Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιάκωβος B'
	Θυρεός του κλάδου Βαρκελώνης-Ουρζέλ: συνδυασμός των θυρεών της Αραγωνίας και του Ουρζέλ
κόμης του Ουρζέλ
Περίοδος	1408 - 1413
Προκάτοχος	Πέτρος Β'
Διάδοχος	συγχωνεύθηκε με την Αραγωνία
Γέννηση	1380
Θάνατος	1 Ιουνίου 1433 (ετών 53)
Σύζυγος	Ισαβέλλα Βαρκελώνης
Επίγονοι	Ισαβέλλα; Ελεονόρα; Ιωάννα
Οίκος	Οίκος της Βαρκελώνης
Πατέρας	Πέτρος Β'
Μητέρα	Μαργαρίτα Παλαιολογίνα
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 20:25, 28 Νοεμβρίου 2017

Ο Ιάκωβος Β' (1380 - 1 Ιουλίου 1433) ήταν ο 20ος κόμης του Ουρζέλ (1408-1413), υποκόμης του Άζερ και κύριος των Αντιλόν, Αλκολέα ντε Σίρκα και Φράγα από τον Οίκο της Βαρκελώνης. Ήταν υιός του Πέτρου Β' κόμη του Ουρζέλ και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας, κόρης του Ιωάννου Β' μαρκησίου του Μονφερά.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Μπαλαγκουέρ το 1380. Ήταν 2ος εξάδελφος του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του Μαρτίνου Α' Βαρκελώνης βασιλιά της Σικελίας. Το 1407 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, αδελφή του Μαρτίνου βασιλιά της Αραγωνίας και εξαδέλφου του πατέρα του. Το 1408 διαδέχθηκε τον πατέρα του που απεβίωσε. Το ίδιο έτος ο βασιλιάς τον έκανε αντικυβερνήτη του βασιλείου. Το 1409 απεβίωσε ο μόνος νόμιμος υιός του Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας. Ο Ιάκωβος Β' έμεινε έτσι ο πλησιέστερος εξ αρρενογονίας συγγενής. Τότε ο βασιλιάς τον έθεσε γενικό κυβερνήτη του βασιλείου, μια πράξη που ο Πέτρος Β' την ερμήνευσε ως υπόδειξη διαδόχου. Όμως, όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο Μαρτίνος της Αραγωνίας, διεκδίκησαν το θρόνο και άλλοι πέντε υποψήφιοι, αν και ο βασιλιάς είχε δηλώσει στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί εξ αρρενογονίας συγγενής. Το θέμα έληξε με τον Συμβιβασμό του Κάσπε, όπου βασιλιάς έγινε ο Φερδνάνδος Α' Τρασταμάρα, υιός της Ελεονόρας Βαρκελώνης, μεγαλύτερης αδελφής της Ισαβέλλας.

Επηρεασμένος από τη μητέρα του Μαργαρίτα Παλαιολογίνα και τον Αντόν ντε Λούνα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Φερδινάνδο και πήρε τα όπλα εναντίον του. Αφού νικήθηκε στο Καστελφρορίτε και στο Μοντεαραγόν, κατέφυγε στο κάστρο Μπαλαγκουέρ, όπου πολιορκήθηκε από το στρατό του Φερδινάνδου. Παραδόθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1413 και φυλακίσθηκε πρώτα στην Τερουέλ και μετά στην Γιάτιβα, όπου έπειτα από 20 έτη αργότερα, απεβίωσε. Η κομητεία του προσαρτήθηκε έκτοτε στην Αραγωνία. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του πλάγιου κλάδου Ουρζέλ του Οίκου Βαρκελώνης.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1407 την Ισαβέλλα, μικρότερη κόρη του Πέτρου Δ' βασιλιά της Αραγωνίας και εξαδέλφη του πατέρα του. Είχαν τέκνα:

Ισαβέλλα 1409 - 1430, παντρεύτηκε τον Πέτρο Αβίς δούκα τη Κοΐμπρα. Η κόρη τους Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Ε' Αβίς βασιλιά της Πορτογαλίας
Ελεονόρα 1414 - 1438, παντρεύτηκε τον Ραϊμόν Ορσίνι
Ιωάννα 1415 - 1445, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη Α' κόμη του Φουά και έπειτα τον Ιωάννη Ραμόν Φόλκ Γ' κόμη της Καρδόνα.

Πηγές

Alamán, Lucas; Manuel Orozco y Berra. Diccionario universal de historia y de geografía. p. 152.
E. Michael Gerli, Samuel G. Armistead, ed. (2003). Medieval Iberia: an encyclopedia. Routledge.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα James II, Count of Urgell της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

