Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εκστρατεία του Κέστιου Γάλλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρώτος Ιουδαϊκός Πόλεμος
Εκστρατεία του Κέστιου Γάλλου
Λόγχες από βέλη ρωμαϊκού καταπέλτη
Χρονολογία66
ΤόποςΠαλαιστίνη
ΈκβασηΝίκη των Ιουδαίων
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα

Κέστιος Γάλλος

Καισέννιος Γάλλος

Τυρράνιος Πρίσκος †

Ηρώδης Αγρίππας ΙΙ

Αντίοχος της Κομμαγήνης

Σόαιμος της Έμεσσας

Μονόβαζος ο Κενεδαίος

Νίγερ ο Περαΐτης

Σίλας ο Βαβυλώνιος

Ελεάζαρος γιος του Σίμωνα

Σίμων γιος του Γιώρα
Δυνάμεις
32.000 άντρες
Άγνωστος αριθμός

Ο έπαρχος της Συρίας Κέστιος Γάλλος αντέδρασε στην είδηση της επανάστασης των Ιουδαίων με αρκετή βραδύτητα. Το εκστρατευτικό σώμα που θα αντιμετώπιζε την εξέγερση συγκεντρώθηκε μόλις στα τέλη Σεπτεμβρίου του 66. Αυτό περιλάμβανε την ΧΙΙη (12η) Κεραυνηφόρο λεγεώνα ( Legio XII Fulminata), αποσπάσματα από 2.000 άντρες από τις άλλες τρεις λεγεώνες της Συρίας και 5.000 επικουρικούς. Το σύνολο των ρωμαϊκών δυνάμεων ανήλθε σε 16.000 πεζούς και 2.000 ιππείς. Οι σύμμαχοι της Ρώμης Ηρώδης Αγρίππας, ο οποίος και θα τον συνόδευε στην εκστρατεία, Αντίοχος της Κομμαγήνης και Σόαιμος της Έμεσσας έστειλαν 5.000 ιππείς και 8.500 πεζούς. Έτσι ο Κέστιος Γάλλος συγκέντρωσε συνολικά περίπου 32.000 άντρες[1].

Η ρωμαϊκή προέλαση στην Παλαιστίνη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με αυτή την δύναμη εισέβαλε στην Γαλιλαία σπέρνοντας την καταστροφή. Κατόπιν κατέλαβε την εγκαταλελειμμένη πόλη Χαβουλώνα την οποία λεηλάτησε και πυρπόλησε. Ύστερα με τον κύριο όγκο του στρατού του προχώρησε προς την Πτολεμαΐδα αφήνοντας αποσπάσματα στρατιωτών να λεηλατήσουν και να κάψουν τα χωριά της γύρω περιοχής. Οι Ιουδαίοι που είχαν καταφύγει στην ύπαιθρο επιτέθηκαν σε αυτά τα αποσπάσματα και σκότωσαν 2.000 άντρες[2]. Από την Πτολεμαΐδα ο Κέστιος Γάλλος κινήθηκε προς την Καισάρεια. Ταυτόχρονα έστειλε ένα απόσπασμα να καταλάβει την Ιόππη, ένα να λεηλατήσει την επαρχία της Ναβρατηνής και ένα με επικεφαλής τον διοικητή της ΧΙΙης λεγεώνας Καισέννιο Γάλλο να καταλάβει την Σεπφωρί. Και τα τρία αποσπάσματα πέτυχαν τον σκοπό τους η Ιόππη καταλήφθηκε αιφνιδιαστικά και πυρπολήθηκε η Ναρβατηνή μεταβλήθηκε σε στάχτη[3] ενώ η Σεπφωρίς υποδέχθηκε φιλικά τον Καισέννιο Γάλλο και παραδόθηκε αμαχητί. Ο Καισέννιος επιτέθηκε εναντίον των επαναστατών οι οποίοι βρίσκονταν στο κοντινό όρος Ασαμών και τους κατέσφαξε[4].

