταλός συγγραφέας, ο μεγαλύτερος από τους μαθητές του φημισμένου Πετράρχη. Θεωρείται σημαντικός Ανθρωπιστής της Αναγέννησης και υπήρξε συγγραφέας ενός αξιοσημείωτου αριθμού έργων, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται το Δεκαήμερον και το Περί Διασήμων Γυναικών. Οι χαρακτήρες του Βοκάκιου διακρίνονται για τον ρεαλισμό, την έμπνευση, την εξυπνάδα και την προσγείωσή τους στην πραγματικότητα της εποχής τους (αντίθετα με χαρακτήρες συγχρόνων του συγγραφέων, που συνδέονταν περισσότερο με τις μεσαιωνικές αξίες της Ιπποσύνης, της Ευσέβειας και της Ταπεινότητας).
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βοκάκιος γεννήθηκε πιθανότατα στη Φλωρεντία και ήταν νόθος γιος του Μποκκάτσιο ντι Κελλίνο (Boccaccio di Chellino), πλούσιου έμπορου, και μιας άγνωστης κοπέλας ταπεινής καταγωγής. Ο πατέρας του τον αναγνώρισε ως γιο του και τον πήρε το 1327 στην Νάπολη, όπου ασχολείτο με το εμπόριο. Ο Βοκάκιος, όμως, που δε συμπάθησε το εμπόριο και τις αναγκαστικές σπουδές στο Εκκλησιαστικό Δίκαιο, από το 1334 ξεκίνησε να δημοσιεύει έργα του. Σε μια οικονομική κρίση το 1340, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Φλωρεντία, όπου το 1350 γνώρισε τον Πετράρχη, και τελείωσε το γνωστότερο έργο του το Δεκαήμερο. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ακολουθώντας τις μετακινήσεις του Πετράρχη, με ανθρωπιστικές μελέτες και συγγράφοντας. Πέθανε μετά από μακροχρόνια ασθένεια ένα χρόνο μετά τον Πετράρχη, το 1375.
Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Amorosa visione (Ερωτικά οράματα) (1342)
- Buccolicum carmen (Βουκολικό άσμα) (1367-69)
- Caccia di Diana (Το κυνήγι της Άρτεμης, 1334-37)
- Comedia delle ninfe fiorentine (Κωμωδία των Φλωρεντινών Νυμφών) (Amato, 1341-42)
- Corbaccio (περί το 1365, η ημερομηνία αμφισβητείται)
- De mulieribus claris (Περί διασήμων γυναικών, 1361, αλλεπάλληλες εκδόσεις έως το 1375)
- Decameron (Δεκαήμερον) (1349-52, ανανεωμένη έκδοση 1370-71) ― ελλην. μετάφρ. Νίκος Σαρλής, "ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΠΑΠΥΡΟΥ
- Elegia di Madonna Fiammetta (Ελεγεία της Μαντόνα Φιαμμέττα) (1343-44)
- Esposizioni sopra la Comedia di Dante (Γνώμες για την [Θεία] Κωμωδία του Δάντη, 1373-74)
- Filocolo (1336-39)
- Filostrato (1335 or 1340)
- Genealogia deorum gentilium libri (Βιβλία γενεαλογίας εθνικών θεών) (1360, ανανεωμένη έκδοση 1374)
- Ninfale fiesolano (1344-46, η ημερομηνία αμφισβητείται)
- Rime (Ρίμες) (ολοκληρώθηκε το 1374)
- Teseida delle nozze di Emilia (πριν το 1341)
- Trattatello in laude di Dante (1357, αλλαγή τίτλου De origine vita studiis et moribus viri clarissimi Dantis Aligerii florentini poetae illustris et de operibus compositis ab eodem)
- Zibaldone Magliabechiano (περ. 1351-56)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Από το Δεκαήμερο
- Decameron Web, (Πολλά από τα έργα του Βοκάκιου στο Τμήμα Ιταλικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Brown στο πρωτότυπο ιταλικό κείμενο και σε αγγλική μετάφραση
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
