Νεράντζα Κορινθίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°59′02″N 22°46′54″E / 37.98389°N 22.78167°E / 37.98389; 22.78167

Νεράντζα
Νεράντζα is located in Greece
Νεράντζα
Νεράντζα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΚορινθίας
ΔήμοςΒέλου - Βόχας
Δημοτική ΕνότηταΒέλου
Γεωγραφία και Στατιστική
Υψόμετρο5
Πληθυσμός636 (2011)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας20200
Τηλ. κωδικός+30 27420

Η Νεράντζα είναι παραθαλάσσιο χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας στην Πελοπόννησο με υψόμετρο 5 μέτρα[2].

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νεράντζα βρίσκεται στις νότιες ακτές του Κορινθιακού, σε απόσταση 18 χλμ. Δ.-ΒΔ. από την Κόρινθο (μέσω Άσσος - Βραχάτι) και 8 χλμ. ΒΔ. από το Ζευγολατιό (έδρα δήμου). Τον οικισμό δημιούργησαν κάτοικοι από τα Τρίκαλα Κορινθίας γι΄ αυτό και πολιούχος τους είναι ο Άγιος Βλάσιος. Η εκκλησία που έκτισαν προς τιμή του το 1835 είναι μονόκλιτη βασιλική.[3] Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία αν και το καλοκαίρι είναι σημαντικό παραθεριστικό θέρετρο της Κορινθίας και της Αθήνας, το οποίο διαθέτει οργανωμένη παραλία, ξενοδοχείο, πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια καθώς και κέντρα εστίασης[4]. Ως οικισμός αναφέρεται, μετά την απελευθέρωση, το 1834 στο ΦΕΚ 19Α - 07/06/1834 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Απίας. Το 1927 με το ΦΕΚ 132Α - 01/07/1927 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοσυσταθείσας κοινότητας[5]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί την τοπική κοινότητα Νεράντζης που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Βέλου του Δήμου Βέλου - Βόχας και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 636 κατοίκους[6].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 139, τομ. 24. 
  3. «ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ». www.imkorinthou.org. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  4. «Διαδρομές: Λέχαιο – Βέλο – Ατέλειωτες παραλίες στην Ενδοχώρα | Μυθική Πελοπόννησος». www.mythicalpeloponnese.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  5. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10760 (σελ. 286 του pdf)