Οι ρωμαϊκές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στην Καισάρεια. Από την Καισάρεια ο Κέστιος Γάλλος προχώρησε στην Αντιπατρίδα. Οι Ιουδαίοι που είχαν συγκεντρωθεί για να τον αντιμετωπίσουν σε ένα πύργο που ονομάζονταν Αφεκού μόλις αντιλήφθηκαν την προσέγγιση του διαλύθηκαν. Η πόλη και τα γειτονικά χωριά πυρπολήθηκαν. Η προέλαση συνεχίστηκε. Η πόλη Λύδδα που ήταν έρημη είχε την ίδια τύχη. Έτσι ο Κέστιος Γάλλος συνέχισε την πορεία του και αφού πέρασε τη Βεθώρα, στρατοπέδευσε στην τοποθεσία Γαβαών στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ[5][6].

Η επίθεση του Κέστιου Γάλλου στην Ιερουσαλήμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επαναστάτες με αρχηγούς τον Μονόβαζο, τον Κενεδαίο, τον Νίγερ τον Περαΐτη και τον Σίλα τον Βαβυλώνιο επιτέθηκαν με σφοδρότητα στον στρατό του Κέστιου σκοτώνοντας αρκετές εκατοντάδες ενώ οι ίδιοι είχαν ελάχιστες απώλειες[7]. Κατόπιν γύρισαν στην πόλη αφού άφησαν ορισμένους να επιτηρούν τον αντίπαλο. Οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να επιστρέψουν στο στρατόπεδο τους στην Γαβαών. Κατά την διάρκεια της πορείας τους δέχτηκαν την επίθεση μιας ομάδας επαναστατών της οποίας ηγούνταν ο Σίμων γιος του Γιώρα. Ο Ηρώδης Αγρίππας έστειλε δυο απεσταλμένους του τον Φοίβο και τον Βόρκιο με προτάσεις για ειρήνη όμως οι επαναστάτες φόνευσαν τον ένα και τραυμάτισαν τον άλλο[8].Ο Κέστιος αποφάσισε να προχωρήσει. Αφήνοντας το στρατόπεδο του προέλασε απωθώντας τους επαναστάτες φτάνοντας στο όρος Σκοπός που απείχε ελάχιστα από την πόλη. Εκεί στρατοπέδευσε. Αφού προετοιμάζονταν για τρεις ημέρες την τέταρτη (γύρω στα μέσα Οκτωβρίου του 66) επιτέθηκε[9].

Οι δυνάμεις του Κέστιου κατέλαβαν την Νέα Πόλη που ονομάζονταν και Βεζεθά και προχώρησαν ως τα τείχη που βρίσκονταν στην Άνω Πόλη πίσω από τα βασιλικά ανάκτορα. Οι επαναστάτες κλείστηκαν έντρομοι στα τείχη. Ο Κέστιος παρακίνησε τους αξιωματικούς του να επιτεθούν. Ο στρατοπεδάρχης του όμως Τυρράνιος Πρίσκος και πολλοί διοικητές μονάδων δίστασαν. Την ιδία στιγμή κάποιοι πολίτες με επικεφαλής τον Άννα γιο του Ιωνάθαν κατέλαβαν κάποιους πύργους του τείχους και με χειρονομίες και φωνές καλούσαν τους Ρωμαίους να έρθουν προς το μέρος τους για να τους ανοίξουν μια πύλη. Ο Κέστιος που εκείνη την στιγμή είχε υποστεί νευρικό κλονισμό πίστεψε ότι ήταν παγίδα και ολιγώρησε. Οι υπόλοιποι υπερασπιστές αντιλήφθηκαν έγκαιρα την προδοσία και απώθησαν τον Άννα και τους δικούς του από τα τείχη αποσοβώντας τον κίνδυνο. Ο Κέστιος στρατοπέδευσε πίσω από τα ανάκτορα και τις επόμενες πέντε ημέρες εξαπέλυσε άγριες επιθέσεις σε όλες τις πλευρές της πόλης. Την έκτη ημέρα επιτέθηκε με τοξότες και ένα επίλεκτο σώμα στην βόρεια πλευρά των τειχών του Ναού. Οι Ρωμαίοι άνοιξαν τρύπα στο τείχος και ετοιμάζονταν να ανάψουν φωτιά προκειμένου να κάψουν μια πύλη[10]. Τρόμος έπεσε στους υπερασπιστές όμως ο Κέστιος αντί να επιμείνει, σταμάτησε την επίθεση, ανακάλεσε τον στρατό του και αποφάσισε να υποχωρήσει[11].