@@ Γραμμή 28: / Γραμμή 28: @@
-Ο '''Ιάκωβος Β' ''' (1380 - 1 Ιουλίου 1433) ήταν ο 20ος κόμης του Ουρζέλ (1408-1413), υποκόμης του Άζερ και κύριος των Αντιλόν, Αλκολέα δε Σίρκα και Φράγκα από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]]. Ήταν υιός του [[Πέτρος Β΄ του Ουρζέλ|Πέτρου Β']] κόμη του Ουρζέλ και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας, κόρης του [[Ιωάννης Β΄ του Μονφερά|Ιωάννου Β']] μαρκησίου του Μονφερά.
+Ο '''Ιάκωβος Β' ''' (1380 - 1 Ιουλίου 1433) ήταν ο 20ος κόμης του [[Κομητεία του Ουρζέλ|Ουρζέλ]] (1408-1413), υποκόμης του Άζερ και κύριος των Αντιλόν, Αλκολέα ντε Σίρκα και Φράγα από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]]. Ήταν υιός του [[Πέτρος Β΄ του Ουρζέλ|Πέτρου Β']] κόμη του Ουρζέλ και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας, κόρης του [[Ιωάννης Β΄ του Μονφερά|Ιωάννου Β']] μαρκησίου του Μονφερά.
 ==Βιογραφία==
-Γεννήθηκε στην Μπαλαγκουέρ το 1380. Ήταν 2ος εξάδελφος του [[Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του [[Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας|Μαρτίνου Α' Βαρκελώνης]] βασιλιά της Σικελίας. Το 1407 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, αδελφή του [[Μαρτίνος της Αραγωνίας|Μαρτίνου]] βασιλιά της [[Αραγωνία|Αραγωνίας]] και εξαδέλφου του πατέρα του. Το 1408 διαδέχθηκε τον πατέρα του που απεβίωσε. Το ίδιο έτος ο βασιλιάς τον έκανε αντικυβερνήτη του βασιλείου. Το 1409 απεβίωσε ο μόνος νόμιμος υιός του Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο [[Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας]]. Ο Ιάκωβος Β' έμεινε έτσι ο πλησιέστερος εξ αρρενογονίας συγγενής. Τότε ο βασιλιάς τον έθεσε γενικό κυβερνήτη του βασιλείου, μια πράξη που ο Πέτρος Β' την ερμήνευσε ως υπόδειξη διαδόχου. Όμως, όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο Μαρτίνος της Αραγωνίας, διεκδίκησαν το θρόνο και άλλοι πέντε υποψήφιοι, αν και ο βασιλιάς είχε δηλώσει στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί εξ αρρενογονίας συγγενής. Το θέμα έληξε με τον Συμβιβασμό του Κάσπε, όπου βασιλιάς έγινε ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδνάνδος Α' Τρασταμάρα]], υιός της Ελεονόρας Βαρκελώνης, μεγαλύτερης αδελφής της Ισαβέλλας.
+Γεννήθηκε στην Μπαλαγκουέρ το 1380. Ήταν 2ος εξάδελφος του [[Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του [[Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας|Μαρτίνου Α' Βαρκελώνης]] βασιλιά της Σικελίας. Το 1407 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Βαρκελώνης, αδελφή του [[Μαρτίνος της Αραγωνίας|Μαρτίνου]] βασιλιά της [[Στέμμα της Αραγωνίας|Αραγωνίας]] και εξαδέλφου του πατέρα του. Το 1408 διαδέχθηκε τον πατέρα του που απεβίωσε. Το ίδιο έτος ο βασιλιάς τον έκανε αντικυβερνήτη του βασιλείου. Το 1409 απεβίωσε ο μόνος νόμιμος υιός του Μαρτίνου της Αραγωνίας, ο [[Μαρτίνος Α΄ της Σικελίας]]. Ο Ιάκωβος Β' έμεινε έτσι ο πλησιέστερος εξ αρρενογονίας συγγενής. Τότε ο βασιλιάς τον έθεσε γενικό κυβερνήτη του βασιλείου, μια πράξη που ο Πέτρος Β' την ερμήνευσε ως υπόδειξη διαδόχου. Όμως, όταν το επόμενο έτος απεβίωσε ο Μαρτίνος της Αραγωνίας, διεκδίκησαν το θρόνο και άλλοι πέντε υποψήφιοι, αν και ο βασιλιάς είχε δηλώσει στη διαθήκη του να τον διαδεχθεί εξ αρρενογονίας συγγενής. Το θέμα έληξε με τον Συμβιβασμό του Κάσπε, όπου βασιλιάς έγινε ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδνάνδος Α' Τρασταμάρα]], υιός της Ελεονόρας Βαρκελώνης, μεγαλύτερης αδελφής της Ισαβέλλας.
-Επηρεασμένος από τη μητέρα του Μαργαρίτα Παλαιολογίνα και τον Αντόν δε Λούνα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Φερδινάνδο και πήρε τα όπλα εναντίον του. Αφού νικήθηκε στο Καστελφρορίτε και στο Μοντεαραγκόν, κατέφυγε στο κάστρο Μπαλαγκουέρ, όπου πολιορκήθηκε από το στρατό του Φερδινάνδου. Παραδόθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1413 και φυλακίσθηκε πρώτα στην [[Τερουέλ]] και μετά στην Γιάτιβα, όπου έπειτα από 20 έτη αργότερα, απεβίωσε. Η κομητεία του προσαρτήθηκε έκτοτε στην Αραγωνία. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του πλάγιου κλάδου Ουρζέλ του Οίκου Βαρκελώνης.
+Επηρεασμένος από τη μητέρα του Μαργαρίτα Παλαιολογίνα και τον Αντόν ντε Λούνα, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Φερδινάνδο και πήρε τα όπλα εναντίον του. Αφού νικήθηκε στο Καστελφρορίτε και στο [[Κάστρο του Μοντεαραγόν|Μοντεαραγόν]], κατέφυγε στο κάστρο Μπαλαγκουέρ, όπου πολιορκήθηκε από το στρατό του Φερδινάνδου. Παραδόθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1413 και φυλακίσθηκε πρώτα στην [[Τερουέλ]] και μετά στην Γιάτιβα, όπου έπειτα από 20 έτη αργότερα, απεβίωσε. Η κομητεία του προσαρτήθηκε έκτοτε στην Αραγωνία. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του πλάγιου κλάδου Ουρζέλ του Οίκου Βαρκελώνης.
 ==Οικογένεια==