Ο οικισμός είναι κτισμένος νοτιοδυτικά της Κορίνθου σε υψόμετρο 290 μέτρων και μέχρι το 1928 ονομαζόταν Λιμοχώρι[2]. Αναφέρεται το 1853 στον δεύτερο τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως «αγροτική θέση»[3], ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα διέθετε σχολείο και παρήγαγε λάδι, κρασί και σταφίδες[4]. Τον Ιούλιο του 1944, δεκατρείς κάτοικοι του οικισμού εκτελέστηκαν από άνδρες του ΕΛΑΣ με την κατηγορία των αντιδραστικών[5].
Διοικητικά υπαγόταν αρχικά στον δήμο Κορίνθου[3] και στη συνέχεια στην επαρχία Κορίνθου ως έδρα κοινότητας. Το 1997 υπήχθη στον καποδιστιακό δήμο Βέλου[2], ενώ από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Βέλου-Βόχας.