Η εφιαλτική υποχώρηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού διανυκτέρευσε στο στρατόπεδο του στον Σκοπό άρχισε να υποχωρεί προς τα βόρεια δεχόμενος συνεχείς επιθέσεις από τους επαναστάτες και μέχρι να φτάσει στην Γαβαών είχε πολλές απώλειες σε αξιωματικούς και στρατιώτες (σκοτώθηκε ο Πρίσκος, στρατοπεδάρχης και διοικητής της VΙης(6ης) Σιδηράς λεγεώνας (Legio VI Ferrara), ο αρχηγός του ιππικού του Αιμίλιος Ιούκουνδος, ένας χιλίαρχος ο Λογγίνος και αρκετοί άλλοι) ενώ έχασε τις αποσκευές του[12].

Ύστερα από λίγες ημέρες ξεκίνησε για την Βεθώρα. Η πορεία ήταν εφιαλτική επειδή οι δυνάμεις του Κέστιου έπεσαν πάνω σε μια καλοστημένη ενέδρα περίπου 2.500 Ζηλωτών που είχαν αρχηγό τον Ελεάζαρο γιο του Σίμωνα. Τελικά όταν άρχισε να νυχτώνει κατάφερε να συνεχίσει και να φτάσει στην πόλη. Από εκεί και αφού εγκατέλειψε τα περισσότερα μεταφορικά ζώα ξεκίνησε για την Αντιπατρίδα. Ακολούθησε νέα εφιαλτική καταδίωξη. Ο Κέστιος εγκατάλειψε στον δρόμο όλες τις πολεμικές του μηχανές ενώ χάθηκε και ο αετός της λεγεώνας. Τελικά κατάφερε να φτάσει στην πόλη με βαριές απώλειες (5.300 πεζούς και 480 ιππείς). Είχε διασωθεί καθώς το πολεμικό μένος των επαναστατών είχε εξασθενήσει ύστερα από μια καταδίωξη 60 χλμ.(Νοέμβριος του 66)[13][14].

  1. Στρατιωτική Ιστορία Εκδότης Σ. ΠανέληςΤεύχος -118, Άρθρο – Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.).σελ.24
  2. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β.ΧVΙΙΙ.9.σελ.181-183
  3. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧVΙΙΙ.10.σελ.183-185
  4. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧVΙΙΙ.11.σελ.185
  5. Στρατιωτική Ιστορία Εκδότης Σ. Πανέλης.Τεύχος -118, Άρθρο – Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.).σελ.24
  6. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧΙΧ.1.σελ.185-187
  7. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β.ΧΙΧ.2.σελ.187-189
  8. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β.ΧΙΧ.3.σελ.189
  9. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧΙΧ.4.σελ.189-191
  10. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧΙΧ.5.σελ.191-193
  11. Στρατιωτική Ιστορία Εκδότης Σ. ΠανέληςΤεύχος -118, Άρθρο – Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.).σελ.26
  12. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧΙΧ.7.σελ.195
  13. Στρατιωτική Ιστορία Εκδότης Σ. ΠανέληςΤεύχος -118, Άρθρο – Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.).σελ.27
  14. Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β.ΧΙΧ.7-9.σελ.193-199
  • Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Τομ.ΣΤ Ελληνισμός και Ρώμη Εκδοτική Αθηνών 1979
  • Rostovtzeff M. Ρωμαϊκή Ιστορία Εκδόσεις Παπαζήση 1984
  • Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι Έλληνες» Κάκτος 1997
  • Γάιος Σουητώνιος. Η ζωή των Καισάρων Παρασκήνιο 1993
  • Ιστορία Εικονογραφημένη Claude Aziza Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ Τεύχος - 317 ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ 1994
  • Στρατιωτική Ιστορία ΓΑΒΡΙΗΛ-ΜΙΧΑΗΛ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.)Τεύχος -118 Εκδότης Σ. Πανέλης 2006