628
επεξεργασίες
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
{{πηγές|2|12|2015}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γκεόργκ Χένρι Άπτον "Γιόρις" Ίβενς''' (''George Henri Anton'', [[18 Νοεμβρίου]] [[1898]] - [[28 Ιουνίου]] [[1989]]), γνωστός ως '''Γιόρις Ίβενς''' (''Joris Ivens'') ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[σκηνοθέτης]], πρωτοπόρος στον τομέα του [[ντοκιμαντέρ]] και [[συγγραφέας]].
Γεννήθηκε στις [[18 Νοεμβρίου]] [[1898]] σε ένα μικρό μέρος της Ολλανδίας, το Νιμέγκεν, και απεβίωσε στις 28 Ιουνίου 1989, στο Παρίσι της Γαλλίας. Είναι γνωστός ως ''ο "παθιασμένος εραστής της ανθρωπότητας" και "πολίτης του κόσμου"'', <ref>{{Cite book|title=Ιστορία του κινηματογράφου Οι δημιουργοί|last=Βαλούκος|first=Στάθης|publisher=|year=2004|isbn=|location=|page=114}}</ref>καθώς ήταν ένας περιπλανώμενος ταξιδιώτης. Ήταν πανταχού παρών όταν συνέβαιναν τα μεγάλα γεγονότα. Έχει ταξιδέψει στη [[Σοβιετική Ένωση]] κατά τη δεκαετία του '30, προσκεκλημένος από τον [[Βλάντιμιρ Πουντόβκιν]],καταγράφοντας τους τρόπους καταστολής μιας απεργίας(Το τραγούδι των ηρώων,1932). Πήγε στην [[Ισπανία]] για να καταγράψει ένα ντοκιμαντέρ υπέρ των δημοκρατών, κατά τη διάρκεια του [[Ισπανικός Εμφύλιος|Ισπανικού Εμφυλίου]](Ισπανική γη, 1938). Μιλά για την ηρωική αντίσταση του κινέζικου λαού εναντίον της Ιαπωνικής εισβολής(400 εκατομμύρια, 1939),συνεργάζεται με τον [[Φρανκ Κάπρα]] για τη σειρά ντοκιμαντέρ ''Γιατί πολεμάμε''(1943).<ref>{{Cite book|title="Η Ιστορία του κινηματογράφου" Μέρος Α'|last=Βαλούκος|first=Στάθης|publisher=|year=|isbn=|location=|page=}}</ref>Δημιουργεί μαζί με τα αδέρφια [[Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι]] το ντοκιμαντέρ ''Η Ιταλία δεν είναι μία χώρα φτωχή''(1960), επιστρατεύοντας πολλά κινηματογραφικά είδη, ακόμα και το κινούμενο σχέδιο.Συμπάσχει τις μάχες διαφόρων λαών και χωρών(Αύριο στη Ναγκίλα,1960-Ένοπλος λαός,1961-Το τρένο της νίκης,1964).Περιγράφει γλαφυρά την πολύπλοκη καθημερινότητα ενός λιμανιού(Βαλπαραϊσο,1962), συμμετέχει στο συλλογικό ντοκιμαντέρ '' Μακριά από το Βιετνάμ''(1967) μαζί με τον [[Ζαν-Λυκ Γκοντάρ|Γκοντάρ]], τον [[Αλέν Ρενέ|Ρενέ]], την [[Ανιές Βαρντά|Βαρντά]] και πολλούς άλλους σκηνοθέτες.Εκφράζει την αισιοδοξία του για την [[επανάσταση]](Ο λαός και τα όπλα του,1969), καταγράφει την [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας|Κίνέζικη]] [[Πολιτιστική Επανάσταση]] στο -πάνω από 12 ώρες- (763 λεπτά)ντοκιμαντέρ ''Πως
== Παραπομπές ==
|
επεξεργασίες