Πολιορκία των Ιωταπάτων
| Πρώτος Ιουδαϊκός Πόλεμος | |||
|---|---|---|---|
| Πολιορκία των Ιωταπάτων | |||
 Πολιορκία των Ιωταπάτων | |||
| Χρονολογία | 67 | ||
| Τόπος | Γαλιλαία | ||
| Έκβαση | Νίκη των Ρωμαίων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Ύστερα από την επιτυχημένη έναρξη της εισβολής του στην Γαλιλαία ο Βεσπασιανός κατευθύνθηκε στα Ιωταπάτα (πρώτο δεκαήμερο Μαΐου του 67) επειδή πίστευε ότι εκεί βρίσκονταν ένα από τα πιο ισχυρά σημεία αντίστασης στην περιοχή[1]. Επικεφαλής της άμυνας της πόλης ήταν ο Ιώσηπος.
Οι πρώτες επιθέσεις των Ρωμαίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βεσπασιανός επέλεξε να στρατοπεδεύσει επιδεικτικά με όλη την δύναμή του σε κάποιο σημείο της περιοχής που ήταν ορατό από όλη την πόλη προκειμένου να προκαλέσει πλήγμα στο ηθικό των αμυνομένων[2]. Την επόμενη μέρα οι Ρωμαίοι υπό την κάλυψη τοξοτών και σφενδονητών εξαπέλυσαν μια ισχυρότατη έφοδο εναντίον των τειχών της πόλης. Όλος ο πληθυσμός της πόλης αντιδρώντας αυθόρμητα ανέβηκε στις επάλξεις για να τους αντιμετωπίσει. Η έφοδος τελικά απέτυχε οι αμυνόμενοι όμως είχαν 600 νεκρούς ενώ οι Ρωμαίοι μερικές δεκάδες[3].
Οι έφοδοι των Ρωμαίων συνεχίστηκαν για τις επόμενες πέντε μέρες. Οι αμυνόμενοι κατάφεραν να τις αντιμετωπίσουν με επιτυχία[4].
Η πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ο Βεσπασιανός είδε ότι οι έφοδοι απέτυχαν έκανε συμβούλιο με τους αξιωματικούς του και αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν συστηματική πολιορκία. Όλα τα δέντρα της περιοχής κόπηκαν ενώ υψώθηκαν μεγάλοι σωροί από πέτρες. Ταυτόχρονα άρχισαν να υψώνονται αναχώματα που θα έπρεπε να φτάσουν ως το ύψος του τείχους. Όσοι εργάζονταν σε αυτά βρίσκονταν κάτω από ξύλινα στέγαστρα για να προστατεύονται από τα τοξεύματα των υπερασπιστών[5].
Την επιχείρηση υποστήριζαν 160 πολεμικές μηχανές που έβαλαν ασταμάτητα κατά του τείχους μαζί με τοξότες, ακοντιστές και σφενδονήτες των επικουρικών σωμάτων και των συμμάχων. Οι υπερασπιστές επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν εξόδους που αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία από τον Βεσπασιανό. Τελικά ο Ιώσηπος για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατάφερε να υψώσει περισσότερο το τείχος. Οι τεχνίτες που το έκαναν αυτό εργάζονταν μέρα και νύχτα κάτω από ένα παραπέτασμα από δέρματα για να προστατεύονται από τα πλήγματα των αντιπάλων τους[6].
Εκείνη την εποχή ο αποκλεισμός της πόλης έγινε εντονότερος. Ο Ιώσηπος είχε φροντίσει έγκαιρα ώστε να υπάρχουν αρκετά τρόφιμα και νερό για τις ανάγκες μιας πολιορκίας, ζήτησε όμως από τους κατοίκους να φύγει από την πόλη προκείμενου να εξασφαλίσει εξωτερική βοήθεια. Οι κάτοικοι όμως δεν δέχθηκαν το αίτημα του. Έτσι αποφάσισε να πραγματοποιεί συνεχείς εξόδους για να καταστρέψει τα πολιορκητικά έργα των αντιπάλων.
Οι έξοδοι αυτοί δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τα έργα από την ολοκλήρωση τους. Όταν τα αναχώματα έφτασαν μπροστά στο τείχος ένας πανίσχυρος κριός ανέλαβε δράση κλονίζοντας το επικίνδυνα. Ο Ιώσηπος προσπάθησε να το αποτρέψει αυτό χρησιμοποιώντας σάκους με άχυρα τους οποίους με την βοήθεια σχοινιών τοποθετούσε ανάμεσα στο τείχος και τον κριό, οι Ρωμαίοι όμως ανταπάντησαν επινοώντας εξοπλισμό που έκοβε τα σχοινιά των σάκων[7].
