Η ιστορία του μάγειρα
 Ο μάγειρας, από εικονογραφημένο χειρόγραφο των αρχών του 15ου αιώνα | |
| Συγγραφέας | Τζόφρι Σώσερ |
|---|---|
| Γλώσσα | Μέση αγγλική γλώσσα |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1389 |
| Προηγούμενο | Η ιστορία του επιστάτη |
| Επόμενο | Η ιστορία του δικηγόρου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ιστορία του μάγειρα (Μεσαιωνικά αγγλικά: The Cook's Tale) είναι η τέταρτη από τις ιστορίες που διηγούνται οι προσκυνητές στις Ιστορίες του Καντέρμπερι (1387-1400) του Τζέφρυ Τσώσερ.[1]
Η ιστορία αποτελείται από 58 στίχους μόνο και διακόπτεται απότομα - και το ερώτημα είναι αν ο Τσώσερ την άφησε σκόπιμα ημιτελή, αν σκόπευε να τη συμπληρώσει αργότερα ή αν απλώς χάθηκε μέρος του χειρογράφου, οι μελετητές δεν έχουν καταλήξει σε σαφείς απαντήσεις.[2]
Όπως ο Χάρι Μπέιλι, ο ιδιοκτήτης του πανδοχείου Τάμπαρντ στο Σάουθγουορκ, ο μάγειρας φαίνεται επίσης ότι ήταν πραγματικό σύγχρονο πρόσωπο με το όνομα Ρότζερ του Γουέαρ. Ήταν και οι δύο γνώριμοι του Τσώσερ και οι αναγνώστες της εποχής θα μπορούσαν εύκολα να τους αναγνωρίσουν.[3]
Το μήκος της ιστορίας καθιστά αδύνατη την εύρεση κάποιας πηγής, θεωρείται ότι αναφέρεται σε σύγχρονα γεγονότα.[4]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρόλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μάγειρας Ρότζερ του Γουέαρ διασκέδασε με την Ιστορία του επιστάτη και σχολιάζει ότι ο ανέντιμος μυλωνάς ανταμείφθηκε όπως του άξιζε επειδή προσπάθησε να εξαπατήσει τους δύο φοιτητές και να γελοιοποιήσει την εκπαίδευσή τους. Υπόσχεται στη συνέχεια μια δική του ιστορία, παρά το γεγονός ότι είναι απλώς ένας φτωχός άνθρωπος. Ο ξενοδόχος Χάρι Μπέιλι του δίνει τον λόγο για την επόμενη ιστορία και του τονίζει ότι πρέπει να είναι πολύ καλή για να τους αποζημιώσει, εδώ σχολιάζει τη συνήθεια του Ρότζερ να βγάζει τη σάλτσα από τις απούλητες πίτες και να τις ξαναζεσταίνει για να τις δώσει για φρέσκες, το δε μαγαζί του ήταν γεμάτο μύγες.[5]
Η ιστορία του μάγειρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάποτε ένας νεαρός ζούσε στην πόλη και ήταν μαθητευόμενος κοντά σε κάποιον που πουλούσε τρόφιμα. Ήταν ένας κοντός άντρας, με σκουρόχρωμη επιδερμίδα και μαύρα μαλλιά – και του άρεσε ο χορός, το τραγούδι, ο τζόγος και όλα τα είδη αμαρτωλών διασκεδάσεων, ήταν εξαιρετικός χορευτής: τόσο καλός, που ο κόσμος τον αποκαλούσε Πέρκιν ο γλετζές.
Ο Πέρκιν αγαπούσε την ταβέρνα περισσότερο από το μαγαζί που δούλευε και, όποτε γινόταν γιορτή, έβγαινε από το μαγαζί για να διασκεδάσει και να χορέψει, ξεχνώντας τη δουλειά. Έκλεβε συχνά από τον αφέντη του, με τον οποίο ζούσε μέχρι να τελειώσει τη μαθητεία του. Ωστόσο, μια μέρα, ο αφέντης του αποφάσισε να τον ξεφορτωθεί αναφέροντας την παροιμία «Καλύτερα να βγάλεις το σάπιο μήλο από το σακουλάκι παρά να σαπίσει όλα τα άλλα μήλα».
Αφού απολύθηκε από τον κύριό του, αυτός ο χαρούμενος μαθητευόμενος ήταν ελεύθερος να γλεντοκοπάει μέρα-νύχτα και τελικά γνώρισε έναν άλλο νεαρό που αγαπούσε τα ζάρια, το γλέντι και τις διασκεδάσεις όσο και ο ίδιος, στο σπίτι του οποίου μετέφερε το κρεβάτι και τα υπάρχοντά του και εγκαταστάθηκε. Αυτός ο φίλος του είχε μια σύζυγο που, για λόγους βιτρίνας και μόνο, διατηρούσε μαγαζί – για να κρύβει τις ανήθικες δραστηριότητές της, στην πραγματικότητα ήταν πόρνη. Εδώ τελειώνει η ιστορία.[6]
Η επόμενη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την ιστορία ακολουθεί Η ιστορία του δικηγόρου.
Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [7]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «britannica.com/topic/The-Cooks-Tale».
- ↑ . «gradesaver.com/the-canterbury-tales/study-guide/summary-the-cooks-tale».
- ↑ . «reflection.eleusinianm.co.uk/medieval-literature/red-book-of-shalfleet/canterbury-tales/cooks-tale».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/cooks-prologue-and-tale».
- ↑ . «gradesaver.com/the-canterbury-tales/study-guide/summary-the-cooks-tale».
- ↑ . «cliffsnotes.com/literature/c/the-canterbury-tales/summary-and-analysis/the-cooks-prologue-and-tale».
- ↑ . «biblionet.gr/chaucer-geoffrey-oi-istories-tou-kantermperu».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-nisides-oi-istories-tou-kantermperu-2».
|