Όταν τελικά το τείχος άρχισε να καταρρέει στο σημείο που δέχονταν χτυπήματα οι αμυνόμενοι πραγματοποίησαν μια ορμητική έξοδο με στόχο να κάψουν τα μηχανήματα. Ήταν η αρχή μιας μάχης σώμα με σώμα που κράτησε όλη την νύχτα και τέλειωσε το επόμενο πρωί όταν το τείχος ύστερα από τα τελευταία πλήγματα του κριού είχε μεταβληθεί σε χαλάσματα[8]. Το επόμενο πρωί οι Ρωμαίοι έφεραν σκάλες στο σημείο εκείνο για να αναρριχηθούν στα ερείπια. Αφού ανασυντάχθηκαν ο Βεσπασιανός έδωσε το σύνθημα της επίθεσης. Η μάχη ήταν άγρια και κράτησε ως το απόγευμα χωρίς οι Ρωμαίοι να μπορέσουν να διασπάσουν την γραμμή των αμυνομένων(αρχές Ιουνίου του 67)[9].
Η κατάληψη της πόλης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κατάσταση έγινε δύσκολη για τους αμυνόμενους όταν αμέσως μετά την μάχη οι Ρωμαίοι αντί να χάσουν το θάρρος τους κατασκεύασαν σε λίγο χρόνο τρεις πανύψηλους πύργους καλυμμένους από σίδερο και εξοπλισμένους με καταπέλτες, τοξότες, ακοντιστές και σφενδονήτες. Τους πύργους αυτούς τους προώθησαν στα τείχη και οι αμυνόμενοι στάθηκε αδύνατο να τους αντιμετωπίσουν[10].
Λίγο αργότερα τα αναχώματα έφτασαν στο ύψος του τείχους που πρόσφατα είχε ανεγερθεί. Τότε πληροφορήθηκαν οι πολιορκητές από ένα λιποτάκτη ότι κάποιο σημείο των τειχών τις τελευταίες ώρες της νύχτας έμενε αφύλακτο.Ένα ολιγάριθμο απόσπασμα με επικεφαλής τον Τίτο και τον χιλίαρχο Δομίτιο Σαβίνο κατάφερε να περάσει από το σημείο εκείνο μέσα στην πόλη. Πίσω τους έρχονταν μια δύναμη με επικεφαλής τους χιλιάρχους Σέξτο Καλουάριο και Πλάκιδο.
Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν αθόρυβα την ακρόπολη και με το πρώτο φως της ημέρας ξεχύθηκαν πάνω στους αιφνιδιασμένους κατοίκους. Ακολούθησε γενικευμένη σφαγή. Λίγοι μπόρεσαν να αντισταθούν έστω για λίγο και επέζησαν μόνο όσοι κρύφτηκαν όπως ο Ιώσηπος σε υπονόμους και σπηλιές[11].
Η τύχη του Ιώσηπου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ρωμαίοι αναζήτησαν τον Ιώσηπο και τον εντόπισαν σε μία σπηλιά μαζί με μερικούς άλλους υπερασπιστές. Τελικά καθώς τον ήθελαν ζωντανό τον έπεισαν να παραδοθεί. Όλοι όσοι βρίσκονταν μαζί του στην σπηλιά πέθαναν σκοτώνοντας ο ένας τον άλλον εκτός από έναν, πριν η παράδοση πραγματοποιηθεί. Όταν αυτή έγινε ο Ιώσηπος οδηγήθηκε μπροστά στον Βεσπασιανό όπου του ανήγγειλε ότι θα γίνονταν αυτοκράτορας. Με τον τρόπο αυτό διασώθηκε[12].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.3.σελ.271-273
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.4.σελ.273
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.5.σελ.273-275
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.6.σελ.275
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.8.σελ.275-277
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.9-10.σελ.277-279
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.19-20.σελ.289-291
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.21-23.σελ.293-297
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.24-29.σελ.299-307
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.30.σελ.307
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VII.33-35.σελ.315-319
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Γ.VIIΙ.9.σελ.335-337
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Τομ.ΣΤ Ελληνισμός και Ρώμη, Εκδοτική Αθηνών 1979
- Rostovtzeff M. Ρωμαϊκή Ιστορία, Εκδόσεις Παπαζήση 1984
- Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι Έλληνες», Εκδόσεις Κάκτος 1997
- Στρατιωτική Ιστορία Εκδότης Σ. Πανέλης, Τεύχος -118, Άρθρο – Το πρώτο ολοκαύτωμα του Ισραήλ. Η ιουδαϊκή εξέγερση και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους (66-70 μ.Χ.) (2006)
| |||||